Δεν είναι κρυφό πως οι Σουηδοί πρωτομάστορες του μελαγχολικού ήχου ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ, είναι από τις αγαπημένες μπάντες του Ελληνικού κοινού. Από το 2004 που έπαιξαν για πρώτη φορά στη χώρα μας, γεμίζουν κάθε φορά τα venues, είτε πρόκειται για τη προώθηση κάποιου δίσκου, είτε για κάποιο επετειακό live, όπως στην προκειμένη περίπτωση για τον πολυσυζητημένο δίσκο “Night is the new day”. Η συγκεκριμένη επετειακή συναυλία, έλαβε μέρος την περασμένη Παρασκευή στο Gagarin205, ενώ τη βραδιά άνοιγαν οι Αθηναίοι melodoom deathsters ON THORNS I LAY.
Στις 20.30 περίπου το βράδυ, ανέβηκαν στη σκηνή οι ON THORS I LAY. Έχοντας κυκλοφορήσει ένα ολοκαίνουριο άλμπουμ πριν μερικές μέρες, το πολύ καλό “Threnos”, περιμέναμε να μας ταξιδέψουν με τα φοβερά μελωδικά riffs, τα οποία όπως και στο προηγούμενο δίσκο “Aegean sorrow” ξεχωρίζουν. Ξεκίνησαν με το εναρκτήριο τραγούδι του νέου δίσκου “The song of sirens”. Ο ήχος δεν ήταν κακός, αν εξαιρέσεις ότι αρχικά, τα πλήκτρα ήταν αρκετά πίσω. Πρόσεξα πως η μπάντα είχε κάποιες αλλαγές στο line up, κάτι που επιβεβαίωσε ο frontman της μπάντας Στέφανος, αφού ο Άκης και ο Jim δεν ήταν επί σκηνής σε κιθάρα και μπάσο αντίστοιχα. Αυτό ίσως στοίχησε στην απόδοση της μπάντας, αφού υπήρξαν κάποια λαθάκια και γενικώς κάποιος που δεν τους έβλεπε πρώτη φορά live, μπορούσε να καταλάβει, ότι δεν υπήρχε ακόμη άψογη ομοιογένεια. Τίμησαν τα δυο τελευταία τους άλμπουμ δεόντως παίζοντας τα καλύτερα κομμάτια από το καθένα, ενώ θεωρώ ότι καλύτερες στιγμές τους ήταν το “Cosmic silence” και το “Aegean sorrow”.
Κάμποση ώρα μετά, υπό τις ιαχές του κοινού που είχε γεμίσει το Gagarin, ανέβηκαν στη σκηνή οι ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ. Ξέροντας ότι θα μας παρουσιάσουν το “Night is the new day”, όλοι περιμέναμε να χτυπηθούμε στους ρυθμούς του “Forsaker”. Χωρίς δεύτερη σκέψη το venue έγινε ένα με τη μπάντα και άρχισε να τραγουδά. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στο αναμενόμενο setlist, αλλά θα επικεντρωθώ στην απόδοση της μπάντας. Οι Σουηδοί έδειξαν ανανεωμένοι, με κύριο εκφραστή αυτής της ανανέωσης τον frontman της μπάντας Jonas. Μετά από δέκα live που έχω δει τη μπάντα, μπορώ να πω ότι πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο κινητικό. Συνήθως ήταν τυπικός, κρεμάμενος πάνω από το μικρόφωνο. Τούτη φορά όργωνε ορεξάτος τη σκηνή, «έπαιζε» με το κοινό και τους υπόλοιπους της μπάντας. Πνοή ανανέωσης επίσης έδινε ο νέος κιθαρίστας της μπάντας Roger Öjersson (ΤΙΑΜΑΤ). Ο πανύψηλος Σουηδός παρόλο που είχε ένα πρόβλημα στο πόδι του και επί σκηνής ήταν στατικός, ενώ εκτός κυκλοφορούσε με μπαστούνι, είχε αναλάβει τα περισσότερα lead της κιθάρας και τα δεύτερα φωνητικά. Εκεί που έκλεψε τη παράσταση, ήταν όταν ήρθε η ώρα να τραγουδήσει μαζί με τον Jonas, ένα από τα πιο φορτισμένα συναισθηματικά τραγούδια που έχει γράψει ποτέ η μπάντα, το “Departer”. Δεν είναι εύκολο να αποδώσεις ένα τέτοιο κομμάτι, ιδίως αν αντικαθιστάς έναν τραγουδιστή σαν τον Krister Linder. Ο Roger όμως, ήταν μαγευτικός και έκανε το κομμάτι δικό του. Σίγουρα η πιο δυνατή στιγμή του πρώτου μέρους του setlist. Οι Σουηδοί, μετά από ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα κα ενώ το κοινό φώναζε ρυθμικά το όνομα της μπάντας, βγήκε ξανά στη σκηνή για να τραγουδήσει, όχι ένα, ούτε δύο αλλά ούτε τρία κομμάτια που συνήθως έκανε στο tour στην Ευρώπη. Οι KATATONIA έπαιξαν 10 τραγούδια, από τη δισκογραφία τους από το “Viva emptiness” και μετά. Μεταξύ άλλων, ακούσαμε για πρώτη φορά τα “Old heart falls” και τη διασκευή στους JUDAS PRIEST “Night comes down”, με την οποία έκλεισαν τη βραδιά.
Τολμώ να πω, ότι αν εξαιρέσω τη πρώτη φορά που τους είδα live το 2004 στο Manchester και αυτή για συναισθηματικούς λόγους, ήταν η καλύτερη απόδοση της μπάντας μέχρι σήμερα. Η ανανεωμένη εμφάνιση της μπάντας, μας δίνει ελπίδες για το μέλλον. Το μόνο που όλοι πιστεύω ελπίζουμε, το νέο τους άλμπουμ “City burials” να μας μαγέψει… όπως παλιά!
Γιώργος Δρογγίτης
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη
