ACHELOUS – Listening session

Σάββατο 9/6 και κατηφόρισα για το “The Music House Studio” όπου θα ακούγαμε σε πανελλήνια πρώτη το παρθενικό LP των ACHELOUS, με τίτλο “Macedon”. To «αρχηγείο» του Στάθη Παυλάντη, αρχηγού – κιθαρίστα των REFLECTION και παραγωγού, πάντα φιλόξενο, έγινε ακόμη πιο φιλόξενο χάρη στους εκλεκτούς μεζέδες δια χειρός Χρήστου Κάππα (φωνή των ACHELOUS) και στις παγωμένες μπύρες που μας περίμεναν μαζί με το θερμό καλωσόρισμα των μελών της μπάντας. Αφού λοιπόν φάγαμε, ήπιαμε, μιλήσαμε για το “Shopping Star” και το “Game of Love” ως γνήσιοι true metallers και γενικά το χαρήκαμε, περάσαμε στο κυρίως μενού, το οποίο περιλάμβανε τη προακρόαση του άλμπουμ. Ελάτε λοιπόν να σας πω τι ακούσαμε…

Ο δίσκος ξεκινά με έντονο soundtrack ύφος. Το περίπου δύο λεπτών εισαγωγικό instrumental “BOUND FOR GLORY” (1) είναι μια ιδανική σύνθεση για να σε βάλει στο κλίμα του δίσκου και να στρώσει το χαλί για να έρθει το πρώτο, ομότιτλο τραγούδι, το

2. “MACEDON” – Το συγκεκριμένο το έχουμε ήδη ακούσει, καθώς είναι το πρώτο (lyric) video της μπάντας. H ακουστική εισαγωγή και τα φωνητικά της Δήμητρας Καλτσίδου είναι αυτό που χρειάζεται για να «κουμπώσει» ιδανικά το χαρακτηριστικό καλπάζον riff που σημαίνει ουσιαστικά την έναρξη του επικότατου αυτού δίσκου. Το δυνατότερο σημείο του κομματιού είναι το refrain του (με έμμεση αναφορά ως επιρροή ή φόρος τιμής θα έλεγα εγώ στο έπος “Alexander the Great”, όταν ο Χρήστος Κάππας τραγουδά τη λέξη “Macedon”). Πολύ ωραίο solo και ένα συναυλιακό «κόψιμο», ολοκληρώνουν τη ταυτότητα του κομματιού εξαιρετικά. Στιχουργικά, αναφέρεται στο πως βλέπει ο Μακεδόνας στρατιώτης τις μάχες που θα έρθουν μπροστά του και κατ’ επέκταση στη ψυχοσύνθεσή του. Το απόλυτο ξεκίνημα τόσο για τον δίσκο, όσο και για τις επερχόμενες συναυλίες του γκρουπ.

3. “GORDIAN KNOT” – Η ιστορία του Γόρδιου Δεσμού. Το μέγα άλυτο πρόβλημα της Ανατολής. Ο Αλέξανδρος δεν έκατσε να ψάξει την άκρη του κόμπου. Απλά τον έκοψε. Αυτό θέλει να επισημάνει η μπάντα, πως πρέπει πάντα να βρίσκουμε απλές, πρακτικές λύσεις στα προβλήματά μας, όσο μπορούμε. Μουσικά, έχουμε να κάνουμε με μία mid tempo σύνθεση, η οποία χαρακτηρίζεται από το ογκώδες riff της, τα πολυφωνικά της μέρη, τα άκρως δυναμικά τύμπανα του Γιάννη Ρούσση και ένα εξαιρετικό solo, το οποίο «φωνάζει» Chris Broderick (JAG PANZER, MEGADETH, NEVERMORE), βασική επιρροή του κιθαρίστα Γιώργου Μαυρομάτη. Πολύ καλό κομμάτι!

