Νέα δουλειά για τον θρυλικό τραγουδιστή των HANOI ROCKS, πιο κοντά σε σχήματα που πάλι οδηγούσε όπως οι punk glamsters DEMOLITION 23 αλλά και οι WARRIOR SOUL της μεσαίας περιόδου. Εδώ έχουμε ένα άλμπουμ με έντεκα συνθέσεις, που κυμαίνονται, ανάμεσα στο κλασικό, μελωδικό, βρώμικο, αλήτικo και προσθέστε ότι άλλο θέλετε hard rock, όπως το “Ballad of the lower east side”, ένα punk ύμνο, με έντονο το άρωμα των THE CLASH, SEX PISTOLS, που τραγουδά για την παραμονή του στη Ν. Υόρκη, ή το καθαρόαιμο 70’s hard rock στο “Ritual” με τις αλήτικες αναφορές και την Billy idol, HIM ατμόσφαιρα και το πιο μελωδικό και “ανεξάρτητο” “Stained glass heart”. Στο άλμπουμ, σημαντικό ρόλο παίζει η προσθήκη του Dregen (BACKYARD BABIES) στη θέση του αποχωρήσαντα Ginger (WILDHEARTS) , που προσδίδει στα “γρήγορα” τραγούδια του άλμπουμ, μια πολύ πιο punk αίσθηση.
Αν έχετε κουραστεί, με τους δήθεν rock τύπους, που λατρεύουν τα μπλουζ, τον ήχο των 70’s, ζουν έκλυτη ζωή και τρομοκρατούν τη γιαγιά τους, για να πάρουν με τη σύνταξή της σκισμένα τζιν και φουλάρια, ακούστε τον αυθεντικό rock ποιητή. Ανάμεσα στο κλασικό hard rock και τις πιο άγριες στιγμές του, ο Monroe δεν ξεχνά ποτέ, γιατί παίζει αυτή τη μουσική. Επειδή του αρέσει, επειδή θέλει όλα όσα οι ROLLING STONES, THE WHO, FACES, SEX PISTOLS, RAMONES, έκαναν γνωστά, να συνεχίσουν να κρατούν τις επόμενες γενιές σε rock εγρήγορση. Δεν θα βρείτε εδώ μακρόσυρτα σόλο και τεχνική υψηλού, επιπέδου. Θα βρείτε ρυθμό, αίσθημα, αλήτικο τσαμπουκά, μαγκιά, απλά ακούστε το “Hands are tied”, με το σαξόφωνό του να σολάρει ασταμάτητα και μια αίσθηση 50’s νεανικής παραβατικότητας και rock n’ roll, να κατακλύζει το άλμπουμ. Είναι πιο επικίνδυνος, απ’ όλους τους SLIPKNOT και METALLICA όλου του κόσμου, γιατί μιλά για ζωή που έχει ζήσει. Αν ψάχνετε, για το άλμπουμ, που θα έκανε τους Axl, Slash και λοιπούς να κοκκινίσουν, από ντροπή, για τις rockstar ιδιοτροπίες τους, το έχετε εδώ.
Αναζητάτε καταστάσεις με ταχύτητα, δυνατές κιθάρες και δερμάτινα, ακούστε τα “Happy never after”, “TNT diet”, “Saturday night special” ή το blues hard rock “Eighteen angels”, με την μανιακή φυσαρμόνικα να σαρώνει, τα πάντα. Μουσική με ψυχή, από τον καταπληκτικό Φιλανδό, που για άλλη μια φορά, μας δίνει μια γερή δόση, κιθαριστικού, τσαμπουκαλεμένου punk/sleaze/hard rock.
8 / 10
Στέλιος Μπασμπαγιάνης
