Προσπαθώ!! Ειλικρινά προσπαθώ να βρω ένα ψεγάδι στη φιλανδική σκηνή τα τελευταία χρόνια, να αποδείξω ότι δεν είναι αχτύπητη, ότι μπορεί κάποια άλλη σκηνή να την ανταγωνιστεί στα ίσα, όμως κάθε φορά αποτυγχάνω!!! Ένας από τους πολλούς λόγους της αποτυχίας μου είναι οι INSOMNIUM. Κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο το 2002 με τίτλο “In the halls of awaiting”, ένας από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών στο μελωδικό death metal. Από τότε κυκλοφόρησαν τρεις ακόμα δίσκους, αποφεύγοντας να μένουν στάσιμοι εμπλουτίζοντας την μουσική τους, χωρίς να υποβαθμίζουν την ποιότητά τους και έχοντας πάντα ως βάση το μελωδικό death. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησαν το single “Weather the storm” το οποίο περιέχει 2 τραγούδια τυπικού μελωδικού death (στο ομώνυμο συμμετέχει και ο Mikael Stanne από τους DARK TRANQUILLITY), που μας ανησύχησαν, καθώς δεν παρουσίαζαν κάτι το εξαιρετικό. Ευτυχώς ο πέμπτος τους δίσκος μας διέψευσε με το καλύτερο τρόπο.
Το “One for sorrow” δεν περιέχει κανένα από τα δύο τραγούδια του single και είναι απλά ένα αριστούργημα!!! Προσωπικά δεν περίμενα έναν τόσο καλά δουλεμένο και ποιοτικό δίσκο. Το συγκρότημα κατάφερε να «παντρέψει» ιδανικά το μελωδικό death με μια μελαγχολική ατμόσφαιρα, χωρίς να χάσει σε δύναμη και να ακούγεται «γλυκανάλατο». Επίσης δεν έχουν χαθεί στοιχεία που τους χαρακτήριζαν ανέκαθεν, όπως οι παύσεις κατά την διάρκεια των τραγουδιών για να ακολουθήσουν τα ακουστικά μέρη και με τη σειρά τους να ακολουθήσουν δυνατά riffs. Σε κάθε τους τραγούδι η μελωδία και τα lead γεμίσματα είναι διάχυτα προσφέροντας ένα «πλούσιο» ηχητικό αποτέλεσμα. Σε όλα αυτά μια γλυκιά μελαγχολία είναι πάντα παρούσα, θυμίζοντας μου αρκετές φορές την χρυσή εποχή των AMORPHIS. Ο δίσκος περιέχει οκτώ τραγούδια συν δύο instrumental (το ένα intro). Μου είναι δύσκολο να διαλέξω αντιπροσωπευτικά τραγούδια, καθώς όλα τα αγάπησα. Ίσως η πιο αδύναμή τους στιγμή να είναι το προτελευταίο τραγούδι, “Regain the fire”, που αν έλειπε δεν θα με χάλαγε. Από εκεί και πέρα υπάρχουν τα εξαιρετικά δείγματα μελωδικού death “Only one who waits” και “Every hour wounds”, το τραγούδι ύμνος “Lay the ghost to rest” που απλά σε σαγηνεύει με τα δυναμικά riffs και τις μελαγχολικές ακουστικές μελωδίες του και τέλος το αγαπημένο μου ομώνυμο, το οποίο λειτουργεί σαν την μπαλάντα του δίσκου, ταιριάζει απίστευτα με το εξώφυλλο και άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το τραγούδι του φθινοπώρου!!! Το “One for sorrow” αποδεικνύει ότι δεν χρειάζεται να φορέσεις πουλοβεράκι και την τραγιάσκα του παππού για να ακούγεσαι μοντέρνος!! Η καλύτερη δουλειά τους και εξαιρετικό δείγμα σύγχρονου metal που θα αγαπηθεί.
8.5/10
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
