ΟΝΟΜΑ: Ronald Wayne Van Zant [Ronnie Van Zant]INSTRUMENT: Φωνητικά
ΗΜ/ΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ: 20 Οκτωβρίου 1977 [29]ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ: Αεροπορικό δυστύχημα
ΗΜ/ΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 15 Ιανουαρίου 1948
ΠΟΛΗ / ΧΩΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: Florida, Η.Π.Α.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Σε ηλικία μόλις 19 ετών, παντρεύτηκε την Nadine Inscoe, με την οποία ένα χρόνο αργότερα, το 1968, απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους όμως, κράτησε μόνο δύο χρόνια.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΙΞΕΙ: LYNYRD SKYNYRD
HIGHLIGHTS: Το γεγονός ότι έγινε θρύλος παρότι έζησε πολύ λίγα χρόνια…
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Έφυγε πολύ νωρίς για να προλάβει να μας επισκεφθεί.
Ο Ronnie Van Zant διατυμπάνιζε συχνά ότι ποτέ δε θα έφτανε τα τριάντα του χρόνια, πιστεύοντας πως αυτό ήταν το όριό του. Ήταν κάτι για το οποίο δήλωνε απόλυτα σίγουρος. Όταν συνέβη το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα, που στέρησε τη ζωή απ’ τον ίδιο, τον κιθαρίστα των LYNYRD SKYNYRD και την αδερφή του, το βοηθό μάνατζερ της μπάντας και τους δύο πιλότους, τον χώριζαν τρεις μήνες από το να γιορτάσει τα 30α του γενέθλια. Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1948, σε μια φτωχή οικογένεια, στην «παραγκούπολη» του Jacksonville της Florida, την Shanty Town, περιοχή στην οποία οι συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν ήταν σκληρές. Η πρώτη του μεγάλη αγάπη ήταν το μπέιζμπολ και μάλιστα είχε σκεφτεί αρχικά πως μόνο μέσα απ’ τον αθλητισμό θα κατάφερνε να βγει απ’ τη δύσβατη ζωή του Shanty Town, γι’ αυτό κι έβαλε τα δυνατά του, προκειμένου να γίνει επαγγελματίας και κατάφερε να παίξει σε κάποιες ομάδες. Όλα αυτά, μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι η μουσική του ταίριαζε καλύτερα και ότι ως frontman σε κάποια μπάντα θα είχε καλύτερη τύχη. Ξεκινώντας από την πρώτη του μπάντα που έφτιαξε με συμμαθητές του απ’ το γυμνάσιο, γνώρισε λίγο αργότερα τους Gary Rossington και Bob Burns και παρέα έφτιαξαν τους LYNYRD SKYNYRD. Είχε την τύχη να γνωρίσει μαζί με την μπάντα την παγκόσμια αναγνώριση απ’ το ντεμπούτο τους κιόλας και να περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο, όντας η φωνή αλλά και ο στιχουργός τους. Μετά από τέσσερις ακόμα δίσκους, άλλους χρυσούς, άλλους πλατινένιους, τα όνειρά του είχαν αρχίσει να γίνονται πραγματικότητα και η καλύτερη ζωή που τόσο ονειρευόταν, ήταν πλέον γεγονός. Η μοίρα όμως επιφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι τόσο στον ίδιο, όσο και στους συνεργάτες του αλλά και τους οπαδούς της μπάντας. Η συντριβή του αεροπλάνου περιοδειών στο οποίο επέβαιναν τα μέλη των SKYNYRD, στις 20 Οκτωβρίου του 1977, αποτέλεσε μια απ’ τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία της μουσικής. Ήταν μόλις 29 ετών.
Did you know that:
– Το αρχικό όνομα της μπάντας ήταν MY BACKYARD, κατέληξαν όμως στο LYNYRD SKYNYRD, μια παρωδία του ονόματος του καθηγητή γυμναστικής που είχαν, του Leonard Skinner, ο οποίος αποδοκίμαζε όσους μαθητές είχαν μακριά μαλλιά.
