Σαδομαζοχιστικά βίτσια Σάκη Φράγκου νούμερο…. έχω χάσει τον λογαριασμό. Η αλήθεια είναι ότι ο αρχισυντάκτης μας με είχε αφήσει αρκετό καιρό σε ησυχία, προφανώς όμως καραδοκούσε σαν την κόμπρα και περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία να χτυπήσει. Και αυτή η ευκαιρία ήρθε καθώς μου ζήτησε να αξιολογήσω τα τραγούδια του ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥ “Agent orange” των πολυαγαπημένων μου SODOM, μετά την ανάλογη αξιολόγηση του “Persecution mania”. Πραγματική σπαζοκεφαλιά εδώ πέρα, καθώς μπήκα σε πολλές φορές στη διαδικασία “γράψε – σβήσε”, αλλάζοντας συνέχεια τη σειρά των τραγουδιών. Πριν όμως μπούμε στην ουσία, ας πούμε δυο τρία πραγματάκια για το εν λόγω έπος.
Με το “Persecution mania” που κυκλοφόρησε δύο χρόνια νωρίτερα, έγινε σαφές ότι οι SODOM ανέβηκαν επίπεδο. Στο χρονικό διάστημα ανάμεσα στα δύο άλμπουμ, οι SODOM πραγματοποίησαν την πρώτη τους μεγάλη περιοδεία για την προώθηση του, μια περιοδεία που τους έφερε για πρώτη φορά από τα μέρη μας το Δεκέμβριο του 1988 σε μια ιστορική εμφάνιση καθώς ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε thrash μπάντα από το εξωτερικό. Την ίδια χρονιά μάλιστα, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους live άλμπουμ, το απίστευτο “Mortal way of live”.
To “Agent orange” που κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1989, αποτελεί την φυσική εξέλιξη του προκατόχου του, με τις black καταβολές να έχουν πλέον εξαφανιστεί. Σε παραγωγή για μια ακόμη φορά του Harris Johns και εκπληκτικό εξώφυλλο από τον Andreas Marschall , το “Agent orange” είναι ένας καταιγιστικός, ασύλληπτος thrash δίσκος που δημιούργησε πάταγο όταν κυκλοφόρησε και ακούγεται εξίσου συναρπαστικός και σήμερα. Έχοντας κατηγορηθεί στο παρελθόν ως ναζιστές ή πολεμοχαρείς (εδώ γελάμε!) και με δεδομένη την πολεμική θεματολογία του άλμπουμ, οι SODOM φρόντισαν να προσθέσουν στο δίσκο το σχόλιο “This album is dedicated to all people – soldiers and civilians – who died by senseless aggressions of wars all over the world” για να βουλώσουν αρκετά στοματάκια. Όλα τα τραγούδια είναι εκπληκτικά, σε σημείο που πραγματικά δυσκολεύεται κανείς να ξεχωρίσει κάποιο, πόσο μάλλον ο γράφων που πρέπει να τα τοποθετήσει σε μια σειρά. Όπως πάντα, επαναλαμβάνω ότι η αξιολόγηση είναι καθαρά υποκειμενική και ουσιαστικά γίνεται για τυπικούς λόγους καθώς εκτιμώ ότι όλα τα κομμάτια είναι τόσο καλά που, σε όποια σειρά να τα βάλει κανείς, θα έχει δίκιο. Αυτά προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και τυχόν ενστάσεων. Αρκετά όμως είπαμε. Τι λέτε, ξεκινάμε;
The “Agent orange” countdown
- “Don’t walk away” (TANK cover – CD only)
Ευκολάκι η πρώτη επιλογή με την διασκευή των SODOM στο “Don’t walk away” των Βρετανών NWOBHM θεούληδων TANK από το ομώνυμο EP τους του 1981. Αρκετά κοντά στο πρωτότυπο, κυκλοφόρησε πρώτα ως b- side στο single του “Ausgebombt” και αργότερα ως bonus track στην CD έκδοση, καθώς δεν είχε συμπεριληφθεί στο βινύλιο και αρκετός κόσμος την αναζητούσε.
- “Incest”
Από τα τραγούδια που οι SODOM γράφουν για την πλάκα τους, το “Incest” είναι ένα ανελέητο σφυροκόπημα με hardcore ρίζες και αρρωστημένη θεματολογία. Ίσως και το πιο ευθύ τραγούδι του δίσκου, χωρίς πολλά-πολλά, ωμό και τραχύ. Φυσικά λόγω των στίχων του, το “Incest” λογοκρίθηκε άσχημα, σιγά όμως μην ιδρώνει το αυτί του Angelripper από κάτι τέτοια.
- “Exhibition bout”
Στα ίδια καταιγιστικά επίπεδα με το “Incest”, το “Exhibition bout” είναι ένα thrash ολοκαύτωμα που χαρακτηρίζεται από το εκπληκτικό solo του Blackfire. Φοβερό τραγούδι, από αυτά που ενώ άλλοι δυσκολεύονται να γράψουν, για τους SODOM είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Εξαιρετικό.
- “Baptism of fire”
Δύσκολα τα πράγματα από εδώ και πέρα, όχι ότι ήταν και εύκολα μέχρι στιγμής, αλλά πλέον πραγματικά ζορίζομαι. Με πόνο ψυχής στην έκτη θέση βρίσκεται ο επίλογος του άλμπουμ, το φανταστικό “Baptism of fire”. Ρυθμικό σε σημεία, χωρίς να ρίχνει ταχύτητες, και με ένα πολύ συναισθηματικό solo από τον Blackfire, αποτελεί το ιδανικό κλείσιμο σε έναν τέλειο δίσκο.
