Μερικές φορές η μουσική έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Σε πρώτη περνάει η θέληση, η όρεξη για ζωή, η συνεχής αναζήτηση του καινούργιου, η εμπειρία, η δίψα ρε γαμώτο. Και εδώ απλά σηκωνόμαστε και χειροκροτάμε! Συστάσεις για το ποιός είναι ο Christopher Lee θεωρούνται το λιγότερο αστείες και όποιος δεν ξέρει, υπόκειται παραδειγματικά σε μαστίγωμα με ουρά στεγόσαυρου και κατόπιν, σε ερωτική συνεύρεση με βδέλες! Ο άνθρωπος που στη ζωή του τα έχει βάλει με τον Gandalf, με Jedi, με Gremlins, την Police Academy και τόσους άλλους. Μα είναι ο Δράκουλας ρε γάτε… Θα σε πετύχει!
Έχοντας ήδη εμφανιστεί σε δουλειές των MANOWAR και RHAPSODY OF FIRE (το «μικρόβιο» το κόλλησε από την κόρη του), το 2010 κυκλοφορεί το πρώτο μέρος του concept “Charlemagne”, το “Charlemagne: By the sword and the cross”. Το 2013 επιστρέφει με το “Charlemagne: The omens of death”, το δεύτερο μέρος του concept. Υπεύθυνος για τις ενορχηστρώσεις (που βασίστηκαν σε μελωδίες και απαγγελίες του Lee), είναι ο κιθαρίστας των JUDAS PRIEST, Richie Faulkner, ενώ τις κιθάρες και το μπάσο στο δίσκο παίζει ο Hedras Ramos Jr., πρωταθλητής του World Guitar Champion. Δεν έχουμε να πούμε πολλά μουσικά. Ο δίσκος δεν ακούγεται για να είμαστε ειλικρινείς. Ο Lee προσπαθεί, τίμιος, με τη χαρακτηριστική αυτή φωνή του, αλλά μουσικά δε λέει τίποτα, πέραν κάποιων λίγων σημείων, διάσπαρτων σε όλο το άλμπουμ.
Μικρό το νόημα όμως. Απλά μάγκας, άξιος και μπράβο του που σε ηλικία 91 (!!!) χρονών έχει τη δύναμη, τη θέληση και τη διάθεση να κάνει και κάτι ακόμα στη ζωή του. Το να έχεις κάνει άπειρα και να συνεχίζεις είναι απλά παράδειγμα για πολλούς! Να ‘σαι καλά Sir!
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
