Επιστροφή στο τόπο του εγκλήματος (διότι περί αυτού πρόκειται). Έγκλημα λέγω αγαπητοί μου αναγνώστες και αναγνώστριες, να πρέπει να βάζουμε σε σειρά κατάταξης τέτοια αραβουργήματα της μουσικής που αγαπάμε, λες και μιλάμε για θνητά δημιουργήματα. Και ειδικότερα, το πρώτο χρονολογικά, ντεμπούτο του Bay Area thrash metal. EXODUS και “Bonded by blood”. Το εναρκτήριο λάκτισμα μιας ολόκληρης σκηνής. Μπορεί οι METALLICA (“Kill ‘em all”, 1983) και οι SLAYER (“Show no mercy”, 1983) να τους πρόλαβαν ημερολογιακά, ωστόσο οι ήρωες και θρύλοι του San Fransisco, είχαν γεννηθεί από το underground της Αμερικάνικης σκηνής, με τα κομμάτια να έχουν ψηθεί πολύ καιρό στο σανίδι, με το κόσμο να τα αγαπάει βαθιά, προτού ο δίσκος κυκλοφορήσει επίσημα.
Βέβαια, εδώ θα αναρωτιέστε, πως έγινε αυτό; Ε λοιπόν σε αυτό βοήθησε τα μέγιστα, το εξής απλό: ο δίσκος είχε ολοκληρωθεί από πλευράς ηχογραφήσεων/μίξης/mastering στο τέλος του καλοκαιριού του 1984. Ο τίτλος αυτού τότε ήταν “A lesson in violence”. Ένα όνομα, που απορρίφθηκε γιατί δε βρέθηκε κατάλληλη ιδέα για εξώφυλλο. Ο δίσκος ωστόσο, είχε ήδη κυκλοφορήσει υπό αυτό το τίτλο στο underground μέσω του tape-trading κυκλώματος, δημιουργώντας έτσι, έναν φοβερό ντόρο για αυτή τη νέα και τόσο επικίνδυνη μπάντα. Επίσης, άλλος ένας λόγος που ο δίσκος καθυστέρησε τόσο πολύ, ήταν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν με το εξώφυλλο οι EXODUS. Δυστυχώς όπως θα φανεί στη πορεία, τα προβλήματα των EXODUS δε θα σταματούσαν μόνο στο εξώφυλλο του ντεμπούτου άλμπουμ, αλλά η ιστορία με την Torrid Records είναι για άλλο κείμενο, ξεχωριστό!
Δοκιμασμένα όπλα καταστροφής συναυλιακών χώρων, με όλο το τσαμπουκά και την λύσσα που από εκείνο το σημείο και πέρα, έγιναν συνώνυμα του ιδιώματος. Έτσι, με μπροστάρη τον διακορευτή του μικροφώνου, τον επιβήτορα της γειτονιάς, και εφιάλτη κάθε φλώρου, Paul Baloff, δημιούργησαν 41 λεπτά ανείπωτης ενέργειας και παρέδωσαν μαθήματα ανελέητης βίας που ακόμα και σήμερα εμπνέουν μπάντες να πιάσουν όργανα και να ακολουθήσουν το δρόμο του thrash. Η σειρά, προκύπτει κατόπιν σκληρού καταναγκασμού του γράφοντος, ο οποίος δράττεται της ευκαιρίας, να παρουσιάσει όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές ενός δίσκου που έχουν ειπωθεί τα μύρια όσα.
Αξίζει να σημειωθεί πως ενώ ο Kirk Hammett ήταν ιδρυτικό μέλος αγκαζέ με τον drummer Tom Hunting, κανένα τραγούδι του δίσκου, δεν έχει ξεκάθαρο δικό του συνθετικό credit, μια και ό,τι riffs είχε φέρει στους EXODUS, τα πήρε με τη φυγή του για τους METALLICA. Εν πάσει περιπτώσει, προχωρούμε, ο Baloff ας μας συγχωρέσει!