- “Tired and red”
Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, δικαίως μπαίνει στην πεντάδα, και ενδεχομένως θα μπορούσε και ψηλότερα. Αυτό που κάνει το “Tired and red” να ξεχωρίζει είναι το ακουστικό κόψιμο στη μέση του τραγουδιού και μετά ο απίστευτος στακάτος ρυθμός που ακολουθεί. Σύνθεση με έμπνευση και φαντασία, πετάει αγέρωχα το γάντι σε όσους επέκριναν τους SODOM για την τεχνικοί τους κατάρτιση. Σύμφωνοι, δεν είναι βιρτουόζοι, σίγουρα όμως δεν είναι και κουλοί. Ακούστε εκτός του Blackfire τι παπάδες παίζει ο συγχωρεμένος ο Witchhunter και μετά ελάτε να συζητήσουμε περί κουλαμάρας.
- “Magic dragon”
Μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία, με την τέταρτη θέση και το “Magic dragon”. Το αγαπώ πολύ αυτό το κομμάτι καθώς μου βγάζει μια έντονη αύρα “Persecution mania” στη δομή του, με την αργόσυρτη δίλεπτη εισαγωγή του και το ξέσπασμα που ακολουθεί. Ακόμα και ο τρόπος που τραγουδάει εδώ ο Angelripper παραπέμπει στο προηγούμενο άλμπουμ τους. Κόλαση, μακελειό.
- “Remember the fallen”
Ποτέ μου δεν έκρυψα την αδυναμία μου στα πιο αργά τραγούδια των SODOM και το “Remember the fallen” είναι ακριβώς αυτό. Βαρύ σαν οδοστρωτήρας και με επική ατμόσφαιρα, το “Remember the fallen” ρίχνει για λίγο τις ταχύτητες στο άλμπουμ αποτελώντας μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές του. Πολύ συναισθηματικό κομμάτι και πολύ αγαπημένο μου. Ο Angelripper το θεωρεί από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ, και μεταξύ μας, δεν τον αδικώ. Καθόλου όμως!
- “Ausgebombt”
Πιστοί στην παράδοση που οι ίδιοι δημιούργησαν με το “Bombenhagel” από το “Persecution mania”, οι SODOM εδώ μας δίνουν το “Ausgebombt”. Στη δομή του το “Ausgebombt” μοιάζει με το “Bombenhagel”, με την εισαγωγή του μπάσου, είναι όμως πιο ρυθμικό, όχι τόσο γρήγορο αλλά πιο πιασάρικο. Μάλλον φταίει ότι βγάζει μια έντονη αύρα MOTORHEAD και αυτό σίγουρα μόνο κακό δεν είναι! Από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια των SODOM, όχι τόσο thrash, αλλά με φοβερό ρυθμό, το “Ausgebombt” είναι και αυτό κατά βάση ένα αντιπολεμικό τραγούδι και μάλιστα οι SODOM το κυκλοφόρησαν και ως single στην μητρική τους γλώσσα, οπότε κρίνεται σκόπιμο να παραθέσουμε τόσο αυτή, όσο και την επίσημη εκδοχή του. Κομματάρα.
- “Agent orange”
Τι να πει κανείς για αυτό τον όλεθρο. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα thrash τραγούδια που έχουν γράψει οι SODOM. Επιβλητική εισαγωγή μέχρι να σκάσει το κολασμένο riff του Blackfire και τον Witchhunter να ξαμολιέται σαν κυνηγός κεφαλών. Απίστευτη εναλλαγή ρυθμού στο μέσον του τραγουδιού με τον Witchhunter να κατευθύνει με μαεστρία την πυροβολαρχία προτού ανέβουν ξανά οι ταχύτητες για την ολοκλήρωση του μακελειού. Ασύλληπτη κομματάρα, δεν τοποθετήθηκε τυχαία στην αρχή του άλμπουμ, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο τον χαμό που θα ακολουθούσε. Κλασικό έπος.
Agent orange….. BURN
Αναμφίβολα το “Agent orange” θεωρείται όχι μόνο ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος, δίσκος των SODOM αλλά και ένας από τους καλύτερους thrash δίσκους γενικότερα. Για μένα είναι ο δίσκος που εδραίωσε για τα καλά τους SODOM στο μουσικό χάρτη, παράλληλα όμως είναι και ο δίσκος που έκλεισε ένα κεφάλαιο για τους Γερμανούς καθώς σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία του ο Frank Blackfire αποχώρησε για να προσχωρήσει στις τάξεις των KREATOR, με την τάξη να αποκαθίσταται με την επιστροφή του το 2018. Δίσκος απίστευτος, κλασικός, διαχρονικός που άνοιξε νέους ορίζοντες για τους SODOM και τους τοποθέτησε στην ελίτ του thrash.Τέλος, αντί επιλόγου, δεν θα μπορούσα να μην κλείσω με τον ίδιο τρόπο που έκλεισα το αντίστοιχο κείμενο του “Persecution mania”.
ΖΟΝΤΟΜ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΙ
Θοδωρής Κλώνης
