To “Lil’ angel” είναι η πρώτη δισκογραφική δουλειά του βιρτουόζου της κιθάρας Anastasio Farini. Μην σας ξεγελάει το όνομα, ο Anastasio έρχεται από την Θεσσαλονίκη (με ιταλικές ρίζες) να κάνει το δυναμικό του δισκογραφικό ντεμπούτο και να μας δώσει ένα κλασικό κιθαριστικό hard rock album. Ο Anastasio μόνο τυχαίος δεν είναι καθώς μπήκε στα «βάσανα» από μικρή ηλικία έχοντας επηρεαστεί από αξιόλογους μουσικούς όπως οι Yngwie Malmsteen, John Norum, Chris Impellitteri και Steve Vai ενώ το μουσικό του ταλέντο αναγνωρίσθηκε από πολύ νωρίς από τον ελληνικό μουσικό τύπο.
Δεν σας κρύβω ότι έχω απογοητευτεί με αρκετά albums γνωστών δεξιοτεχνών της κιθάρας γιατί σκοπίμως υπερκαλύπτουν οτιδήποτε άλλο μουσικά στρέφοντας τους προβολείς πάνω τους. Στο “Lil’ angel”, ο Anastasio μας δίνει μουσική με όμορφες συνθέσεις κλασικού hard rock ξεφεύγοντας από το παραπάνω φαινόμενο. Όλοι οι μουσικοί και οι τραγουδιστές λάμπουν και το τελικό αποτέλεσμα είναι αποτέλεσμα ‘ομαδικής’ δουλειάς.
Επιπλέον, στα φωνητικά του album συμμετέχουν ούτε λίγο ούτε πολύ έξι διαφορετικοί τραγουδιστές (Dean Mess, Rob Mancini, Pelle Saether, Reuben Archer, Darren Grant, Γιώργο Γάκης) δίνοντας έτσι μια ποικιλομορφία στο album και ασφαλώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Από τα εννέα κομμάτια τα δύο είναι instrumental στα οποία ο Anastasio «σολάρει» δείχνοντάς μας ότι δικαίως αποσπά εδώ και χρόνια κολακευτικά σχόλια για τις ικανότητες του στη κιθάρα.
Με τη πρώτη του δισκογραφική δουλειά, ο Anastasio καταφέρνει να μας δώσει ένα album που αναβλύζει 80’s. Μουσικά έχουμε όλα τα στοιχεία του μελωδικού hard rock της συγκεκριμένης δεκαετίας ενώ και τα φωνητικά ακολουθούν το ίδιο μοτίβο δίνοντας ένα στιβαρό αποτέλεσμα. Αν βρήκα κάτι που θα μπορούσα να κριτικάρω, αυτά είναι η διασκευή του “Wild Boys” των DURAN DURAN καθώς πιστεύω ότι αδικεί τον Γιώργο Γάκη αλλά και ότι σε μερικά σημεία υπάρχει πιο έντονος «Malmsteen» σε βαθμό που γίνεται αντιληπτό από τον ακροατή. Ίσως μια ιδέα περισσότερη διακριτικότητα θα ήταν ιδανική. Σέβομαι πάντα του να έχει επιρροές ένας μουσικός (παρθενογένεση δεν υπάρχει), απλά θέλω λίγο παραπάνω «μαγείρεμα» με το δικό του ταλέντο που στον Anastasio πιστεύω ότι περισσεύει.
Ως πιστός των κιθαριστικών ακουσμάτων των 80’s με τα οποία μεγάλωσα, το ‘Lil’ Angel’ το ευχαριστήθηκα. Τιμιότατο album από τον Anastasio με νεύρο και νοσταλγικές hard rock μελωδίες που δεν θα αφήσουν κανέναν φίλο της συγκεκριμένης σκηνής ασυγκίνητο. Ελπίζω ο Anastasio να συνεχίσει με το ίδιο πάθος το μουσικό του ταξίδι δείχνοντας μας και άλλες πτυχές του ταλέντου του.
7 / 10
