Όντας fan της σοβαρής όψης του New Wave Of American Heavy Metal (μια φορά θα το γράψω για να ξηγούμαστε), πάντα αναρωτιόμουν αν αυτός ο συνδυασμός metal και hardcore με άλλοτε μπόλικες σουηδικές επιρροές και άλλοτε όχι, έχει αρκετούς οπαδούς στη χώρα μας. Από τη μία είδαμε τους LAMB OF GOD σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Fuzz πριν δυόμιση χρόνια στην καλύτερή τους φάση, από την άλλη όμως, διάσημες μπάντες του είδους όπως οι SHADOWS FALL αγνοήθηκαν επιδεικτικά μαζεύοντας με το ζόρι εκατό άτομα πριν τρία χρόνια στο 7 Sins! Άβυσσος η ψυχή του Έλληνα μεταλλά, γι’ αυτό και θεωρώ πως οι Αθηναίοι FUROR δεν έχουν τύχει της σημασίας που αξίζουν τουλάχιστον «εντός των τειχών». Με έτος ίδρυσης το 2001 και ήδη δύο δίσκους στο ενεργητικό τους (το “Even God Can’t Judge Us” του 2006 και το πολύ καλό “Those Chords Made Chaos” του 2008), μπάντα που είναι στα γεννοφάσκια της δε τη λες! Αν όμως πετάξεις το όνομά τους σε κάποιο από τα άπειρα πηγαδάκια μεταλλοκουβέντας που όλοι λατρεύουμε, πάω στοίχημα πως αρκετοί θα τους αγνοούν… Κακώς, γι’ αυτό και η μπάντα μας κάλεσε στo M.I. Studio του Λάμπρου Κριτσιμά (που έχει κάνει την παραγωγή σε όλες τις κυκλοφορίες τους ως τώρα) όπου ηχογράφησε τον επερχόμενο τρίτο της δίσκο “Blind Faith Revolver”, ώστε να μας δείξει πως έχει έναν πολύ σοβαρό λόγο για να ακουστεί σε ακόμη περισσότερα αυτιά. Καλό θα ήταν να τονίσουμε πως πριν λίγους μήνες, προηγήθηκε το επίσης πολύ καλό “Small Tald Delirium” EP δίνοντάς μας μια μικρή γεύση για τα του δίσκου…Let’s do this:
1) Ω : Το intro του δίσκου με «αινιγματικό» τίτλο.
2) Blind Faith Revolver : Από το πρώτο κομμάτι καταλαβαίνεις πως θα πάρεις ενέργεια… Πολλή ενέργεια! N.W.O.A.H.M. ύφος, breakdown και ένα όμορφο μελωδικό πέρασμα με καθαρά φωνητικά μας βάζουν στο δίσκο με το δεξί!
3) Nothing For You : Εδώ τα riffs γίνονται πιο groovy και τα φωνητικά υιοθετούν έναν αμερικανικό arena rock αέρα που κολλάει στο όλο ύφος της σύνθεσης.
4) Stinkhole Loaded : MACHINE HEAD meets SHINEDOWN; Κι όμως λειτουργεί, με τα riffs των πρώτων και τις μελωδίες στα φωνητικά των δεύτερων να χτίζουν ένα τραγούδι που σου κολλάει εύκολα στο νου με το «πιασάρικο» ρεφρέν του.
5) Eye Sea : Αρκετά βαρύ κομμάτι με beatdown περάσματα και ένα break που φέρνει πολύ σε LAMB OF GOD.
6) Mispelled Marionette : Ωραίος τίτλος και άλλη μία απόδειξη πως το songwriting της μπάντας έχει ανέβει επίπεδο.
7) Blue Screen Terror : Ιδιαίτερο groovy riff που rock – άρει, MACHINE HEAD κιθάρες στη συνέχεια και κλείσιμο με πρωταγωνιστή το μπάσο.
8) Black to Gray : Σουηδίζουσα αρχή, refrain με καθαρά φωνητικά στο ίδιο αμερικανικό στυλ με πριν και ένα μελωδικό break λίγο πριν το τέλος.