– Όταν το 1970, μετά την ηχογράφηση ενός ντέμο, τους προσφέρθηκε η ευκαιρία να υπογράψουν με την Capricorn Records, εκείνος αρνήθηκε την πρόταση, διότι ενδεχομένως θεωρούσε πως έπρεπε να εξελίξουν πρώτα περισσότερο τον ήχο τους.
– Εκτός από τη φωνή του και τα βίντεο με τις εμφανίσεις του γκρουπ, ο Van Zant, μένει ζωντανός στις μνήμες και μέσα από ένα πάρκο μνημείο που χτίστηκε προς τιμήν του και χρηματοδοτήθηκε από τους οπαδούς και τις οικογένειες των μελών του συγκροτήματος, το “The Ronnie Van Zant Memorial Park” που βρίσκεται στο in Lake Asbury της Florida.
ΟΝΟΜΑ: Steven Earl Gaines
INSTRUMENT: Κιθαρίστας
ΗΜ/ΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ: 20 Οκτωβρίου 1977 [28]ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ: Αεροπορικό δυστύχημα
ΗΜ/ΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 14 Σεπτεμβρίου 1949
ΠΟΛΗ / ΧΩΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: Missouri, Η.Π.Α.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΙΞΕΙ: LYNYRD SKYNYRD
HIGHLIGHTS: Η συμμετοχή του σε δίσκους που άφησαν εποχή στη rock μουσική…
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Δεν πρόλαβαν να υπάρξουν
Ο κατά ένα χρόνο μικρότερος Steve Gaines, απέκτησε εμμονή με την κιθάρα και λατρεία για το rock n’ roll, μετά από μια βραδιά όπου παρακολούθησε ζωντανά τους BEATLES, στην ηλικία των 15 ετών. Αφότου ζάλισε τρομερά τον πατέρα του να του αγοράσει μια κιθάρα, το πολυπόθητο μουσικό όργανο ήρθε στα χέρια του τελικά και από τότε δεν έφυγε ποτέ. Άρχισε σύντομα να παίζει σε διάφορα γκρουπάκια και σταδιακά άρχισε να παίζει και σε ολοένα πιο γνωστά σχήματα, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του στους THE DETROIT WHEELS, ενώ πήρε και μια γεύση επαγγελματικής δουλειάς δουλεύοντας με τον Mitch Ryder. Μέχρι το 1974 θεωρούνταν πλέον ένας αρκετά καλός κιθαρίστας καθώς και ένας πολλά υποσχόμενος συνθέτης, γεγονός που του επέτρεψε να κάνει τις πρώτες προσωπικές του ηχογραφήσεις με το δικό του όνομα και τη βοήθεια του παραγωγού John Ryan. Η μοναδική επίσημη σόλο δουλειά του, που προέκυψε από τις ηχογραφήσεις εκείνης της εποχής, το “One in the Sun”, κυκλοφόρησε τελικά το 1988. Η συνέχεια τον έφερε στους LYNYRD SKYNYRD, ως αντικαταστάτη του Ed King. Αν και πρόλαβε να παίξει μαζί τους για λίγο παραπάνω από έναν χρόνο, στο διάστημα αυτό, ξεχώρισε για τις εξαιρετικές του ικανότητες, τόσο όσον αφορά την κιθάρα όσο και τον συνθετικό τομέα, που φαίνεται στην μοναδική του δουλειά με τους SKYNYD, το “Street Survivors”, που κυκλοφόρησε μόλις τρεις μέρες πριν το τραγικό περιστατικό του αεροπορικού δυστυχήματος. Μάλιστα ο Ronnie Van Zant δεν σταματούσε να του πλέκει το εγκώμιο για το τεράστιο ταλέντο του, πιστεύοντας πως όλοι μια μέρα θα στέκονταν στη σκιά του. Δυστυχώς συγκαταλέγεται κι αυτός στα μεγάλα ταλέντα που το άστρο τους έσβησε νωρίς….
