a
“Melodic rock superheroes”
O Erik Martensson, είναι ένας καλλιτέχνης που μας έχει χαρίσει πάρα πολλές εκπληκτικές στιγμές με τα τραγούδια του με τους ECLIPSE, τους W.E.T. αλλά και τους NORDIC UNION εκτός των άλλων. Επιτέλους, μετά από αναμονή ετών, έρχεται με το βασικό του σχήμα, τους ECLIPSE, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στις 30/1 στο Κύτταρο και ο Θοδωρής Μηνιάτης με τον Στέλιο Μπασμπαγιάννη (και τη συνδρομή κι άλλων συντακτών του Rock Hard), ετοίμασαν μία σειρά από ερωτήσεις στον ευδιάθετο Σουηδό, τις απαντήσεις των οποίων μπορείτε να διαβάσετε από κάτω.
Είστε συνεργάτες με τον Magnus Henriksson από καταβολή της μπάντας και πολλοί μουσικοί έχουν παίξει με σένα. Μπορείς να μας εξηγήσεις γιατί είσαι τόσο «ανοιχτός» στην έλευση μουσικών;
Το να είσαι ενεργός σε ένα συγκρότημα, είναι μεγάλη δέσμευση. Όλοι πρέπει να δουλεύουν μαζί για ένα κοινό σκοπό. Αν ρωτήσεις όποιον παίζει σε μπάντες, θα σου πει ότι για να βρεις το σωστό μέλος είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα. Αλλά να ξέρεις ότι δεν έχουμε νοιώσει καλύτερα από το τωρινό line up. Τρομεροί μουσικοί που έχουν μεταξύ τους πολλά vibes.
Έχεις ήδη δουλέψει με πολλά γνωστά ονόματα στο χώρο. Υπάρχει κάποιος με τον όποιο θα ήθελες να δουλέψεις που δεν έχει συμμετάσχει ήδη στο σχήμα; Κάποιος από ένα άλλο μουσικό είδος και στυλ, όπως έχει κάνει ήδη ο Magnus δουλεύοντας με τους TIAMAT;
Οι ECLIPSE ήταν και θα είναι η κύρια μουσική μου απασχόληση και ο λόγος που παίζω μουσική. Είμαι πλήρως ικανοποιημένος με τα τωρινά μέλη που απαρτίζουν το σχήμα οπότε δεν έχω ανάγκη για εξωτερικούς συνεργάτες, αν και φυσικά μια guest συμμέτοχη δεν θα ήταν άσχημη για μερικά τραγούδια.
Πολλοί οπαδοί που δεν τους αρέσουν η μουσική των 80’s θεωρούν groups όπως εσάς ή τους H.E.A.T. την επιτομή του hard rock. Πως αντιμετωπίζεις όλη αυτή την ιδέα και τι έχεις να πεις σε όποιον όταν αναφέρει τις λέξεις Hard Rock αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στην Αμερική;
Είναι φανταστικό ότι δυο Σουηδικές μπάντες από την ίδια περιοχή έχουν γίνει η κινητήριος δύναμη για ένα νέο ξεκίνημα ενός είδος που ήταν σχεδόν νεκρό και εξαφανισμένο. Ένας λόγος είναι ότι και οι δυο πήραμε τα καλύτερα μέρη από το παρελθόν και τα ενώσαμε με πιο καινούργιους, μοντέρνους τρόπους σύνθεσης και παράγωγης μουσικής. Πολλές μπάντες απλά αντιγράφουν ότι υπήρχε στο παρελθόν, το οποίο φυσικά είναι αποδεκτό, αλλά αυτή δεν ήταν ποτέ η θέληση των ECLIPSE, και μπορώ να μιλήσω και εκ μέρους των H.E.A.T. για το ίδιο. Δεν είναι νοσταλγία για μας αυτό που κάνουμε, αλλά επειδή αγαπάμε την μουσική.
Τώρα πια που είναι τέτοια η χρονική περίοδος που ο κόσμος δεν ακούει μουσική όπως παλιότερα, και θεωρώντας ότι η μουσική σας είναι πιο φιλική στον ακροατή, πόσο σημαντικό είναι ένα refrain;
Λοιπόν το refrain είναι πάρα πολύ σημαντικό και το μόνο σημείο που θα σου κολλήσει στο κεφάλι όταν το τραγούδι τελειώσει. Αλλά εμείς ποτέ δεν γράφουμε «χιτάκια». Δεν υπάρχουν στο είδος τώρα πια. Αλλά λατρεύω όταν ένα τραγούδι είναι «πιασάρικο», χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να είναι εμπορικό σαχλοτράγουδο. Η μουσική μπορεί να είναι «πιασάρικη» με πολλούς τρόπους. Μέχρι και ο Mozart έγραψε πιασάρικη μουσική.
