Οι φίλοι του παραδοσιακού ήχου γνωρίζουν τους Αυστραλούς LORD. Μια μπάντα που έχει ξεχωρίσει στην περιορισμένη σκηνή της χώρας και δίχως να έχει κερδίσει την υφήλιο, κατάφερε να αποκτήσει κοινό σε διάφορες χώρες. Πιστεύω πως η Ελλάδα, μια χώρα με έφεση στο κλασικό heavy και power metal ασχέτως καταγωγής και επιρροής, ταιριάζει στους LORD και αντίστροφα, η μουσική τους θα βρει ανταπόκριση σε πολλούς στη χώρα μας που ίσως να μην γνωρίζουν τους Αυστραλούς.
Θα τους παρομοίαζα με τους Γερμανούς ATTACK που πριν 20 χρόνια είχαν βρεθεί με 3-4 άλμπουμ στο ενεργητικό τους, αλλά με μικρή απήχηση (μου άρεσε αυτή η αναφορά – τρέχω να ακούσω λίγο “The secret place”). Για τους LORD το “Digital lies” αποτελεί την τέταρτη ολοκληρωμένη δισκογραφική απόπειρα σε 10 χρόνια, αν και έχουν κυκλοφορήσει άλλα 2 εκτενή ΕΡ στο ενδιάμεσο, με ανταπόκριση, κυρίως στην εγχώρια αγορά, αλλά και λίγο στην Ιαπωνία.
Με τραγούδια όπως το “The chalkboard prophet” μπορούν εύκολα να ανταγωνιστούν οποιοδήποτε από τα μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως και με το “Walk away” ή το “2D person in a 3D world”. Κομμάτια με μελωδία, μεγάλη βάση στις κιθάρες αλλά και την κυρίαρχη φωνή του Lord Tim.
Η ταχύτητα είναι σίγουρα ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά τους όπως και τα αλλεπάλληλα σόλο του Tim και του Mark Furtner. Αν είχαμε ακούσει κάποια από τα τραγούδια αυτά πριν 15 ή 20 χρόνια, πιστεύω θα μας είχαν κερδίσει. Εν έτη 2013, είναι σίγουρα δυσκολότερο, όση προσοχή κι αν έχουν δείξει στον ήχο τους, την παραγωγή και την σύνθεση. To μόνο πιο σύγχρονο σημάδι, είναι οι τεχνικές επιρροές από SYMPHONY X, αλλά σε μικρό βαθμό.
Πάντως το “Digital lies” είναι άλμπουμ που ακούς για πολύ χτύπημα, αφού η ένταση που επικρατεί στα 10 τραγούδια, δε σ’ αφήνει να πάρεις ανάσα.
7 / 10
Γιώργος Κουκουλάκης