9) “Exodus”
Το φερώνυμο κομμάτι της μπάντας, το ούγκανο “καλησπέρα” στο μουσικό κόσμο. Ατόφια λυσσασμένο κομμάτι, μονολιθικό MOTORHEAD-ίσιο riff, τα παίρνει όλα αμπάριζα! Η δήλωση πως αυτά τα παλικάρια, δεν έχουν καθόλου καλό σκοπό, όταν βγαίνουν στη γύρα. Αθώος, κακομοίρης, φλούφλης, ό,τι κι αν είσαι, αν βρεθείς στο δρόμο τους, ουαί κι αλίμονο σου. Μη φοβάσαι ωστόσο. Το μαρτύριο θα τελειώσει γρήγορα, δε θα καταλάβεις τίποτα, διότι “you won’t hear a sound, until my knife’s in your back, THE EXODUS ATTACK”!
8) “Metal command”
Επόμενη στάση στη νύχτα της ασωτίας, η συναυλία των EXODUS – μέρος πρώτο. Ένα από τα riffs-σπόρους κομματιών όπως το “Rapid fire” των JUDAS PRIEST, άμα το πατούσες στο λαιμό και του έβαζες ικανή ποσότητα κηροζίνης. Στιχουργικά, ιερό κομμάτι. Ο όρκος του καθενός εξ ημών που το αίμα του βράζει, ο σβέρκος του έχει υπερτροφικούς μύες από το κοπάνημα, και που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο αέναο skank beat (πες το “τούπα-τούπα” αν σε δυσκολεύει ο Αγγλικός όρος). Και τώρα, ας το τραγουδήσουμε παρέα “Fists are in the air, banging everywhere! Thrashing to the sound, faces melting down! It’s time to fight for metal tonight! Bangers take your stand and obey… our metal command”.
7) “No love”
Ακουστική εισαγωγή; Τεχνικό και όχι πιο “ευθύ” και ταχύ riffing; Θα έλεγε κανείς, ότι εδώ έχουμε τα πρώτα ψήγματα ωριμότητας της μπάντας, σε ένα μάλλον πείραμα για την ηλικία και το βαθμό συνθετικής μεστότητας τους. Ένα σχεδόν “γκρουβάτο” για την εποχή κομμάτι, που μιλάει για το πως ένας δολοφόνος θα σε κλείσει στο υπόγειο του, και θα σε κάνει θυσία στον Άρχοντα του Σκότους. Δοσμένο με βαθιά VENOM αισθητική βεβαίως, μέχρι και η ερμηνεία του Baloff κλείνει το μάτι στον Cronos, και σχιζοφρενές κομμάτι όσο δε πάει. “You thought you’d live for oh so long, now it’s your turn to die! Live with Satan down in Hell, born to forever cry! Took your life, I don’t feel bad, born to live in Hell! Died for nothing, slow decay, your body starts to smell!”. Ζωή σε λόγου μας!
6) “And then there were none”
To πιο σοβαρό θεματολογικά κομμάτι του δίσκου. Ο φόβος ενός επερχόμενου πυρηνικού ολοκαυτώματος, σε ένα από τα πιο περίτεχνα και ποικιλόμορφα κομμάτια των EXODUS. Μια υποβόσκουσα μελαγχολία στο ρεφρέν, φέρνει ήδη μια εντελώς διαφορετική πτυχή της μπάντας μπροστά και μιλάμε για το ντεμπούτο, υπ’ όψιν! Οι δε αρμονίες των Hunolt/Holt στις κιθάρες, θα αποτελέσουν σήμα κατατεθέν για όλο το Bay Area από τούδε και στο εξής, και όχι μόνο! Εδώ, πέρα από Σατανάδες τριβόλια και διαόλια, οι EXODUS απεικονίζουν γλαφυρά τον μεγαλύτερο εχθρό μας, τους ίδιους μας τους εαυτούς και τα δημιουργήματα μας. “Stop praying, there’s no saving, no salvation from your fiery grave! Brains swelling, bodies smelling, and Satan comes to see that no one’s saved!”
