Tέταρτο άλμπουμ για τους Αμερικανούς metallers και κρίνοντας και από την περίπτωση τους, αδυνατώ να κατανοήσω πως λειτουργεί η μουσική βιομηχανία… Έστω και στην λεγόμενη ανεξάρτητη μορφή της… Έχω βαρεθεί να γράφω τα ίδια και τα ίδια… Στο τέλος θα κάνω copy paste ολόκληρες προτάσεις παρμένες από διάφορες παρουσιάσεις του παρελθόντος… Δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα άλλωστε… Υπάρχει θέμα πλέον… Σας προσκαλώ/προκαλώ/παρακαλώ, βρείτε έναν τρόπο ν’ ακούσετε το “Shake the earth” των ARCTIC FLAME που ταλαιπωρούν τ’ αυτάκια μας κάμποσα χρόνια τώρα… Τι θέλουν τελικά να παίξουν; Λίγο απ’ όλα; Να απευθυνθούν στο κοινό του power metal με τέτοιο υλικό; Ήμαρτον πια… Κι αφού έχουν εξαντλήσει κάθε σπιθαμή υπομονής, έρχονται να ρίξουν τελείως ταχύτητες, αγριοφωνάρες και κιθαριστικά που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, με μπαλαντοειδής συνθέσεις που και πάλι δεν κατορθώνουν ν’ ανεβάσουν λίγο το επίπεδο του άλμπουμ… Αρνούμαι να χωνέψω πως υπάρχουν εκεί έξω σχήματα που τρώνε την μία φάπα μετά την άλλη από τις δισκογραφικές που προτιμούν μπάντες όπως οι ARCTIC FLAME… Ποιος είπε πως υπάρχει δικαιοσύνη στο heavy metal;
3 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
