Ένας χρόνος και κάτι έχει περάσει από την κυκλοφορία της τελευταίας, εκπληκτικής δουλειάς των Σουηδών ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ, “Dead end kings” (μπορείτε να διαβάσετε την κριτική του δίσκου εδώ).
Πριν ακόμα κοπάσει ο ενθουσιασμός και τα διθυραμβικά σχόλια από τη συντριπτική πλειοψηφία οπαδών και Τύπου, όπως είχαν ανακοινώσει λίγους μήνες πριν, στις 9 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησαν μια νέα “ακουστική” έκδοση του δίσκου, με τίτλο “Dethroned & uncrowned”.
Θα περίμενε κανείς λοιπόν να ακούσει απλά τα 11 τραγούδια του “Dead end kings” με ακουστική κιθάρα, άντε ίσως ένα πιάνο που και που… Όπως δηλαδή κάνουν συχνά πυκνά αρκετές μπάντες. Σιγά μην ακολουθούσαν οι Σουηδοί το στενό όρο “acoustic”. Το άλμπουμ απλά “ξεγυμνώνεται” από το drumming και τη παραμόρφωση στη κιθάρα. Δε χάνει όμως τίποτα από τις μελωδίες. Απλά δε θα τις ακούσετε από την ηλεκτρική του Anders, όπως και δε θα ακούσετε τα samples παιγμένα με τον ίδιο ήχο. Ναι μεν κατά βάση το ρυθμό δίνουν οι ακουστικές κιθάρες και το πιάνο, αλλά όχι «μονοκοπανιά»! Ουσιαστικά αναπαράγουν τις μελωδίες και τα riffs με άλλα όργανα, κρατώντας το βασικό μελαγχολικό ύφος που χαρακτήριζε την original εκδοχή του. Ακόμα και ο τρόπος που αποδίδει τα κομμάτια ο Jonas αλλάζει σε ορισμένα τραγούδια (όχι σε μεγάλη έκταση), όπως για παράδειγμα στο “The parting”. Το μόνο τραγούδι που δε με άγγιξε στο “Dead end kings”, ήταν το ντουέτο με την Silje Wergeland (THE GATHERING) στο “The one you are looking for is not here”. Εδώ όμως έχει μεταμορφωθεί σε ένα υπέροχο τραγούδι. Δείγμα του πόσο διαφορετικό είναι το άλμπουμ, παρόλο που είναι απλά μια εναλλακτική εκδοχή. Αρκετά ενδιαφέρουσες είναι οι εκτελέσεις των πιο heavy κομματιών, όπως των “Hypnone”, “Lethean” και “Dead letters”. Εκεί που δίνουν ρεσιτάλ έμπνευσης όμως, είναι στο “Buildings”. Τρομερή εκδοχή που απογειώνει το τραγούδι. Το ορχηστρικό “The racing heart” (το αγαπημένο μου από το “Dead end kings”) εξακολουθεί να σε συνεπαίρνει και με αυτόν τον ήχο, όπως και τα “Undo you” και “Leech”. Νομίζω όμως ότι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου ή η καλύτερη εκδοχή από τις 11 αν θέλετε, είναι το “Ambitions”. Το προτιμώ από το original… Πραγματικά εκπληκτική ατμόσφαιρα και εκπληκτικό performing από τον Jonas.
Τι να πεις για τους Σουηδούς; Συνεχίζουν να είναι άψογοι και αν όχι τέλειοι, πάντα αγγίζουν την τελειότητα με ότι καταπιάνονται. Εδώ την αγγίζουν. Το “Dethroned & uncrowned” θα ήταν τέλειο αν ήταν πιο dark… Του λείπει αυτό. Όσοι ήταν ή συνεχίζουν να είναι διστακτικοί κάθε φορα που βγάζουν κάτι καινούριο οι ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ, καλύτερα να πάψουν. Δεν ήρθε η στιγμή ακόμα που θα κάνουν κάτι μέτριο! Ούτε τώρα με ένα “acoustic” άλμπουμ!
8.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
Υ.Γ. Υπήρχε και υπάρχει μια φαγωμάρα με τα άλμπουμ που γράφουν μπάντες μετά από προχρηματοδότηση από τους οπαδούς τους, όπως και για το “Dethroned & uncrowned”. Γιατί τόση ενόχληση; Κάποια στιγμή θα μιλήσουμε για αυτό σε άρθρο μου.