Πόσο ικανοποιημένος είσαι με την συνεργασία σου με την Frontiers; Είσαι ευχαριστημένος με το πως χειρίστηκαν την κατάσταση με τον Timo Tolkki και την αγωγή που απείλησε ότι θα κάνει εναντίον σου; Τι έγινε τελικά με αυτό;
Η σχέση μας με την Frontiers δεν ήταν ποτέ καλύτερη και όλο το μουσικό είδος είναι ζωντανό όσο ποτέ γιατί έχουν την πλήρη υποστήριξη τους σε μπάντες του χώρου όταν καμία άλλη δισκογραφική δεν υπογράφει ή κυκλοφορεί τέτοια μουσική. Όλο αυτό που έχει προκύψει με τον Timo Tolkki, είναι μια ανοησία του internet. Τα τραγούδια μοιάζουν, αλλά δεν είχα ακούσει ποτέ το τραγούδι στην ζωή μου πριν τα διαδικτυακά σχόλια. Είναι ένα απλό κιθαριστικό ριφ και αν το έψαχνα θα έβρισκα πολλά τραγούδια με αυτό το ριφ. Και δεν έχει και ποτέ μήνυση ή αγωγή. Είναι μια ανοησία όλο αυτό.
Οι ECLIPSE αλλά και εσύ προσωπικά δείχνετε να είστε οι μπροστάρηδες του ξανανιώματος του AOR στα 00’s. Το βλέπεις σαν βαρύ καθήκον;
Λοιπόν στις αρχές των 00’s, μας κορόιδευαν για την μουσική που παίζαμε. Κανείς δεν ήθελε να μας «κλείσει» ζωντανές εμφανίσεις ή να μας δώσει μια ευκαιρία. Ήταν πολύ σκληρές εποχές τότε αλλά όλα άλλαξαν δραματικά τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα το είδος έχει τον πλήρη σεβασμό πως και όλα τα αλλά και μια νέα γενιά ανακαλύπτει αυτό το είδος. Αν δεις στο Spotify το 62% των ακροατών μας είναι 34 χρονών και πιο νέοι. Είναι εκπληκτικό! Αυτό το είδος είναι πολύ ζωντανό στις μέρες μας!
Θεωρείς το East, West coast μελωδικό ροκ σαν επιρροή, ή το μελωδικό hard rock των 80’s και 90’s; Ποιες μπάντες πιστεύεις ότι έχουν επηρεάσει τον ήχο σας; Είναι η ροκ μουσική η κύρια πηγή επιρροής και έμπνευσης ή μπορούμε και να αναφερθούμε και σε αλλά είδη και συγκροτήματα και αν ναι ποια είναι αυτά;
Κανένα συγκεκριμένο συγκρότημα δεν είναι η βασική μας επιρροή. Η μουσική που γράφουμε είναι μια μίξη πολλών μουσικών ακουσμάτων που είχαμε σαν παιδιά, από παραδοσιακή μουσική, κλασσική μουσική μέχρι και το τελευταίο pop τραγούδι που άκουσα στο ραδιόφωνο την προηγούμενη εβδομάδα. Όταν ήμουν παιδί αγαπούσα πάρα πολύ τους AC/DC, W.A.S.P., EUROPE, SLAYER, MEGADETH κλπ. Απλά υπέροχη μουσική!
Η νέα δουλειά σας έχει πολλά ανθεμικά τραγούδια. Πρόεκυψε έτσι απλά ή ήταν «προσχεδιασμένο» για να κατακτήσετε τις μεγάλες αρένες;
(γέλια) Λοιπόν θέλουμε να κατακτήσουμε αρένες! Είναι ωραίο που αναφέρεις ότι ο σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε ανθεμικά τραγούδια για μεγάλους χώρους. Ο σκοπός μας όμως ήταν να τα κάνουμε τέτοια ώστε ο κόσμος να τα τραγουδάκι μαζί μας, θέλαμε να αποπνέουν ωραία συναισθήματα και να είναι πάντα στην σκέψη του οπαδού. Ένα album που θα ακούει συνεχώς χωρίς να το βαριέται.