Did you know that:
– Η αδερφή του, που έκανε δεύτερα φωνητικά στους SKYNYRD, ήταν αυτή που πρότεινε τον Gaines για νέο κιθαρίστα του σχήματος.
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: Heavy Metal Breakdown – GRAVE DIGGER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Noise
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Karl-Ulrich Walterbach, GRAVE DIGGER
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Chris Boltendahl
Κιθάρες – Peter Masson
Μπάσο – Willi Lackman
Drums – Albert Eckardt
Το 1984, πάνω σε μια εποχή που παραδοσιακά βαριά ονόματα της metal της Γερμανίας αρχίζουν να γράφουν τη δική τους ιστορία, έρχεται μια ακόμη μπάντα από το Gladbeck, οι GRAVE DIGGER, όνομα που βρήκαν σε λεξικό και τους άρεσε γιατί ακουγόταν σκοτεινό και μυστηριώδες. Το πρώτο άλμπουμ με το οποίο με το οποίο μας συστήνονται, είναι το Heavy metal breakdown. Οι επιρροές τους πατάνε κατά πολύ πάνω στις μεγάλες ευρωπαϊκές heavy metal δυνάμεις, αλλά αναμφίβολα το στυλ των Accept είναι η πιο σημαντική τους έμπνευση, η πρώτη ύλη πάνω στην οποία δουλεύουν ώστε να φτιάξουν τον δικό τους ήχο, τον οποίο με το πέρασμα των χρόνων εξελίσσουν διαρκώς. Πρόκειται για έναν ήχο αρκετά διαφορετικό, αρκετά πιο ωμό από αυτόν της συνέχειας του συγκροτήματος, ένα μείγμα δυνατής, ωμής και επιθετικής κλασσικής heavy metal. Τα speed στοιχεία δίνουν και παίρνουν, ανά φάσεις προσεγγίζουν ολίγον τι και το power. Εξέχον χαρακτηριστικό στο στυλ τους, η τραχιά φωνή του τραγουδιστή τους Chris Boltendahl, που βαδίζει στα χνάρια του Udo με ένα στυλ ερμηνείας που ταλαντεύεται μεταξύ κραυγών και γρυλισμάτων. Τα κομμάτια του άλμπουμ έχουν απλή δομή, με εκρηκτικές κιθάρες, δυνατά riff και τύμπανα και γρήγορα σόλο, συστατικά που έχουν ένα πολύ ελκυστικό αποτέλεσμα. Κάνοντας την εξαίρεση για heavy metal μπάντα της δεκαετίας του ’80 πιάνουν και θεματολογία γύρω από την αγάπη, γεγονός που σύμφωνα με τον τραγουδιστή και στιχουργό τους, οφείλεται στο ότι πάντα είχε πολλές γυναίκες στη ζωή του, κάποιες από τις οποίες πλήγωσε και κάποιες που τον πλήγωσαν. Οι μπαλάντες πάντως δεν είναι το δυνατό χαρτί τους. Το “Heavy metal breakdown” είναι το δυνατό, ποιοτικό ξεκίνημα των GRAVE DIGGER, που θέτουν τις βάσεις ώστε να γίνουν η νέα ανερχόμενη δύναμη της χώρας τους, ξεχωρίζει για την ενέργεια του και είναι ικανό να δημιουργήσει ενθουσιασμό στους οπαδούς της heavy metal κοινότητας.