9) Unconditional : Εντελώς in your face σύνθεση με το καλύτερο ίσως breakdown του δίσκου.
10) T.R.A.S.S. : Pure hardcore ξεκίνημα, με τη συνέχεια να γίνεται πιο γρήγορη σε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου.
11) Undress Your Face : Riff που φέρνει αρκετά σε LAMB OF GOD, πολύ δυνατά beatdown περάσματα και επίλογος με ένα ατμοσφαιικό part που δυναμώνει με την ώρα και καταλήγει σε ένα πολύ καλό riff. Μετά και από ένα δίλεπτο κενό, έχουμε και ένα hidden mid tempo instrumental track που κλείνει σωστά το δίσκο.
Ας το πάρουμε λίγο ανάποδα…Ποιες ελληνικές μπάντες έχουν ξεχωρίσει τα τελευταία δέκα και βάλε χρόνια σε αυτό το είδος, με έστω και έναν full length δίσκο; Περσινά παραδείγματα οι KARMA VIOLENS και RAW IN SECT, με τους πρώτους να κυκλοφορούν τέτοια δισκάρα σαν το “Dormancy” μόνοι τους (!!!), οι PSYCHO CHOKE από τους οποίους περιμένουμε την καινούρια τους δουλειά με μεγάλη ανυπομονησία μιας και έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη και μετά πρέπει να πάμε πολύ πιο πίσω στους διαλυμένους LESS THAN HUMAN και στους RAFFERTY RULES (που επίσης ετοιμάζουν καινούρια δουλειά). Πέντε μπάντες σε 13 χρόνια δε τις λες και πολλές άρα, ή δεν υπάρχει το ανάλογο κοινό για να τις στηρίξει (με αποτέλεσμα να αγνοούνται και από εταιρείες κλπ) ή κάτι δεν κάνουν καλά οι μπάντες. Στην περίπτωση των FUROR όμως με τίποτα δεν ισχύει το δεύτερο, μιας και δείχνουν αποφασισμένοι να το παλέψουν μέχρι εκεί που τους παίρνει. Απόδειξη το “Blind Faith Revolver”, το οποίο δείχνει να μην πάσχει πουθενά. Άψογο και ουσιώδες songwriting χωρίς γιρλάντες και στολίδια, true πώρωση που την εισπράττεις από τα ηχεία σου, ροή τέτοια που με το που τελειώσει ο δίσκος θέλεις να τον ξανακούσεις, ωραίος συνδυασμός ακόμη και ετερόκλητων επιρροών (τα καθαρά ρεφρέν που θυμίζουν πιο «εμπορικές» αμερικανικές μπάντες ακούγονται πολύ καλύτερα από το 70% αντίστοιχων που μοιάζουν με μεταλλοποιημένη έκδοση του Πλούταρχου!) και πολύ καλή και δυνατή παραγωγή που καταρρίπτει το μύθο πως πρέπει να πας στην Ανταρκτική για να ακουστείς σωστά! Σίγουρα εδώ η Αμερική δεν ξαναανακαλύπτεται, αλλά σε ένα είδος που σίγουρα έχει πάρει την κατιούσα, δεν είναι τόσο αυτό το ζητούμενο… Το ζητούμενο είναι πως τα πάντα εδώ μέσα είναι δουλεμένα επαγγελματικά και η ενέργεια – δύναμη – ποιότητα του δίσκου είναι ικανή να τραβήξει πολλά περισσότερα βλέμματα πάνω τους, ακροατών και εταιρειών για να το κυκλοφορήσουν σύντομα. Go for it όταν βγει με το καλό, το αξίζουν…
Βασίλης Γκορόγιας
Τους FUROR αποτελούν :
Βαγγέλης Κολιός – Φωνητικά
Γιώργος Θωμάς – Κιθάρες
Δημήτρης Βουζιώτης – Μπάσο
Νίκωνας Τζίφας – Τύμπανα
