7,5 / 10
Ας ξεκινήσουμε αναφέροντας σε τι μορφή κυκλοφορεί το “Hermeticism” και από ποιες εταιρείες συγκεκριμένα. Σε 7”EP έχει κυκλοφορήσει από την World Terror Committee Records. Σε CD single το έχει βγάλει η Agonia Records, όλα μπορούν όμως να βρεθούν στο Bowel Of Noise Store, οπότε ξεπερνάμε τα μπερδέματα και πάμε στην ουσία, η οποία είναι πως οι Αθηναίοι ACHERONTAS με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία γιορτάζουν 15 χρόνια ζωής, αφού το σχήμα στην ουσία συνέχισε την πορεία των STUTTHOF. Κι αν κάποιοι έχουν ήδη μπερδευτεί και έχουν χάσει τη μπάλα, είναι διότι κακώς προφανώς αγνοούν την ύπαρξή τους και κατά τη συνέπεια την καταπλητική μουσική τους. Όσους δεν κατάφερε να πείσει το “Tat tvam asi (universal omniscience)” του 2007, τότε σίγουρα θα ταρακουνήθηκαν λίγο με το “… for the temple of the serpent skull” split με τους μεγάλους NECROMANTIA. Κι ας θέσω σ’αυτό το σημείο το ερώτημα: πότε άλλοτε μοιράστηκαν κυκλοφορία οι NECROMANTIA του Morbid (εγώ συνεχίζω να τον αποκαλώ έτσι) με άλλη μπάντα; Μήπως στο “Black arts lead to everlasting sins” με τους VARATHRON; Πάμε παρακάτω… Χτυπάει αυτό ένα καμπανάκι και λέει κάτι για τη μουσική αξία των ACHERONTAS;
Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός, πως οι ACHERONTAS θεωρούνται οι συνεχιστές της παράδοσης των NECROMANTIA στο λεγόμενο occult black metal, αν και ο κόσμος δεν θα πρέπει να περιμένει να ακούσει κάτι σαν NECROMANTIA – βασικά καμία σχέση. Οι ACHERONTAS βασίζονται στις κιθάρες, έχουν αρκετά ατμοσφαιρικές συνθέσεις, με μυστηριακή θεματολογία, αβυσσυλέα φωνητικά που κάνουν κυριολεκτικά τη διαφορά και όσοι αγνόησαν το “Theosis” του 2010, δύσκολα θα πράξουν το ίδιο με το ολοκαίνουργιο full length “Vamachara”, που βγαίνει στα τέλη Οκτωβρίου. Οι παραγωγές τους ακούγονται ολίγον τι νορβηγικές και μ’ αυτό θέλω να πω, πως οι κιθάρες σίγουρα «ξύνουν» αρκετά και το ακροατήριο εγγυημένα θα γουστάρει. Σ’αυτά τα ηχητικά μονοπάτια κινείται αδιαμφισβήτητα το “Hermeticism”. Η δεύτερη πλευρά του 7”EP (Side sorcery) με το “Meum nomen dues” είναι περισσότερο τελετουργική … πάλι όμως βασισμένη στις κιθάρες, τα τύμπανα και τα φωνητικά. Γρήγορη και μαύρη σύνθεση, με αργά, σχεδόν απαγγελτά, ωστόσο φωνητικά, που δημιουργούν αυτή την εφιαλτική ατμόσφαιρα. Κορυφαίο! Μου άρεσε περισσότερο από το “Hermeticism”, ειδικά στο τελείωμά του με το γρήγορο drumming και riffing, που σβήνει με το fade out. Riffάρα από τους Αθηναίους.
Καταλαβαίνω πως αρκετοί από νεότερους ακροατές ίσως δεν είναι συνηθισμένοι σε 7”EPs, ωστόσο για εμένα και για πολλούς ακόμη αποτελούν την πεμπτουσία του black metal και ένα τεράστιο φετίχ. Προσωπικά τα προτιμώ από τα full lengths και δεν θα είχα κανένα πρόβλημα εφόσον μία μπάντα αποφάσιζε να κινηθεί αποκλειστικά με κυκλοφορίες 7”EPs σε τακτά χρονικά διαστήματα εντός του έτους. Κάτι που σκέφτονταν να κάνουν οι ROTTING CHRIST, άντε το μαρτύρησα κι αυτό, δεν ξέρω όμως κατά πόσο θα υποταχθούν στη θέλησή τους ή απλά θα συμβιβαστούν με το «σύστημα» και το κοινό που τους γνωρίζει.
Μίλτος Λυμπιτσούνης
