a
Η νέα χρονιά δείχνει πως έχει ξεκινήσει πολύ δυναμικά, και πως θα είναι εξίσου καλή με την προηγούμενη. Οι ως τώρα κυκλοφορίες σε mainstream και underground ήχο αυτό δείχνουν, και μάλιστα σε όλα τα είδη και υποείδη. Εμάς εδώ μας ενδιαφέρει ο δεύτερος, οπότε πάμε να δούμε τι έβγαλε η σκαπάνη μας στο φως την φορά αυτή.
Τούτη η κυκλοφορία, άγνωστο πως, έφτασε με μεγάλη καθυστέρηση στα χέρια μου. Mιλάμε για δίσκο του 2019, αυτό όμως δε θα πρέπει να αποτελέσει τροχοπέδη, καθώς θα ήταν κρίμα, λόγω αξίας, να μην παρουσιαστεί. Το “The Court of the insane”, είναι το έβδομο άλμπουμ των Βρετανών SACRILEGE, οι οποίοι όσα και ό,τι δεν κυκλοφόρησαν στα 80s, το κυκλοφορούν τα τελευταία δέκα χρόνια. Πραγματικά πολύ καλή δουλειά, ίσως ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει τούτοι οι πεισματάρηδες μουσικοί, μετά από το εξαίσιο demo “Gates of Hell” του 1983. Η occult πλευρά του NWOBHM δεν ήταν και δεν είναι εύκολη υπόθεση, όταν εκφραστές της είναι μπάντες σαν τους ANGEL WITCH, PAGAN ALTAR, WITCHFYNDER, HELL, WITCHFINDER GENERAL. Η πεντάδα από το Gillingham όμως, με αρχηγό τον κιθαρίστα/τραγουδιστή Bill Beadle (μοναδικό «επιζόντα» από την αυθεντική σύνθεση), έχει όλα τα εφόδια για να ξεχωρίσει και να πλασαριστεί με τη σειρά της δίπλα στα προαναφερθέντα μεγαθήρια του είδους. Πολύ καλές κιθάρες, rhythm section λιτό και απέριττο, φωνητικά τελετουργικά σχεδόν, πλήκτρα που δίνουν τον οβολό τους για χάρη της ατμόσφαιρας και δεν ακούγονται αστεία ή αφελή. Μπράβο τους! Μακάρι να μπορούσαμε να τους βλέπαμε και ζωντανά με κάποιο τρόπο. Στοίχημα πως ο μέγας έμπορος που βρίσκεται πίσω από το trend των ημερών μας στον ήχο αυτό (λέγε με Tobias και GHOST), έχει ακούσει πολλές φορές αυτό το άλμπουμ. Κάντε το ίδιο και εσείς.
Official site / Facebook / Soundcloud
Τους KINETIC DISSENT θα τους θυμάστε/ξέρετε κάποιοι από το “I will fight no more forever” του 1991, ένα από τα καλύτερα δείγματα one off δίσκου τεχνικού, προοδευτικού thrash metal, δύσκολο και δύστροπο στο μέσο αυτί. Το “Controlled reaction – the demo anthology”, που κυκλοφορεί από την Divebomb Records, είναι, όπως φανερώνει ο τίτλος του, συλλογή από τα demos της μπάντας. Οι KINETIC DISSENT ήταν ιδιαίτερη περίπτωση συγκροτήματος. Πόσους ξέρετε που έμπλεκαν το thrash με το progressive και την ψυχεδέλεια; Ελάχιστους; Ή μήπως κανέναν; Δύσκολο εγχείρημα, σίγουρα. Σε κάποια κομμάτια των demos τους, οι KD ακούγονται να έχουν και μία περισσότερο power metal κατεύθυνση βέβαια, σημάδι πως ήταν μία μπάντα που διαρκώς «έψαχνε» τον ήχο της. Το “I will fight no more forever”, όπου το βρείτε, αποκτήστε το, γιατί είναι μνημείο. Αν… λάθος… ΟΤΑΝ σας κερδίσει, περάστε και σε τούτην εδώ τη συλλογή που, αν και demo, έχει, να σημειωθεί, πολύ καλό ήχο. Ελάτε σε επαφή με την εταιρεία και το επίσημο site της, ή απευθυνθείτε στα γνωστά δισκοπωλεία για τα περαιτέρω.