4. “BLOOD” – “Blood makes the rain fall… Blood is the food of the gods below…”. Τραγούδι εμπνευσμένο από τη σκηνή της ταινίας “Alexander” του 2004, όπου γίνονται οι προετοιμασίες για τη μάχη των Γαυγαμήλων, η θυσία στους θεούς και η μελέτη των εντοσθίων από τον μάντη του ελληνικού στρατού. Ατμοσφαιρικές πρώτες στιγμές, με ακουστική κιθάρα και πλήκτρα, για να μπει ένα riff σκέτος πολιορκητικός κριός που σε «στέλνει» πραγματικά. Η μπάντα δείχνει να ισορροπεί ιδανικά μεταξύ Η.Π.Α (JAG PANZER) και Ευρώπης (RUNNING WILD), με τις κιθάρες να έχουν τον πρώτο ρόλο (εξαιρετικές οι πολλές «φράσεις» που «στολίζουν» το κομμάτι), rhythm section εξαιρετικό (Chris Achelous και Ρούσσης σαρώνουν, τι ήχος είναι αυτός;;;) και τη συμμετοχή στα δεύτερα φωνητικά του Γιώργου Θωμαΐδη των REFLECTION, να αβαντάρει τέλεια τον Κάππα. Μπράβο!

5. “GAUGAMELA” – Η ποντιακή λίρα, παιγμένη από τον ίδιο τον Στάθη Παυλάντη, δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Όταν δε ο σκοπός αλλάζει και ξεκινά μια Σέρρα συνοδεία του rhythm section ώσπου να μπουν οι κιθάρες, καταλαβαίνεις πως έχεις να κάνεις με ένα ακόμη πολύ καλό τραγούδι. Η μάχη των Γαυγαμήλων (πλέον και τυπικά έχει καταρριφθεί η θεωρία που ήθελε τη μάχη να είχε γίνει στα Άρβυλα), μέσα από την οπτική της μπάντας, έντονες επιρροές από τους επίσης δικούς μας MARAUDER., «παλιακό» solo ala John Norum (ΝΑΙ!) και τη λίρα να επανέρχεται μετά το solo. Ο Κάππας εδώ δοκιμάζει τα πιο «τραχιά» φωνητικά του ως τώρα με επιτυχία και το κλείσιμο έχει έντονο live ύφος.

6. “PERSEPOLIS” – Η αρχαία πρωτεύουσα των Αχαιμενιδών. Λεηλατήθηκε και κάηκε όταν η αυτοκρατορία του Δαρείου Γ’ κατέρρευσε, ως πράξη εκδίκησης από πλευράς Ελλήνων για τη λεηλασία των Αθηνών κατά τα Μηδικά ή ως αντίποινα για το αποτρόπαιο θέαμα 800 Ελλήνων ακρωτηριασμένων και φριχτά παραμορφωμένων αιχμαλώτων, τους οποίους συνάντησε ο Αλέξανδρος πριν την είσοδό του στη πόλη. Ή και για τα δύο μαζί… Μέσα από 6 λεπτά ατόφιου επικού μετάλλου, παρελαύνουν στο πλευρό της μπάντας οι Leo Stivala (FORSAKEN – φωνή), Λουκάς Λιμπερτός στο μπάσο και Θανάσης Μπερτσάτος (POWER CRUE – κιθάρα), οι JAG PANZER και ICED EARTH αποτελούν τη μέγιστη επιρροή (U.S.A all the way), το riff «μυρίζει» Ανατολή, το solo όπως πάντα «πρώτης γραμμής», μπάσο και τύμπανα πλαισιώνουν τις κιθάρες όπως πρέπει, όλα στην εντέλεια. Το outro με τις διπλές αρμονίες είναι το κερασάκι στη τούρτα σε ένα τρομερό κομμάτι. Εύγε στα παιδιά!

7. “WARRIORS WITH WINGS” – «Αλεξάνδρου Ανάβασις», συνέχεια. Στην επαρχία της Σογδιανής, η πρωτεύουσά της στεκόταν στη κορυφή ενός εξαιρετικά απόκρημνου βράχου. Στη ρητή επιταγή για παράδοση, ο σατράπης Οξυάρτης και οι υπερασπιστές απάντησαν πως για να καταληφθεί η πόλη, θα έπρεπε ο Αλέξανδρος να έχει «πτηνούς στρατιώτες». 300 επιχείρησαν αυτή τη πρώτη καταγεγραμμένη στρατιωτική επιχείρηση με αλπινιστές στην ιστορία. 270 έφτασαν στη κορυφή, αναγκάζοντας μόνο στη θέα τους τους υπερασπιστές να παραδώσουν όπλα και πόλη. Τούτο το εμβατηριακό κομμάτι, είναι αντάξιο της προαναφερθείσας ιστορίας. Θυμίζει στην αρχή του το θεϊκό “Rivalry” των RUNNING WILD, όπως η lead κιθάρα «ζωγραφίζει» πάνω στο κυρίως riff. Με βέρο live feeling, με ταιριαστές φωνές στο ενδιάμεσο για να τραγουδά ο κόσμος από κάτω, οι μπότες να δίνουν το ρυθμό και με μεγαλύτερο ατού, σαφέστατα το ότι οι μελωδίες του σου μένουν με το πρώτο άκουσμα! Κομματάρα, δίχως άλλο!

