Μεγάλη η χαρά της επιστροφής των PESTILENCE στις επάλξεις με το 9ο πλέον (!) άλμπουμ τους, “Exitivm”. To “Hadeon” που βγήκε στις αρχές του 2018 είχε προκαλέσει θετικότατα σχόλια και τους έβρισκε σε πολύ μεγάλη και ορεξάτη φόρμα, συνεπώς είχαμε μεγάλη αγωνία να δούμε τι κρυφά όπλα θα βγάλει και πάλι ο Patrick Mameli από την φαρέτρα του. Ειδικότερα από τη στιγμή που άλλαξε όλη την μπάντα (και τι μπάντα) τα τελευταία χρόνια και έχουμε τρία νέα μέλη στους PESTILENCE. Έτσι την θέση των παιχταράδων Santiago Dobles (κιθάρα), Tilen Hudrap (μπάσο) και Septimiu Harsan (τύμπανα), πήραν αντίστοιχα στο “Exitivm” οι Rutger Van Noordenburg (κιθάρες), Joost Van Der Graf (μπάσο, ίσως κάποιοι να τον θυμάστε από τους SINISTER) και Michiel Van Der Plicht (τύμπανα, αυτόν σίγουρα –θα πρέπει να- τον θυμάστε από τους GOD DETHRONED και PROSTITUTE DISFIGUREMENT). To line-up αυτό δίνει στον Mameli την ευκαιρία να συνεχίζει το όραμά του και να παρουσιάζει άλλη μια δουλειά που κυριαρχεί η καλοπαιγμένη και τεχνικά άρτια αισθητική που είχαν οι PESTILENCE, ειδικότερα από την κυκλοφορία του “Testimony of the ancients” και έπειτα 30 χρόνια πριν, όπου η μουσική τους ξέφυγε από το thrash του ντεμπούτου “Malleus Maleficarum” και του διαδόχου του, “Consuming impulse”.
Ο Mameli δεν είναι και κανένα κρατικό μυστικό ότι είναι από τους πλέον καταρτισμένους παίκτες εκεί έξω, με άριστη γνώση ρυθμού και με ριφφ και σόλο που μπορούν να ντροπιάσουν οποιονδήποτε θεωρεί τον εαυτό του καλό παίκτη. Μπορεί η χροιά των φωνητικών του να έχει αλλάξει προς μια πιο καθαρή άρθρωση μέσα στα χρόνια, αλλά σε σχέση με την κατάσταση της φωνής του στα πρώτα δείγματα των PESTILENCE ύστερα από την επανασύνδεση (“Ressurection macabre”/”Doctrine”), από το “Obsideo”και μετά η φωνή του υπηρετεί άριστα τη μουσική και έχει καταφέρει και πάλι όπως και στα “Obsideo”/”Hadeon” να βγάζει επίπεδο και μάλιστα με ένα μοναδικό τρόπο που δεν κουράζει με τίποτα τον ακροατή. Εδώ μάλιστα, έχει καταφέρει κάτι απίστευτο, καθώς στα 10 κύρια κομμάτια του δίσκου (βγάζουμε εκτός το intro “In Omnibvs” και το outro “Personatvs mortem”), όλα τα κομμάτια κυμαίνονται λίγο πάνω από τα 3’, χωρίς κανένα να φτάνει ή να ξεπερνάει τα 4’. Άρα όταν σε 10 κομμάτια οι διάρκειες παίζουν μεταξύ 3:09-3:57, καταλαβαίνετε ότι αν μη τι άλλο υπάρχει μια τεράστια συνοχή στο “Exitivm” και σίγουρα θα μπορέσετε να το αφομοιώσετε πολύ εύκολα, χωρίς ωστόσο να αποτελεί ένα εμπορικό και ευκολοάκουστο άλμπουμ σε καμία περίπτωση. Τα 40’ όμως αποδίδουν δικαιοσύνη!
Θα ήταν πολύ άδικο να σταθούμε σε συγκεκριμένες στιγμές, καθώς το σύνολο του δίσκου είναι τόσο ενιαίο που προσφέρει συνολική ευχαρίστηση και πληρότητα στον ακροατή, ακόμα και αυτόν που έχει υψηλές απαιτήσεις αν ανήκει σε πιο τεχνικής φύσης λάτρη. Δε μπορεί όμως να παραβλεφθεί το φοβερό μπάσιμο με τα “Morbvs propagationem”/”Deificvs”/”Sempiternvs”, ο Mameli όχι απλά το «έχει» ακόμα σαν συνθέτης, αλλά φροντίζει να βγάλει και άλλες πτυχές της τεχνικής του κατάρτισης με φοβερές ιδέες. Ας πούμε ειδικά στο “Mortifervm” που είναι το «μεγάλο» κομμάτι του δίσκου (με μόλις 3:57 διάρκεια), το χτίσιμο της δομής του είναι απλά αξιοθαύμαστο. Αν συνυπολογίσουμε την κλάση και του νέου line-up και ειδικά το παίξιμο του Van Der Plicht στα τύμπανα, το οποίο πριν καν βγει ο δίσκος εγγυόταν τυμπανικό ολοκαύτωμα άκρατου επιπέδου, άλλο είναι να σας το λέω κι άλλο να τον ακούτε. Ο άνθρωπος έχει προσαρμοστεί τόσο άψογα στο υλικό των PESTILENCE και η προσθήκη του από πλευράς Mameli είναι κάτι που μπορεί να δώσει νέα ζωή στο συγκρότημα. Όχι ότι οι Van Noordenburg/Van Der Graaf πάνε πίσω φυσικά, καθώς ο μεν σιγοντάρει με φοβερό κιθαριστικό όγκο και ο δε δημιουργεί μιας υψηλής κλάσης ρυθμική βάση με τον ούτως ή άλλως ανεξέλεγκτο Van Der Plicht.
