8 Μαρτίου, 2020 – 19:45
ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Belus” – BURZUM
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΙΑ: Byelobog Productions
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Pytten, Varg Vikernes
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Τα πάντα, όλα – Varg Vikernes
Πέρα από τις ακραίες και διχαστικές του απόψεις ή την αμφιλεγόμενη περσόνα του, ο Varg Vikernes είναι ένας καλλιτέχνης με ταλέντο που μπορεί να δημιουργεί μουσική με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Τους λόγους για τους οποίους βρέθηκε έγκλειστος στη φυλακή του Trondheim, λίγο-πολύ τους γνωρίζουμε όλοι και δεν θα τους αναλύσουμε εδώ. Αποφυλακίστηκε στις αρχές του 2009, έχοντας εκτελέσει σχεδόν 16 χρόνια ποινής από τα 21 στα οποία και είχε καταδικαστεί και τότε ήταν που ανακοίνωσε πως οι BURZUM θα επιστρέψουν και θα κυκλοφορήσουν καινούργια δουλειά. Το “Belus” κυκλοφόρησε τελικά ένα χρόνο αργότερα και ήταν η πρώτη δουλειά του Νορβηγού, 11 χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Hliðskjálf”, αλλά και το πρώτο metal album μετά το αριστουργηματικό “Filosofem”.
Από τα πρώτα λεπτά του “Belus” είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό πως αυτό που ακούμε είναι αναμφίβολα BURZUM, φέροντας ξεκάθαρα το μοναδικό μουσικό στίγμα του Vikernes. Ανά στιγμές μάλιστα ο δίσκος δημιουργούσε συνειρμούς που παρέπεμπαν στα “Hvis Lyset Tar Oss” και “Filosofem”. Το “Belus” ήταν ένα έπος, αφιερωμένο στον Λευκό Θεό, που συναντούμε σε διάφορες Ευρωπαϊκές μυθολογίες. Μινιμαλιστικά riffs, μελαγχολική διάθεση, εμφατική επανάληψη θεμάτων και κάποιες σκόρπιες folk μελωδίες, όλα ήταν πιστά ταγμένα στην υπηρεσία της ατμόσφαιρας, αλλά και στη δημιουργία μιας μουσικής ωδής που θα εξυμνούσε το Θεό του Φωτός και της Αναγέννησης. Τα φωνητικά στο “Belus” εμπλουτίζονται με καθαρές απαγγελίες που εξυπηρετούν κι αυτές το concept των εκάστοτε κομματιών όπου χρησιμοποιούνται, αλλά δυστυχώς τα χαρακτηριστικά, αγωνιώδη, “λυκίσια” φωνητικά του Vikernes έχουν εκλείψει, δίνοντας την θέση τους σε πιο συμβατικές black κραυγές. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του “Belus” που ξένισε κάποιους σε πρώτη ανάγνωση, ήταν η παντελής έλλειψη πλήκτρων από τα κομμάτια, τα οποία ήταν και στενά συνδεδεμένα με τις ambient στιγμές των BURZUM. Εντρυφώντας όμως λίγο παραπάνω στα κομμάτια του δίσκου, βλέπουμε πως οι ambient στιγμές δεν λείπουν, αλλά έχουν βασιστεί εξ ολοκλήρου στα έγχορδα. Όπως και τα “Hvis Lyset Tar Oss” και “Filosofem” που αναφέραμε παραπάνω, έτσι κι εδώ ο δίσκος κλείνει με ambient προσέγγιση, και πιο συγκεκριμένα με δύο πανέμορφα, “καμουφλαρισμένα” ambient κομμάτια. To “Morgenrøde” – ένα από τα highlights μάλιστα του δίσκου – μπορεί να μην είναι ένα “καθαρόαιμο” ambient κομμάτι, μετά όμως το πρώτο τρίλεπτο αλλάζει διάθεση και μετατρέπεται σε τέτοιο, φέρνοντας μάλιστα στο μυαλό, το μελαγχολικό πρώτο μέρος του υπνωτικού “Tomhet”. Το δε “Belus’ tilbakekomst (Konklusjon)” συνεχίζει πάνω στο υπνωτικό μονοπάτι που έστρωσε το “Morgenrøde” και με το αλα “Filosofem”, ambient black metal του, κλείνει ιδανικά το δίσκο.
Πριν να ακούσω το “Belus”, αν μου έλεγες πως θα ακούσω καινούργιο BURZUM δίσκο και πως αυτός θα είναι και (black) metal, πραγματικά θα μου φαινόταν σαν ένα ανέκδοτο. Τελικά και το “Belus” κυκλοφόρησε, και ο Vikernes επέστρεψε στα μουσικά δρώμενα, αλλά και στον metal ήχο. Όσο και να αποτάσσεται τον χαρακτηρισμό black metal, το “Belus” ήταν η επιστροφή των BURZUM σε αυτόν το ήχο, και μάλιστα ουσιαστική, πέρα από κάθε λογής γραφικότητα. Η νοσταλγία, η αύρα και το πνεύμα του πρωτόλειου black metal ήταν όλα ευδιάκριτα μέσα στο “Belus”…
Did you know that:
– Ο Vikernes είχε ανακοινώσει τον Νοέμβριο του 2009 πως ο τίτλος του δίσκου θα ήταν “Den Hvite Guden”, δηλαδή «Ο Λευκός Θεός» στα Νορβηγικά. Κάποια μέσα τον κατηγόρησαν πως στον τίτλο κρύβονται ρατσιστικές αναφορές, με τον Vikernes να δηλώνει πως οι αναφορές του ήταν αποκλειστικά στο Θεό Baldr της Σκανδιναβικής μυθολογίας και δεν είχαν να κάνουν σε τίποτα με φυλετικά χρώματα και ρατσισμό. Έτσι τον Δεκέμβριο του 2009, ο τίτλος του δίσκου άλλαξε σε “Belus”, που είναι η παλαιότερη λέξη – στον Ευρωπαϊκό (και μη) χώρο – που αναφέρεται σε θεότητες όπως ο Baldr, o Belenus των αρχαίων Κελτών, ο Belobog των προχριστιανικών Σλάβικων φύλων, αλλά και ο δικό μας Απόλλωνας.
– Στο “Belus” βρίσκουμε ξαναδουλεμένα 2 παλιότερα κομμάτια των BURZUM. Το ένα είναι το “Sverddans” το οποίο είναι παραλλαγή του “Total Destruction”, από το demo των “Uruk-Hai”, την πρώιμη εκδοχή των BURZUM. Το άλλο κομμάτι είναι το “Belus’ død”, το οποίο είναι η «επιμεταλλωμένη» (ας πούμε) εκδοχή του “Dauði Baldrs” από το ομώνυμο album.
Θανάσης Μπόγρης
