OΝΟΜΑ ALBUM “Sabotage”- BLACK SABBATH
ETOΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ– 1975
ΕΤΑΙΡΙΑ- Vertigo
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ– Black Sabbath with Mike Butcher
ΣYNΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά-Ozzy Osbourne
Μπάσο– Geezer Butler
Κιθάρες– Tony Iommi
Τύμπανα- Bill Ward
Το “Sabotage” ήταν το έκτο κατά σειρά album των SABBATH, δυστυχώς όμως ήταν και ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος της πρώτης περιόδου του σχήματος με τον Οzzy στα φωνητικά. Και πως μπορεί αυτός ο δίσκος να μην είναι σπουδαίος από την στιγμή που περιέχει τα “Hole in the sky”, “Symptom of the universe” και “Megalomania”, τρείς όχι μόνο από τι καλύτερες συνθέσεις τους σχήματος αλλά και από τα καλύτερα κομμάτια του metal γενικότερα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την εποχή της ηχογράφησης του δίσκου το σχήμα είχε πολλά νομικά προβλήματα με το management και όπως αναφέρει ο Iommi σχετικά ο δίσκος ηχογραφήθηκε την νύχτα γιατί το πρωί έπρεπε να τρέχουν στα δικαστήρια.
Έτσι, τον Φεβρουάριο του ‘75 που θα μπουν στα Morgan studios, το μυαλό τους κάθε άλλο παρά στον δίσκο ήταν. Όλα αυτά τα “εξωμουσικά” προβλήματα καθρεπτίζονται στις δηλώσεις που έγιναν τα επόμενα χρόνια για την ποιότητα του δίσκου, που από την μεριά των μελών του σχήματος υπήρξαν συγκεχυμένες δηλώσεις, προϊόν όλων αυτών των γεγονότων που αναφέραμε πιο πάνω .Επιπλέον το κομμάτι “Τhe writ” που κλείνει τον δίσκο γράφτηκε για την δικαστική αυτή διαμάχη που διαδραματιζόταν.
Πάντως οι οπαδοί δεν φάνηκαν να επηρεάζονται και ακόμα και σήμερα, 40 χρόνια μετά, θεωρείται ένας από τους καλύτερους δίσκους του σχήματος. Εμπορικά τα πήγε επίσης καλά και το single “Am I going insane (Radio)” με b-side to “Hole in the sky” βγήκε για να προετοιμάσει το έδαφος. Δυστυχώς για τους BLACK SABBATH ενώ η περιοδεία είχε ξεκινήσει με support τους KISS, αναγκάστηκε να ματαιωθεί λόγω ενός ατυχήματος του Ozzy με μηχανή που τον άφησε σακατεμένο.
Παρόλα τα προβλήματα το “Sabotage” αποτελεί ξεκάθαρα ένα από τα μνημεία του heavy metal, που σαράντα χρόνια μετά ακούγεται το ίδιο αιχμηρό και δυναμικό όπως όταν κυκλοφόρησε. Απόλυτο MUST HAVE album , ανεξαρτήτου μουσικού ύφους που έχει επιλέξει ο καθένας να ακούσει.
Did you Know that:
-Το εξώφυλλο με τον καθρέφτη ήταν ιδέα του Bill Ward σε συνεργασία με τον drum roadie του που ήταν και καλλιτέχνης, αλλά δυστυχώς είχαν συμφωνηθεί τα πάντα για την φωτογράφηση εκτός των ρούχων που θα φορούσαν σε αυτήν. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφή και βγάζει μάτια.
-Ο τίτλος “Radio” στο τέλος του κομματιού “Am I going insane” είναι αναφορά στην αργκό έκφραση “Mental”, μια έμμεση αναφορά στον χαρακτήρα του Ozzy κυρίως.
-Το κρυμμένο κομμάτι σε πολλές επανεκδόσεις του δίσκου λέγεται “ Blow on a Jug” και πρόκειται για τους Ozzy και Bill Ward που κάνουν πλάκα στο studio.
– Για το “Supertzar” ο Ιommi είχε κλείσει την Φιλαρμονική χορωδία του Λονδίνου και επίσης και έναν τύπο για να παίξει την άρπα. Ο κακόμοιρος ο Ozzy δεν είχε ενημερωθεί και καθώς μπαίνει στο studio και βλέπει την χορωδία και την άρπα βγαίνει αμέσως έξω θεωρώντας ότι μπήκε σε λάθος studio.
