a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Dawn of possession” – IMMOLATION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1991
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: R/C records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Harris Johns
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Μπάσο, φωνητικά – Ross Dolan
Κιθάρες – Robert Vigna
Κιθάρες – Tom Wilkinson
Drums – Craig Smilowski
Είμαστε στα 1986. Στο Yonkers της Νέας Υόρκης, ιδρύονται οι RIGOR MORTIS από τους Robert Vigna, Tom Wilkinson στις κιθάρες, Andrew Sakowicz στα φωνητικά και το μπάσο, και Dave Wilkinson στα drums. Βγάζουν με αυτό το όνομα τα demo “Peace through tyranny” (1986), και “Decomposed” (1987), καθώς και τα singles “Warriors of doom” (1988) και “Rigor mortis” (1990). Το ύφος τους; Πολύ πρωτόλειο death metal με γερές SLAYER-ικές ρίζες (όπως πρέπει), σε mid-tempo ταχύτητες τσίτα, με τα πιο ούγκανα/γηπεδικά φωνητικά του Sakowicz να δίνουν το στίγμα της μπάντας εξαρχής. Στα 1988, με τους θεούς του thrash RIGOR MORTIS από το Texas (Mike Scaccia, Bruce Corbitt R.I.P.) να ανεβαίνουν, οι εκ Νέας Υόρκης συνονόματοι, αναγκάζονται να αλλάξουν το όνομα σε IMMOLATION. Επίσης, ο Dave Wilkinson, αποτελεί παρελθόν από τη μπάντα, με τον Neal Boback να τον αντικαθιστά. Παρελθόν επίσης αποτελεί και ο Sakowicz, με τον αντικαταστάτη του να είναι ο Ross Dolan.
Έτσι ηχογραφούνται τα πρώτα demo της μπάντας, το περίφημο “’88 demo” με τα “Immolation”/”Dawn of possesion” σαν τα πρώτα ηχογραφήματα εκείνης της φάσης της μπάντας. Χαώδης διαφορά τσίτας και κλάσης ήδη. Πιο τσιτωμένοι, πιο τεχνικοί κι ένας τραγουδιστής με πιο αβυσσαλέα death metal φωνητικά βρέθηκε στο πρόσωπο του Ross Dolan. Είναι ηλίου φαεινότερο, πως κάτι ψήνεται. Το ομώνυμο demo της μπάντας του 1989, θα περιείχε άλλα 3 κομμάτια: “Internal decadence”, “Despondent souls” και “Burial ground”. Εδώ κι αν φαίνεται βελτίωση, μια και οι εκτελέσεις πλησιάζουν επικίνδυνα αυτές που εν τέλει θα ακούσουμε στο άλμπουμ, μόνο στο πιο “τζαμαριστό”. Ένα ξεχωριστό κτήνος παίρνει σάρκα και οστά. Είναι απλά θέμα χρόνου.
Εκείνη τη χρονιά, οι IMMOLATION μένουν χωρίς drummer. Και ενώ κερδίζουν χρόνο με συναυλίες, δε θέλουν να χάσουν τη δυναμική που έχτιζαν. Γενάρης του 1991, λίγο πριν μπουν στο στούντιο για την ηχογράφηση του ντεμπούτου τους (συγκεκριμένα στα MusicLab στο Βερολίνο), βρίσκεται ο παίκτης – καταλύτης. Craig Smilowski. Του δίνεται το υλικό, κάπως στη μορφή που το μάθαμε από τα demos, και του ζητείται να το μάθει για να μπει να γράψει. Έτσι, υπό το άγρυπνο βλέμμα του “πολύ” Harris Johns, και με την οπτική αναπαράσταση να επιμελείται ο θρυλικός Andreas Marschall, οι IMMOLATION ηχογραφούν και στις 16 (όχι 19 όπως είχα πει λανθασμένα σε άλλο κείμενο) του μήνα Ιουλίου του 1991, κυκλοφορούν από την R/C records, ένα από τα τελειότερα δείγματα ανίερου death metal, και ένα από τα αρτιότερα ντεμπούτα του είδους.