Οι ECLIPSE με τις πιασάρικες μελωδίες και τα ρεφραίν που έχουν στα 90’s θα συναγωνίζονταν συγκροτήματα όπως οι BON JOVI ή οι FIREHOUSE. Στα 10’s παίζουν όμως σε clubs. Νιώθεις απογοητευμένος που δεν έζησες την χρυσή εποχή του μελωδικού ροκ;
Λοιπόν, συνήθως λέω ένα αστείο ότι αν έγραφα τραγούδια στα 80’s τώρα θα οδηγούσα Ferrari και όχι Volvo! Αλλά είμαι ένας τυχερός άνθρωπος. Το κύριο επάγγελμα μου είναι η μουσική και έχω και το δικό μου studio απλώς ασχολούμενος με το hard rock!
Η Frontiers δείχνει να πιστεύει σε σένα γι’ αυτό και ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Serafino Perugino σε θέλει να δουλεύεις με όσο το δυνατόν περισσότερα projects. Πιστεύεις ότι μπορείς να γράφεις 2-3 albums το χρόνο και να περιοδεύεις παράλληλα; Πιστεύεις ότι οι οπαδοί καταλαβαίνουν την ανάγκη να υποστηρίζουν μπάντες σαν τους ECLIPSE με το να αγοράζουν φυσικά προϊόντα μουσικής του group ή ανακυκλώνεσαι στο να κυκλοφορείς πολλές δουλειές και να κάνεις αρκετές ζωντανές εμφανίσεις για να αυτοϋποστηρίζεσαι;
Έχω μεγάλη υποστήριξη από όλη την ομάδα της Frontiers. Αλλά γράφω όσο πιο πολλά albums μπορώ έχοντας τον κατάλληλο χρόνο. Δεν έχω καμία υποχρέωση να γράφω κάτι. Οι ECLIPSE είναι και θα είναι πάντα η πρώτη μου προτεραιότητα. Κάνω μουσική γιατί αγαπώ να το κάνω και γι’ αυτό κάνω όλα τα side projects. Δουλεύουμε αυτή την στιγμή στο καινούριο album των W.E.T.!
Η Frontiers έχει «κατηγορηθεί» για τον πλαστικό της ήχο σε όλες τις πρόσφατες κυκλοφορείς της, οι ECLIPSE όμως φαίνεται να έχουν υπερκεράσει αυτό το θέμα. Πως τα καταφέρατε;
Κάνω μεγάλη προσπάθεια για να έχω ένα καλό ήχο στα τραγούδια. Θέλω να πιάνω το συναίσθημα του τραγουδιού και εν έχω θέληση να κάνω μουσική που να ηχεί σαν τα 80’s. Πάντα προσπαθούμε να έχουμε μια φρέσκια παραγωγή αλλά και να κάνουμε τον ήχο πιο ωμό. Δεν ξαναηχογραφούμε μέρη πολλές φορές. Τις πιο πολλές φορές υπάρχει μόνο drums, μπάσο, φωνητικά και δυο κιθάρες μαζί με κάποια μέρη από keyboards. Αυτός είναι ο λόγος που σε συναυλίες ακουγόμαστε σχεδόν όπως στα albums.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό όταν ξεκινάς να γράφεις ένα ECLIPSE τραγούδι, η μελωδία ή το ρεφραίν;
Κάθε σημείο του τραγουδιού είναι σημαντικό και επηρεάζει το άλλο. Είναι σαν να μαγειρεύεις. Το ένα συστατικό επηρεάζει το άλλο. Δεν μπορείς να πάρεις διαφορετικά υλικά που απλά να σου αρέσουν και να τα αναμίξεις, θα είναι ένα πολύ άσχημο πιάτο! Ένα πολύ καλό ρεφραίν δεν κάνει ένα πολύ ωραίο τραγούδι. Ο λάθος στίχος θα καταστρέψει το αντίκτυπο του ρεφραίν και τούμπλαλιν.