Επόμενη στάση: INVICTUS – “Eden”. Σε πόσους αρέσει το “Glory to the brave”; Πόσοι θεωρούν καλύτερο δίσκο των HELLOWEEN το “Walls of Jericho”; Πόσοι ακούν BLIND GUARDIAN ως και το “Tales from the twilight world”; Και τέλος, μαζί με τους προαναφερθέντες, να σηκώσουν το χέρι τους και όσοι προσκυνούν τα δύο πρώτα SCANNER. Ωραία. Όλοι εσείς λοιπόν, οφείλετε να ακούσετε το ντεμπούτο αυτής εδώ της μπάντας από τη Βαυαρία. Πραγματικό heavy/power, με εξαιρετικά riffs και ξεσηκωτικά lead μέρη, φωνή «κρυστάλλινη» και ορμητικό rhythm section. Οι ρυθμοί ποικίλουν, η παραγωγή είναι «τόσο – όσο» και πραγματικά, για ντεμπούτο, όλα φαίνεται να έχουν προσεχθεί όσο οι δυνατότητες το επέτρεπαν. Τέτοιοι δίσκοι δίνουν απάντηση σε όλους όσους προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες, ώστε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Δεν είναι δύσκολο, απλά θέλει μεράκι. Σε μία εποχή που όλα έχουν παιχτεί, δε μένει τίποτα περισσότερο παρά να χρησιμοποιήσεις γνωστά, δοκιμασμένα υλικά, ώστε να δημιουργήσεις κάτι καλό. Οι INVICTUS αυτό έκαναν. Πρωτοτυπία καμία, τελικό αποτέλεσμα όμως που σε αναγκάζει να τους πεις «μπράβο»!
Facebook / Bandcamp / Soundcloud
MINDLESS SINNER για τη συνέχεια, ή αλλιώς βετεράνοι που ζουν δεύτερη νιότη. Μετά από ένα ΕΡ και δύο δίσκους στα 80s, τα “Master of evil” (1983), “Turn on the power” (1986) και “Missin’ pieces” (1989) αντίστοιχα, μία μακρά περίοδο αποχής και την επανεκκίνηση να έρχεται το 2015 με το “The new Messiah”, οι Σουηδοί από το Linköping δείχνουν τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους και τόσο εμπνευσμένοι, που προσωπικά με ξαφνιάζουν και με αναγκάζουν να τους βγάλω το καπέλο. Hats off λοιπόν για το τρομερό “Poltergeist”! Αυτό είναι το κλασικό heavy metal. Αυτό είναι το heavy metal που μας έκανε να αγαπήσουμε αυτήν τη μουσική. Απλό και όχι απλοϊκό, ευθύ και άμεσο, χωρίς περιττές «πληροφορίες», ωραία φωνητικά και… κιθάρες. ΚΙΘΑΡΕΣ. Riffs που σε πιάνουν από το λαιμό και lead μέρη που κόβουν σάρκες! Σε περίπτωση που ακόμη δεν έχετε καταλάβει τι γίνεται εδώ, όταν οι MINDLESS SINNER κυκλοφορούσαν δίσκους, οι ENFORCER ήταν ΑΓΕΝΝΗΤΟΙ. Και τώρα που υποτίθεται είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο, έρχονται τούτοι εδώ οι «γέροι» και τους βγάζουν knock out από το δεύτερο γύρο. Κατανοητό; Ακούστε οπωσδήποτε το “Poltergeist”. Είναι από τώρα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς για το παραδοσιακό metal. “Rewind the future”, όπως προστάζουν και οι ίδιοι!