“Dawn of possession”. Βλέπεις το κατακόκκινο εξώφυλλο με τους δαίμονες να σκίζουν σάρκες αγγέλων με δηλητηριασμένα δόρατα και καταλαβαίνεις ότι εδώ οι τύποι δεν αστειεύονται. Πατάς “play”. Γύρισμα – κατεδάφιση ουρανοξύστη στα τύμπανα από τον Smilowski, και η σφαγή ξεκινάει. “Into everlasting fire” και όλες οι αμφιβολίες για την υπεροχή αυτών των νεόκοπων death metal επιβητόρων πετιούνται ακριβώς εκεί: στο πυρ το εξώτερον! Κοψίματα άλλου επιπέδου, που ανοίξανε δική τους σχολή, riffs να διαλύουν με 100 διαφορετικούς τρόπους το σβέρκο (φονικά riffs σαν το εισαγωγικό του “Burial ground” ή σαν αυτά του ομώνυμου ύμνου και του “Internal decadence”, είναι το μουσικό αντίστοιχο του “Ε-ΔΩ ΘΑ-ΓΙ-ΝΕΙ Ο-ΤΑ-ΦΟΣ-ΣΑΣ!”). Ακούς φερ’ ειπείν το ”Despondent Souls” και το μυαλό μια και αναρωτιέσαι “ΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΤΟΥ ΗΡΘΕ ΑΥΤΟ;”. Και άσε το “πως του ήρθε αυτό;”. Αυτός που τα πήγε δύο φορές πιο γρήγορα, έβαλε τέτοια γυρίσματα όπως τα αγαπημένα μου στο “No forgiveness (without bloodshed)”, πως τους έσφαξε όλους έτσι;! Εμβληματικός και σήμα κατατεθέν για όλους τους ακραίους drummer στα 22 του! ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΔΥΟ. Κάτσε σκέψου τώρα αναγνώστη τι έκανες εσύ στα 22 και εγώ στα 22 και βάρα μια ωραία προσοχή στον άρχοντα από εδώ!
Η κλάση φαίνεται βέβαια στο “After my prayers” που είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια (οριακά κάτω από 6 λεπτά εκείνη την εποχή, το λες και τολμηρό! Και riff 100 τόνων!), ή το “Those left behind” όπου πραγματικά οι αλλαγές τα κοψίματα, δίνουν και παίρνουν, κάνοντας ακόμα και τους πιο απαιτητικούς να στρέψουν τα μάτια τους επάνω τους. Από εκεί και πέρα το “Fall in disease”, αγκαζέ με το ομώνυμο κομμάτι της μπάντας αναλαμβάνει να κλείσει μια για πάντα τη ταφόπλακα σε κάθε αμφισβήτηση έκανε το σφάλμα να σχηματιστεί, πολλώ δε μάλλον να διατυπωθεί ανοιχτά. Αυγή κυριαρχίας, αυγή μιας λαμπρής καριέρας.
Αυτό που κάνει τους IMMOLATION τόσο μοναδικούς, και που κάνει τόσο αψεγάδιαστο και ρηξικέλευθο το “Dawn of possession”, είναι ο τρόπος που συνέθεταν εξαρχής οι Vigna/Wilkinson/Dolan. Ακόμα και αν ακούς ψήγματα των πρώιμων MORBID ANGEL μέσα στο παίξιμό τους, το πήγαν τόσο διαφορετικά και τόσο παραπέρα, με τόσο δικό τους και ιδιαίτερο τρόπο, έπαιξαν έτσι με τις δυσαρμονίες, που χωρίς το αποτέλεσμα να είναι δύσπεπτο έχει απίστευτο βάθος και εκτόπισμα. Κάτι που ελάχιστες μπάντες πετυχαίνουν με το ντεμπούτο τους, ανεξαρτήτως είδους, εκτός αν είναι προορισμένοι για πραγματικά μεγάλα πράγματα! Τέτοια μπάντα ήταν είναι και θα είναι οι IMMOLATION. 30 χρόνια μετά, το “Dawn of possession” στέκεται αγέρωχο, άφθαρτο όσο λίγα από το χρόνο, υπενθυμίζοντας το σημείο εκκίνησης μιας εκ των ποιοτικότερων death metal μπαντών της παλιάς φρουράς.
Πρώτη τους περιοδεία ήταν η “The dawn has come – European Possesion tour ‘91” με τους Γερμανούς θεούς MORGOTH (“Cursed”) και τους συμπατριώτες θεούς MASSACRE (“From beyond”)….ωχ μανούλα μου, τι πόνος είναι αυτός;!;! Ο πόνος θα συνεχιστεί στην Αμερική την επόμενη χρονιά, με support τους GOREAPHOBIA. Και η αποδοχή θα είναι καθολική. Δυστυχώς, θα αποτελέσει τον μοναδικό δίσκο με την Roadrunner, με τους Νεοϋρκέζους ήρωες να ψάχνουν εταιρεία (υπάρχει και ένα ωραιότατο promo του ‘94, με 3 κομμάτια από το επερχόμενο “Here in after” – “Away from god”, “Towards earth”, “Christ’s cage”) και να βρίσκουν εν τέλει το σπίτι τους στην Metal Blade. Αλλά αυτό, θα είναι ιστορία, για άλλο κείμενο, καλά να είμαστε, να τα ξαναπούμε τότε! Μέχρι τότε, τσιτώστε το μαύρο τούτο διαμάντι και ουρλιάξτε μαζί με τον Dolan:
CHRIST POSSESSED, THE DAWN HAS COME!
Did you know that?
-Τα demo ως RIGOR MORTIS, τα demo των IMMOLATION, παρ’ ολίγον συμμετοχές σε συλλογές (“Infectious blood” στη συλλογή “At death’s door”), καθώς και μια live εμφάνιση της εποχής, μπορούμε να απολαύσουμε στο μπαμπάτσικο “Stepping on angels…before dawn” (1995) που κυκλοφόρησε από την Repulse records. Βοήθεια μας…
-O Craig Smilowski, λαμβάνει ξεχωριστά συγχαρητήρια στο booklet για την εξαιρετική δουλειά που έκανε, μια και μπήκε λίγο πριν τις ηχογραφήσεις του δίσκου στο συγκρότημα. Στο διάδοχο “Here in after” (1996) θα διαλύσει για τελευταία φορά τα δέρματα για λογαριασμό των IMMOLATION. Στη συνέχεια, θα κάνει πέρασμα μεταξύ άλλων, τόσο από τους GOREAPHOBIA, όσο και από τους γείτονες DISMA (του Craig Pillard, πάλαι ποτέ INCANTATION – πως τα φέρνει η ζωή καμιά φορά) για να ηχογραφήσει τα τύμπανα στο “The graveless ritual” (2017).
-Στον αντίποδα, από τα μακροβιότερα μέλη των IMMOLATION θα αποτελέσει ο Tom Wilkinson. Η παρουσία του ξεκινά από τις πρώτες μέρες της μπάντας ως RIGOR MORTIS (‘87 – ‘88) και φτάνει ως και το “Close to a world below” (2000). Τα σκήπτρα του μακροβιότερου, μετά τα ιδρυτικά μέλη, ανήκουν στον αντικαταστάτη του, Bill Taylor, που μέτρησε 15 συναπτά έτη στη μπάντα (2001 – 2016).
-”Drugs are no fun. Drugs endanger the life and happiness of millions. It must stop. We appeal in particular to the youth of today. Stop the madness, there are better things in life. Roadrunner records supports the STOP THE MADNESS campaigns against the use of hard drugs. Join us”. Σας θυμίζει κάτι; Τότε μάλλον έχετε τη πρώτη έκδοση ή αυτού του δίσκου, ή οιουδήποτε δίσκου που έβγαλε η Roadrunner (ή κάποια θυγατρική της τύπου R/C ή Roadracer), μια και στα τέλη δεκαετίας ‘80 – αρχές δεκαετίας του ‘90, τούτο το σήμα χρησιμοποιούνταν κατά κόρον στις κυκλοφορίες της.
Γιάννης Σαββίδης