Η Σκανδιναβία έχει μια παράδοση στο μελωδικό ροκ η οποία συνεχίζεται και σε πιο σκληρές εκφάνσεις της ροκ μουσικής. Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος γι’ αυτό;
Υπάρχουν πολλοί και καλοί σύνθετες εκεί, σε όλα τα είδη. Πολλά από τα pop σουξέ που ακούς στο ραδιόφωνο είναι γραμμένα από Σουηδούς ή Σκανδιναβούς. Όταν έχεις μια παράδοση στην μουσική, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Η Σουηδία έχει μια μακρά και μεγάλη ιστορία στην παραδοσιακή της μουσική κάτι που αποτυπώνεται μουσικά στην pop ή την rock μουσική. Μπορείς να ακούσεις πολλές παραδοσιακές επιρροές στα albums των ECLIPSE. Οι ABBA έδειξαν περίτρανα πόσο πιθανό είναι να ανέβεις στην κορυφή των charts και οι Σουηδοί μουσικοί γενικότερα. Υπήρχαν πολλές Νο1 επιτυχίες στο Billboard της Αμερικής μετά από αυτό. Με τους ECLIPSE αυτό περιμένουμε ακόμα!!! (γέλια)
Το “Paradigm” είναι ένα άλμπουμ με μεγάλη ποικιλία, αν και πιστό στο μελωδικό ροκ, με ένα πιο μοντέρνο ήχο. Είναι η τεχνική σου στην σύνθεση τραγουδιών που σου επιτρέπει να πειραματίζεσαι και να μην παίζεις εκ του ασφαλούς, σε αντίθεση με άλλους, που παραμένουν κολλημένοι στην επιτυχημένη συνθετική συνταγή;
Κατ’ αρχάς σε ευχαριστώ. Πραγματικά αισθανόμαστε ότι θέλουμε να ακολουθήσουμε τον δικό μας δόμο όταν γράφουμε μουσική. Δεν θα ανακαλύψουμε εκ νέου φυσικά τη ροκ μουσική, αλλά μας αρέσει να προσθέτουμε στοιχεία που δεν είναι συνηθισμένα στο είδος μας. Η ανάμιξη ειδών δεν είναι πάντα εμφανής και μερικές φορές μπορεί να προσθέσει μια επιπλέον διάσταση στη μουσική μας.
Μετά από τόσες συνεργασίες, πιστεύεις πως υπάρχει κάτι νέο στυλιστικά που θα μπορούσατε να προσφέρετε στους οπαδούς σας;
Πάντα αλλάζω τον τρόπο που συνθέτω. Αλλά έχω συγκριμένο γούστο και στυλ αναφορικά με την μουσική και τον τρόπο σύνθεσης που μου αρέσουν. Κάποιοι άνθρωποι παραπονιούνται ότι όλα μοιάζουν ίδια, όλα μοιάζουν σαν ένα τραγούδι του Erik Martensson. Το εκλαμβάνω ως φιλοφρόνηση. Το να έχεις το δικό σου στυλ και χαρακτηριστικό ήχο είναι φανταστικό!
Στο δελτίο τύπου του νέου άλμπουμ αναφέρει ότι το άλμπουμ χαρακτηρίζει τον ήχο σας για όλα τα χρόνια από την αρχή του σχήματος έως σήμερα. Τι θα λέγατε σε όσους διαφωνούν με αυτό;
Δεν ξέρω. Ο καθένας μπορεί να σχηματίσει την δική του γνώμη για το αν του αρέσει ή όχι. Αν σας αρέσει, απολαύστε το, αν όχι προχωρήστε σε κάτι άλλο. Ποτέ δεν έχουμε τους άλλους στο μυαλό μας, όταν συνθέτουμε. Πάντα συνθέτουμε υλικό που θα μας αρέσει, πρώτα σε εμάς. Είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις και ποτέ δεν μπορείς να υποθέτεις τι θα αρέσει ή δεν θα αρέσει στον κόσμο Αν ρωτήσεις δέκα ανθρώπους για ένα τραγούδι, θα πάρεις δέκα διαφορετικές απαντήσεις και ο καθένας θα θεωρεί ότι έχει δώσει την σωστή απάντηση…
Ποια είναι η Mary Leigh και ποιο είναι το κρυμμένο μήνυμα στο τραγούδι “38 to 44”;
Η Mary Leigh προήλθε από μια συνθετική συνάντηση για να γράψουμε νέα τραγούδια και κόλλησε στο κεφάλι μας και δεν μπορέσαμε να το αλλάξουμε. Είναι απλά ένα όνομα, θα μπορούσε να είναι το οποιοδήποτε όνομα. Δεν έχει να κάνει οτιδήποτε με την γυναίκα ακτιβίστρια του αγώνα της γυναικείας χειραφέτησης του 19ου αιώνα. Το “38 or 44” αναφέρεται στην οπλοκατοχή και κατάχρηση των όπλων.