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Gates of Fire” – MANILLA ROAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Battle Cry Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Mark Shelton
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Mark Shelton, Bryan Patrick
Κιθάρες – Mark Shelton
Μπάσο – Harvey Patrick
Drums – Cory Christner
Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από το δωδέκατο άλμπουμ της παρέας του Mark Shelton των MANILLA ROAD, το “Gates Of Fire”. Αυτό το άλμπουμ θα συνεχίσει το πολύ καλό σερί της μπάντας μετά την επαναδραστηριοποίηση της στις αρχές των 00’ς . Το κλασικό επικό heavy metal τους είναι παρόν από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή με τον χαρακτηριστικό 80’ς ήχο τους να σε συνεπαίρνει. Ο ιθύνων νους, Mark Shelton, γράφει ως συνήθως αποκλειστικά τους γνώριμους μάχιμους στίχους της μπάντας, αντλώντας για ακόμα μία φορά την έμπνευση του από γνωστές και μη ηρωικές στιγμές, της μυθολογίας ή από έργα ποιητών και συγγραφέων. Το άλμπουμ είναι χωρισμένο σε τρία μέρη με το κάθε μέρος να αποτελείται από μια τριάδα κομματιών, το πρώτο ονομάζεται ‘The Frost Giant’s Daughter’ και είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Robert E. Howard με ήρωα τον γνωστό σε όλους Conan (The Barbarian ή The Cimmerian). Το δεύτερο μέρος τιτλοφορείται, ‘Out Of The Ashes’ και βασίζεται στο λατινικό ποίημα Aeneid του αρχαίου Ρωμαίου ποιητή της Αυγουστινιανής περιόδου(27 π.Χ. – 14 μ.Χ.) Virgil ή Vergil (Publius Vergilius Maro), με κεντρικό του ήρωα του τον Τρώα Αινεία. Το τρίτο και τελευταίο μέρος φέρει την ονομασία του άλμπουμ, δηλαδή ‘Gates Of Fire’ και είναι εμπνευσμένο από την αρχαία Ελληνική ιστορία και συγκεκριμένα από την μάχη των Θερμοπύλων, τον βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα και τους τριακοσίους του μαχητές. Ο ηγέτης τους φυσικά δίνει τις βασικές ιδέες και στην μουσική αλλά δίνει και λίγο χώρο και στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας να δώσουν και αυτοί κάτι πάνω σε αυτές. Τα φωνητικά είναι μοιρασμένα και πάλι όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ ανάμεσα στον Bryan Patrick που ήταν και ο βασικός τραγουδιστής εκείνη την περίοδο και στον Shelton. Η αντίθεση ανάμεσα στις δυο φωνές αλλά και τα εξαιρετικά falsettos σε συνδυασμό με τα επικά και πολύ καλά refrain εντυπωσιάζουν και πάλι, κρατώντας τον ακροατή στην τσίτα. Μια και μόνο ακρόαση των επιθετικών ‘’Riddle Of Steel’’, ‘’When Giants Fall’’ και ‘’Stand Of The Spartans’’ αρκεί, για να καταλάβει κανείς. O Mark Shelton δε, πραγματοποιεί και μια εξαιρετική δουλειά στις κιθάρες, με πολύ καλά riffs και ευφάνταστα σολαρίσματα που καθηλώνουν τον ακροατή με κομμάτια όπως τα ‘’The Fall Of Iliam’’, ‘’Rome’’ και ‘’ Epitaph To The King’’. Το δίδυμο των Harvey Patrick στο μπάσο και Cory Christner στα τύμπανα δημιουργούν ένα πολύ καλό rhythm section και οδηγώντας το επικό heavy των MANILLA ROAD με εξαιρετικό τρόπο. Η παραγωγή είναι αρκετά καλή και είναι μια συνολική δουλειά όλων των μελών, φυσικά ακολουθεί την 80’ς αισθητική που τόσο τους αρέσει σαν ήχος, χωρίς όμως να μπορεί να πει κανείς είναι παρωχημένη. Το “Gates Of Fire”, όντας μια ακόμα πολύ καλή δουλειά για την μπάντα, θα διατηρήσει κι άλλο ψηλά την ποιότητα και την εικόνα των MANILLA ROAD που αν και δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα εμπορικοί, ωστόσο κατάφερναν μέσα από τις δουλειές τους πάντα να συγκαταλέγονται στις κορυφαίες και πιο συνεπείς μπάντες του είδους τους.
Χαρά Νέτη & Παναγιώτης “The Unknown Force” Γιώτας
Κείμενο BLACK SABBATH: Γιάννης Παπαευθυμίου