5) “A lesson in violence”
Ο τίτλος – πέτρα του σκανδάλου. Το τεσσάρων λέξεων σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Το σύνθημα της επίθεσης, το μανιφέστο του ούγκανου Paul Baloff, που δεν σταματούσε να δέρνει ακόμα και αφού τελειώσει η συναυλία (“I’ll teach you a lesson in violence you won’t soon forget”). Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε: “if you’ve got something to say then come my way”. Στίχοι που σκιαγραφούν έναν ντρέτο και ντόμπρο χαρακτήρα, που δε σηκώνει πισώπλατες συμπεριφορές. Συν τοις άλλοις, “step into the circle of hell if you think you can last”…εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα! Αθάνατο, κλασσικό και πάντα αποτελεσματικό riff, με τα μοναδικής σχολής κοψίματα των EXODUS οι οποίοι εδώ ακούγονται τόσο ατόφια απειλητικοί, που κάποιος, κάπως πρέπει να τους μαντρώσει!
4) “Piranha”
“This song, ain’t about no goldfish, it ain’t about no tuna fish, and it ain’t about no trout. THIS SONG IS CALLED PIRANHA”. Αυτή ήταν η εισαγωγή από το DVD της Combat tour, με SLAYER και VENOM για το συγκεκριμένο άσμα. Και αλήθεια, πόσο ταιριαστός τίτλος για κομμάτι, όσο και πρόλογος πριν να το παίξεις; Riffs κοφτερά σαν δόντια από piranha, παίξιμο απειλητικό σαν ένα κοπάδι από τα συμπαθέστατα “ψαράκια”, με τον drummer – θηρίο Tom Hunting, να παίρνει μαζί του όλη τη μπάντα παίζοντας σαν να μην υπάρχει αύριο! Το δε κόψιμο για το μπάσιμο στο κουπλέ είναι σεμιναριακού χαρακτήρα. Και αν σου βαστάει, προσπάθησε να τους πουλήσεις μαγκιές. Για να σε προλάβω, δε θα τελειώσει καλά αυτό: “If you think you can live, you’re a fool!”.
3) “Bonded by blood”
Επόμενη στάση στη νύχτα της ασωτίας, η συναυλία των EXODUS – μέρος δεύτερο. Απροσδιόριστος θόρυβος, fade in, καιιιιι…ΝΤΑ-ΓΚΑ-ΤΑΑΑΝ ΝΤΑ-ΓΚΑ-ΤΑΑΑΝ ΝΤΑ-ΓΚΑ-ΤΑΑΑΝ, Ομοβροντία από τον Tom Hunting, σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά θέματα τυμπάνων σε όλο το thrash. Το μνημειώδες riff από την H-Team (Holt/Hunolt), το ασταμάτητο ποδοβολητό με τη μπάντα να σαρώνει. Έχει μόλις ξεκινήσει το μακελειό. Και τι μας μένει άλλο; O Paul Baloff να βρει τις λέξεις για να ταιριάξουν από πάνω. Τίτλος που φέρει τη δική του όμορφη ιστορία (δια στόματος του ίδιου του Kirk Hammett): το καιρό που ο Hammett ήταν ακόμα στη μπάντα, καθόντουσαν και τα πίνανε παρέα με τους Hunting, Baloff, Holt. Οι 4 άνδρες συζητούσαν το πόσο όμορφο είναι που βρίσκονται σε μπάντα, και παίζουν τη μουσική που γουστάρουν. Οπότε, για να το κάνουν επίσημο, πήραν ένα ξυράφι, κάνανε χαρακιές στις παλάμες τους, και δώσανε χειραψία προκειμένου να ανακατευθεί το αίμα του ενός με τον άλλο. Έτσι, μια όμορφη ιστορία πάθους και φιλίας, γέννησε αυτό τον ύμνο. Το πιο μνημειώδες ρεφρέν ίσως σε όλο το thrash, το οποίο παρατίθεται αυτούσιο: “Murder in the front row, crowd begins to bang, and there’s blood upon the stage, bang your head against the stage, and metal takes its price, BON-DED-BY-BLOOD!”