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: Panopticon – ISIS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Ipecac
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Isis, Matt Bayles
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Aaron Turner
Κιθάρες – Michael Gallagher, Aaron Turner, Bryant Clifford Meyer
Μπάσο – Jeff Caxide
Drums – Aaron Harris
Δύσκολοι καιροί στις μέρες μας για να αποκαλείται μια μπάντα ISIS. Για αυτό λοιπόν με την άνοδο του Ισλαμικού κράτους στο Ιράκ, ο Aaron Turner έτρεξε να μετονομάσει το όνομα του συγκροτήματος σε ISIS THE BAND. Όσο όμως κι αν αλλάξει κανείς το όνομα ενός πράγματος, δεν σημαίνει ότι η σύσταση, η ουσία αυτού, πρόκειται να μετατραπεί. Άλλωστε ότι γράφει, δεν ξεγράφει. Και για τους ISIS θα έρθει κάποια στιγμή που στη νεότερη μουσική ιστορία θα υπάρχει ολόκληρο κεφάλαιο για χάρη τους.
Ας έρθουμε όμως στο προκείμενο. Το “Panopticon” κλείνει μια δεκαετία από την κυκλοφορία του και αν σκεφτεί κανείς πόσες μπάντες αναφέρονται ευθέως σε αυτόν τον δίσκο ως βασική επιρροή τους, αν κάτσει κάποιος να διανοηθεί πόσα post/sludge συγκροτήματα ξεπήδησαν από την στιγμή που είδε το φως, θα καταλάβει πως μιλάμε για έναν δίσκο ορόσημο, όχι μόνο για τους ίδιους τους ISIS, αλλά και για την μουσική γενικότερα. Βγαλμένο από την φιλοσοφική ιδέα του κοινωνιολόγου Jeremy Bentham, για μια φυλακή πρότυπο που όλοι οι κρατούμενοι δύνανται να είναι ορατοί και να ελέγχονται από έναν μόνο φύλακα, το “Panopticon”, σαν άλλος γίγαντας Πανόπτης με τα χίλια μάτια, σου προσφέρει αυτή την αίσθηση της ένωσης με το όλον, που ελάχιστοι δίσκοι καταφέρνουν να επιτύχουν.
Η αλλαγή που έγινε στον ήχο των ISIS στο “Panopticon” χαρακτηρίζεται μάλλον ως ομαλή, αφού ήδη από το “Oceanic” (2002) οι sludge καταβολές του πρωτόλειου “Celestial” (2000), άρχισαν να αναγραμματίζονται σε αυτό που αποκαλούμε σήμερα post metal. Αυτό που επιτυγχάνει το “Panopticon” είναι η τέλεια ένωση των ακραίων ξεσπασμάτων του παρελθόντος , με το απόμακρο ambient τοπίο που αργότερα θα αποτελεί το σήμα κατατεθέν του ήχου της μπάντας. Διότι μπορεί ήδη στο “Oceanic” να συναντάμε το μελωδικό πρόσωπο της μπάντας, παρόλα αυτά η επαφή μαζί τους μεταφέρεται στο υποσυνείδητο των αιθουσαίων μηνυμάτων. Αντίθετα στο “Panopticon” η γλυκόπικρη λυρικότητα βρίσκεται πάντοτε παρούσα, είτε στο προσκήνιο είστε στο παρασκήνιο των συνθέσεων, ικανή πάντα για να σε ταξιδέψει σε αχαρτογράφητες ακόμα περιοχές του άυλου ή υλικού κόσμου μας. Πρόκειται ουσιαστικά για τον δίσκο που έβαλε τον όρο post δίπλα από το metal. Αν μπούμε στη διαδικασία της περιγραφής του δίσκου, είναι πολύ πιθανό να χάσουμε την μπάλα τόσο με τις καινοτομίες που εισήγαγε η παρέα του Turner, όσο και με το αποτέλεσμα αυτών κι έτσι θα μείνουμε μόνο σε μια συνοπτική εικόνα, τιμώντας ουσιαστικά αυτή τη μέρα ως σημείο αναφοράς για την δημιουργία μιας ολόκληρης σκηνής.
Χαρά Νέτη & Παναγιώτης “The Unknown Force” Γιώτας
Κείμενο ISIS: Νίκος Ζέρης