8. “HEPHAESTION” – Η μπαλάντα του δίσκου. Εστιάζει στον χαμό του Ηφαιστίωνος, καρδιακού φίλου του Αλεξάνδρου και πως ο τελευταίος οδύρεται. Αναφέρεται όμως μοιραία και στην απώλεια αγαπημένων προσώπων που ζούμε όλοι μας κάποτε. Ντουέτο της Δήμητρας Καλτσίδου με τον Χρήστο Κάππα, φέρνει έντονα στο νου τους ICED EARTH του “Something Wicked This Way Comes”, σε κομμάτια όπως το “Melancholy” και το “Watching Over Me”, με ωραίους στίχους που μεταξύ άλλων περιγράφουν και αρχαία έθιμα θρήνου (“ashes cover my head”). Πολύ όμορφη σύνθεση, φορτισμένη συναισθηματικά, όπως και θα έπρεπε να είναι δηλαδή.

9. “FINAL DAY” – Το τέλος του Αλεξάνδρου. Η τελευταίες του ώρες, η αγωνία, η άγνωστη τύχη της απέραντης αυτοκρατορίας του. Το πλέον γρήγορο κομμάτι του δίσκου, με μπροστά πλήκτρα από τον Θοδωρή Κασαπίδη, κλασσικομεταλλικό «σκελετό» και power metal φινίρισμα, εξαιρετικές «φράσεις» από τη lead κιθάρα (εκτός αν τα μέρη αυτά τα παίζει ο ρυθμικός κιθαρίστας Χάρης Ντίνος) καθ’ όλη τη διάρκειά του και συμμετοχή στο μπάσο από τον Αντώνη Μαζαράκη των μεγάλων INNERWISH.

10. “AL ISKANDAR” – Από το demo του 2014 μας έρχεται αυτό το έπος, αλλά εδώ απαντάται σε πολύ καλύτερη version. Μια μίξη heavy και doom metal, σε ένα άκρως ηρωικό τραγούδι, το οποίο μοιάζει να έχει βγει από την αρχαία Βαβυλώνα. Βαρύς και ασήκωτος παιάνας… Να γίνω λίγο μίζερος; Μπορεί να έχει oriental υφή, από τη πρώτη ως τη τελευταία νότα, αλλά εγώ θα το ήθελα ακόμη πιο «ανατολίτικο» και μεγαλύτερο σε διάρκεια! Να πληροφορήσω το συγκρότημα πως τελειώνει πολύ γρήγορα. 04:52 είναι πολύ λίγα για τέτοιον ύμνο. Καλτσίδου και Θωμαΐδης στις δεύτερες φωνές δίνουν το κάτι παραπάνω και αυτοί με τη σειρά τους. Πρέπει να σας πω και τι σημαίνει “Al Iskandar” τώρα;

11. “LEGENDS NEVER DIE” – Φυσικά όργανα και πλήκτρα μαζί, σε μια σύνθεση του μαέστρου Κώστα Ρεκλείτη, βασισμένη στο «θέμα» του “Al Iskandar”. Το outro του δίσκου, θυμίζει σε αρκετά σημεία τους SAVIOUR MACHINE του πρώτου “Legend”, και αυτό μόνο ως θετικό μπορώ να το εκλάβω.

Αυτά έγιναν στη προακρόαση του ντεμπούτου των ACHELOUS. Ένα προσωπικό ευχαριστώ και ένα ακόμη εκ μέρους του ROCK HARD προς τη μπάντα για τη φιλοξενία και ραντεβού ξανά όταν με το καλό βγει στην αγορά το “Macedon”, για να τα ξαναπούμε. Δεν χανόμαστε, έτσι κι αλλιώς.

Δημήτρης Τσέλλος