2) “Deliver us to evil”
Το πιο ανίερο, και συνάμα το πιο τεχνικό κομμάτι του δίσκου. Βλέπεις τη διάρκεια και ξύνεις το κεφάλι σου. 7 λεπτά κομμάτι σε thrash δίσκο; Κι όμως! Ο ιδανικότερος πρόλογος για όσα θα κάνουν σε επόμενους δίσκους και κομμάτια οι EXODUS. Πιο αντισυμβατική δομή, με τις κιθάρες να κεντάνε riff-άρες σαν αυτή που παίζει στο ρεφρέν, προλογίζοντας αυτό που περιγράφουν οι στίχοι: μια νύχτα θυσίας, όπου επικαλούνται τον άρχοντα Εωσφόρο (“Incubus in the sky, pentagram held high. Hell’s filth hounds begin to bark, the bells begin to tone. Virgin lies in blood, the blood was once her own. The redness and the horror of blood, swept across the land I stood”) και ο πρωταγωνιστής μας, έχοντας σηκωθεί από το μνήμα, αποδεικνύει επικαλούμενος τον άρχοντα του, ότι αυτός κάνει κουμάντο. Κατά πλήρη αντιστοιχία, και αυτό το κομμάτι αποτελεί το πιο πλούσιο μουσικά, ενώ ξεκινάει σε mid-tempo ταχύτητες, έχει ένα εκπληκτικό γρήγορο ξέσπασμα στη μέση, κατάλληλο για διάλυση συναυλιακών χώρων. Και τέτοια, οι EXODUS, τα έχουν σε περίσσευμα!
1) ”Strike of the beast”
Το φινάλε του δίσκου, το φινάλε παραδοσιακά συναυλιών των EXODUS, και το απόλυτα αγαπημένο κομμάτι του γράφοντος όχι μόνο από το δίσκο, αλλά και από τη μπάντα γενικότερα. Ένα κτήνος που σε κυνηγάει, όπως και το κομμάτι, και φίλε μου, μη κάνεις λάθος, δεν έχει καθόλου καλά σχέδια για σένα (“You turn around and run, it’s the only thing to do! Someone’s about to die and that someone is you!”), σε ένα κομμάτι σκέτο γήπεδο! Το μόνο που λείπει είναι οι οργανωμένοι οπαδοί να ανάψουν καπνογόνα και να φωνάζουν “Ε-ΔΩ ΘΑ ΓΙ-ΝΕΙ Ο ΤΑ-ΦΟΣ-ΣΑΣ!”. Άν ο Baloff ήταν Έλληνας, κόβω το κεφάλι μου ότι θα ήταν πρώτος να δίνει το σύνθημα. Το ρεφρέν ειδικά τη δεύτερη φορά (“TIME…TO RUN…OR FIGHT…OFF THE STRIKE OF THE BEAST! IF…YOU FAIL…YOU’LL BE…THE HELLISH..DEMON’S…FEAST”), ανοίγει τις πύλες της κολάσεως. Γιατί έρχεται ένα riff, φτιαγμένο να μετατρέψει και τον πιο πράο άνθρωπο σε αγρίμι που τρέχουν αφροί από το στόμα! Ο ορισμός του σφαγείου, με τον Baloff να το περιγράφει, ούτως ειπείν, ποιητικά “Black as night he begins his flight, wings outstretched in the cold! Glowing eyes he wears no disguise, his evil has yet to be told! Breathing fire the beast is flying higher, now he swoops down on his prey! All the world a horrid mess, leaving black earth in decay!”. Σφύρα το, έληξε, πάμε σπίτια μας!
Ο δίσκος επανηχογραφήθηκε το 2008, με τον Dukes στο μικρόφωνο. Κάποιοι οπαδοί γούσταραν τη φωνή του (όπως εγώ), κάποιοι άλλοι, δενπείστηκαν και ιδιαίτερα. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Αυτό που έχει ωστόσο, μεγαλύτερη σημασία πλην της καλής προθέσεως, είναι η επίσημη παρουσία σε κυκλοφορία της μπάντας, ενός κομματιού από τις demo μέρες των EXODUS, του “Hell’s breath”.Το λες και εν μέρει αποκατάσταση ιστορίας.
H live εκτέλεση από εκείνες τις μέρες:
Και η επανηχογράφηση με τον Dukes:
Κάπως έτσι, κλείνει αυτό το κείμενο. Ελπίζω να θυμηθήκατε όμορφες καταστάσεις και να βάλατε άλλη μια φορά το δίσκο να παίξει προς ανακαίνιση σπιτιού. Το αξίζει, όπως και το αξίζει για να μείνει αθάνατος ο τεράστιος Paul Baloff. Αυτές οι ταπεινές γραμμές αφιερώνονται σε εκείνον. Που τόσο παθιασμένα υπηρέτησε τη μουσική που αγάπησε. ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Γιάννης Σαββίδης