Σταθερά καλοί στο πόστο τους οι Αμερικανοί HAUNT και στο τρίτο τους full length άλμπουμ, με τίτλο “Mind freeze”. Καμία πρωτοτυπία, καμία πρωτοπορία, η βάση είναι το κλασικότατο heavy metal που «προσκυνά» το NWOBHM, γεμάτο διπλές κιθαριστικές αρμονίες και old school πλήκτρα, ο Ozzy στην προσωπική του καριέρα και το hard rock των THIN LIZZY. Εύκολα στο άκουσμα τραγούδια, «χτυπητές» μελωδίες, όλα μια χαρά. Η μόνη ένσταση που έχω, είναι στα φωνητικά. Ο Trevor William Church είναι πολύ καλός κιθαρίστας, αλλά συγγνώμη, να του πείτε πως δεν είναι τραγουδιστής. Η φωνή του είναι αναιμική και θυμίζει έναν Kevin Heybourne (ANGEL WITCH) που έχει να φάει δύο μέρες. «Κόβει πόντους» από το τελικό αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου χρειάζεται ένας τραγουδιστής που να έχει μία πιο δυναμική φωνή, χωρίς να χρειάζεται να είναι ο νέος Dickinson, απλά να μην τον «σκεπάζει» η μουσική. Αυτό είναι και το μοναδικό, δικό μου επαναλαμβάνω, θέμα, σε έναν κατά τα λοιπά πολύ καλό δίσκο. Αν δεν είστε λεπτολόγοι σαν εμένα, θα σας αρέσει πολύ το “Mind freeze”. Τσεκάρετε και πείτε μου.
BUTCHER – “666 goats carry my chariot” ή αλλιώς, ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ τίτλος δίσκου των τελευταίων δέκα ετών… τουλάχιστον. Βέλγοι στην καταγωγή και «ομόσταυλοι» των VULTURE, EVIL INVADERS, HELLRIPPER, DEATHHAMMER και STALKER και εννοείται επηρεασμένοι από τους SLAYER, MERCYFUL FATE, EXCITER, VENOM, RAZOR, BATHORY, CELTIC FROST και DARKTHRONE, όπως κάθε σωστή black/thrash/speed μπάντα που σέβεται τον εαυτό της. Τα φωνητικά από τον R. Hellshrieker τσιριχτά, οι κιθάρες σαν ξυράφι από τον KK Ripper, όπου την παράσταση κλέβουν μερικά καταπληκτικά lead μέρη και riffs βγαλμένα απευθείας από τη δεκαετία του ’80, ενώ το rhythm section των AH Wrathchylde στο μπάσο και LV Speedhammer στα τύμπανα (εντάξει, θεϊκά ονόματα), κινείται σε πιο τεχνικά (αυτό έλειπε), VENOM-ικά όμως λημέρια. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι συμβαίνει εδώ. Ό,τι και να κυκλοφορήσει στην πορεία, τούτο δω το ανοσιούργημα θα είναι ένας από τους καλύτερους black/thrash δίσκους της χρονιάς. “Iron bitch”, “Metallström /Face the butcher”, “Brazen serpent” και το ομότιτλο 9λεπτο έπος, θα σας πείσουν περί του τελευταίου ισχυρισμού. Εγώ πάλι, σκέφτομαι κάτι που είχε πει ένας καλός φίλος κάποια στιγμή: Το speed/thrash ήταν κάποτε και μπορεί να ξαναγίνει απόλυτα «σατανικό», ποιος ο λόγος που έχουμε black metal τελικά; Να κάτι τέτοια λέτε ώρες-ώρες και προβληματίζομαι…
Αυτά για την ώρα. Εμείς τα ξαναλέμε από δω με την επόμενη «ανασκαφή». Ως τότε, να είστε καλά και προσοχή μεγάλη!
Δημήτρης Τσέλλος