Κάποιοι λένε ότι το τραγούδι “Delirious” από την τελευταία δουλειά σας θα ήταν από τα καλύτερα τραγούδια των TALISMAN. Τι πιστεύεις για αυτό;
Ενδιαφέρον. Ποτέ δεν το σκέφτηκα ότι μοιάζει ηχητικά με τους TALISMAN. Τους αγαπώ και έδωσα κάποιες συναυλίες με τον Marcel Jacob και φυσικά έχω τους W.E.T. με τον Jeff Scott Soto, όποτε κάποια σύνδεση, προφανώς και υπάρχει.
Έχεις δουλέψει με αρκετά σχήματα NORDIC UNION, W.E.T., GATHERING OF KINGS, AMMUNITION, για να αναφέρω κάποια. Σε ποιο από αυτά τα σχήματα απόλαυσες περισσότερο τη συμμετοχή σου και ποιο είναι πιο κοντά στις μουσικές προτιμήσεις σου;
Πραγματικά μου αρέσουν όλοι αυτά τα άλμπουμ και είμαι περήφανος για αυτά. Στους GATHERING OF KINGS ήταν μόνο δεύτερα φωνητικά και κιθάρα σε ένα τραγούδι. Μου αρέσουν πολύ οι NORDIC UNION, λίγο πιο σκληροί και με μια πιο σκοτεινή διάθεση, που μου αρέσει. Αλλά όλοι οι τραγουδιστές σε αυτά τα άλμπουμ είναι φανταστικοί και πολύ καλύτεροι από εμένα.
Το Μελωδικό ροκ θυμίζει λίγο νεκροταφείο δεινοσαύρων τα τελευταία χρόνια με περιοδείες από μεγάλα ονόματα των 80’s που περισσότερο αναβιώνουν την νοσταλγία και λιγότερο την μουσική. Πιστεύεις ότι αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που σχήματα σαν το δικό σας δεν μπορούν να μετακινηθούν εύκολα στο επόμενο επίπεδο και να γίνουν πραγματικά μεγάλοι;
Δεν ξέρω αν κάνει τη διαφορά ή όχι. Και εγώ χαίρομαι να βλέπω αυτά τα σχήματα στη σκηνή, όπως και τα νέα παιδιά, που ψάχνουν αυτή την ευκαιρία. Αλλά είναι λίγο εκνευριστικό που όλο αυτό το ιδίωμα είναι τόσο πολύ στραμμένο στην νοσταλγία. Περιοδικά και ράδιο αναπαράγουν τα ίδια άρθρα, τα ίδια εξώφυλλα. (Πόσα εξώφυλλα μπορείς να έχεις με τους IRON MAIDEN, METALLICA κτλπ.). Και οι ροκ ραδιοσταθμοί παίζουν αποκλειστικά τα “Smoke on the water” και “Number of the beast” δέκα φορές την ημέρα. Στην πραγματικότητα σκοτώνουν το ιδίωμα, αντί να το βοηθάνε.
Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί/καλλιτέχνες που θα τους ήθελες να συμμετέχουν σε κάποιο άλμπουμ σας, αλλά δεν τα έχετε καταφέρει και παραμένουν ευσεβής πόθος; Ποιος θα ήταν ο ιδανικός καλεσμένος σε ένα άλμπουμ σας;
Δεν το έχω σκεφτεί τόσο πολύ και ποτέ δεν αισθάνθηκα την ανάγκη για καλεσμένους στα άλμπουμ μας. Επίσης ο Bon Scott είναι νεκρός, έτσι ο καλύτερος τραγουδιστής που υπήρξε ποτέ, δεν είναι καν πιθανότητα (γέλια).
Τι περιμένεις από την εμφάνισή σας στην Αθήνα και τι να περιμένουμε εμείς;
Θα δώσουμε ένα γεμάτο ενέργεια rock n’ roll show και θα περάσουμε καλά δίνοντας το. Επίσης θα απολαύσουμε το ταξίδι και την όμορφη πόλη σας.
Στέλιος Μπασμπαγιάννης / Θοδωρής Μηνιάτης