Φυσικά και μόνο που βλέπεις το ιερό λογότυπο και την χαρακτηριστική «σφαίρα» που κοσμεί τα εξώφυλλα τους τα τελευταία 30 χρόνια, η καρδιά ανοίγει και ξέρεις λίγο πολύ τι (πρέπει) να περιμένεις. Η ουσία όμως είναι ότι η αναμονή των 3μιση ετών αξίζει και με το παραπάνω και οι PESTILENCE συνεχίζουν πρακτικά εκεί που σταμάτησαν με το “Hadeon”, φτιάχνοντας ένα διάδοχο που έχει πολλά κοινά στοιχεία με τον προκάτοχό του, αλλά είναι ένα ακόμα πιο straightforward άλμπουμ παρότι είναι ακόμα πιο τεχνικό. Τώρα θα αναρωτηθείτε εύλογα και εύστοχα «πως γίνεται αυτό», αλλά ο κύριος συνθέτης της μπάντας έχει το μοναδικό τρόπο να το καταφέρνει με τη δική του προσωπική αισθητική. Έτσι έχουμε ένα καθαρά ευθύ τεχνικό death metal δίσκο, προφανώς με την προοδευτική αύρα να δίνει το βροντερό παρόν, χωρίς όμως να χρειάζεται παρερμηνεία των όσων ακούς και με κομμάτια όπως το “Pericvlvm externvm” για παράδειγμα να σε επιβεβαιώνουν για όσα ευχάριστα έχεις σημειώσει στο μπλοκάκι σου κατά τη διάρκεια της ακρόασης και με το υλικό να σε πηγαίνει μέχρι τέλους σε πλήρη ασφάλεια σαν ακροατή και να σου γεμίζει κάθε δυνατή απαίτηση που μπορεί να έχεις (με την προϋπόθεση ότι δεν περιμένεις κάτι ανάλογο όπως μεταξύ 1988-1993).
Το “Exitivm” είναι ένα άξιο άλμπουμ της δισκογραφίας των PESTILENCE και δίπλα στα “Obsideo”/”Hadeon” σχηματίζει μια πολύ ισχυρή και συμπαγή τριάδα δίσκων που βγάζει επίπεδο, κλάση και αναμφισβήτητη ποιότητα. Και τα 10 κομμάτια έχουν κάτι να σου προσφέρουν, ευνοούνται οι πολλές και συνεχείς ακροάσεις λόγω και συνολικής υφής και μικρών διαρκειών των κομματιών κι έτσι ο Mameli έχει βρει και ένα φοβερό νέο line-up που μπορεί να τον οδηγήσει ακόμα ψηλότερα αν μείνει ίδιο μελλοντικά, αλλά και ο ίδιος καταφέρνει να διατηρήσει το συγκρότημα του επίκαιρο και με μια πραγματικά φοβερή δουλειά, η οποία δείχνει ότι η εμπειρία που μπορεί να έχεις σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι μεγάλο εφαλτήριο στο να τα καταφέρνεις εκεί που άλλοι δεν μπορούν. Δεν πτοήθηκε ούτε από την αλλαγή εταιρείας (από την Hammerheart στην Agonia) και πήρε τον χρόνο του να βγάλει το νέο δίσκο, ενώ θα μπορούσε να είχε επιστρέψει πολύ πιο γρήγορα δεδομένου του θετικού αντίκτυπου που είχε δημιουργήσει το “Hadeon”. To “Exitivm” μπορεί να θεωρηθεί αδερφό άλμπουμ του “Hadeon” σε πολλά σημεία, χωρίς αυτό να ενοχλεί κανέναν, καθώς τα κοινά στοιχεία είναι ακόμα πιο καλοπαιγμένα, ενώ οι νεωτερισμοί που προσφέρει είναι ικανοί να κάνουν την διαφορά υπέρ τους και προς όφελος του ακροατή.
8 / 10
Άγγελος Κατσούρας
