ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Force of habit” – EXODUS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Capitol Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chris Tsangarides
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Steve “Zetro” Souza
Μπάσο – Mike Butler
Κιθάρες – Gary Holt, Rick Hunolt
Drums – John Tempesta
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τον λόγο που στις αρχές της δεκαετίας του 90, σχεδόν όλες οι παραδοσιακές thrash μπάντες, και κυρίως αυτές από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, θεώρησαν σωστό να αρχίσουν να πειραματίζονται και να εξερευνούν τον ήχο τους. Ήταν η τεράστια επιτυχία του “Black album” των METALLICA; Η άνοδος του grunge; Μήπως αυτή του death metal; Όπως και να έχει το πράγμα, εννοείται ότι είναι καλό για έναν μουσικό να πειραματίζεται και να ανακαλύπτει νέα πράγματα, υπό την προϋπόθεση όμως να προκύπτει και ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Κάτι που δυστυχώς, δεν συνέβη με το πέμπτο άλμπουμ των αγαπημένων μου EXODUS, το “Force of habit” που κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1992.
Και όμως, το “Force of habit” είχε τις προοπτικές για πολύ καλύτερα πράγματα. Υπήρχε ο προκάτοχός του, το ΦΟΒΕΡΟ “Impact is imminent” που αν μη τι άλλο, θα μπορούσε να οδηγήσει σαν μπούσουλας καθώς εκεί βρίσκονται κάποια από τα πιο επιθετικά riffs που έχουν γράψει ποτέ οι EXODUS. Ο πασίγνωστος Chris Tsangarides βρισκόταν στη θέση του παραγωγού. Σε τελική ανάλυση μιλάμε για τους EXODUS, διάολε! Για μια μπάντα που γράφει riffs που σε γραπώνουν από το λαιμό για την πλάκα. Για μια μπάντα που θεωρείται από τους πρωτεργάτες του thrash metal. Και κυκλοφορείς, αυτό. Ένα άνευρο άλμπουμ, χωρίς ψυχή και τσαμπουκά. Βαρετό, αδικαιολόγητα μεγάλο σε διάρκεια και ανέμπνευστο. Ακόμα και οι διασκευές στα “Bitch” των ROLLING STONES και “Pump it up” του Elvis Costello κρίνονται ατυχείς επιλογές. Καταλαβαίνω ότι ήθελαν εκείνη την εποχή να παρουσιάσουν κάτι το διαφορετικό, όμως το τελικό αποτέλεσμα δεν πείθει. Και δεν πείθει ούτε σήμερα, 30 χρόνια από την κυκλοφορία του.
Παρόλα αυτά, ακόμα και εδώ, υπάρχουν τραγούδια όπως τα “Fuel for the fire”, “Count your blessings”, “When it rains , it pours” και “Feeding time at the zoo” που είναι πραγματικά αξιόλογα και δυνατά και ξεφεύγουν από την συνολική mid tempo μετριότητα. Υπάρχει ακόμα και το εντεκάλεπτο “Architect of pain” με πολύ καλές ιδέες που όμως χάνονται στην αφύσικα μεγάλη διάρκεια του. Όταν λοιπόν σε σύνολο δεκατριών κομματιών ξεχωρίζουν με το ζόρι τα τέσσερα, καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει θέμα και μάλιστα σοβαρό, ιδίως όταν μιλάμε για τους EXODUS που μέχρι τότε δυσκολευόσουν να βρεις κακό τραγούδι στα άλμπουμ τους. Κρίμα για την πολύ καλή κιθαριστική δουλειά των Holt/ Hunolt για μια ακόμη φορά, που όμως εδώ χαντακώνεται από την ποιότητα των συνθέσεων.
Με πολύ απλά λόγια, το “Force of habit” μετέτρεψε τους EXODUS από leaders που ήταν μέχρι τότε, σε followers, με οδυνηρές συνέπειες. Η εμπορική αποτυχία του άλμπουμ αλλά και η μη αποδοχή του από τους οπαδούς, οδήγησαν όχι μόνο στη λύση του συμβολαίου με την Capitol Records αλλά και στη διάλυση της μπάντας, ευτυχώς προσωρινά καθώς οι EXODUS επανήλθαν δισκογραφικά το 2004 με το ασύλληπτο “Tempo of the damned”.
Did you know that:
- Η Ιαπωνική έκδοση του άλμπουμ περιέχει δύο επιπλέον τραγούδια, τα “Crawl before you walk” και “Telepathic”, τα οποία βρίσκονται και στις επανέκδοση του 2008. Και τα δύο τραγούδια είναι εξαιρετικά και εκτιμώ ότι αν βρίσκονταν στην κανονική έκδοση του δίσκου αντικαθιστώντας κάποια άλλα, η συνολική εικόνα του θα άλλαζε αρκετά προς το καλύτερο.
- Είναι ο μοναδικός δίσκος στην ιστορία της μπάντας όπου δεν αναγράφεται το κλασικό EXODUS λογότυπο. Επίσης είναι ο μοναδικός δίσκος όπου παίζει μπάσο ο Mike Butler, ο οποίος κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Rob McKillop, μπασίστα των EXODUS από το 1983 μέχρι το 1991.
- Σε δηλώσεις του κατά καιρούς ο mastermind των EXODUS Gary Holt, έχει αναφερθεί στο “Force of habit” ως το άλμπουμ που του αρέσει λιγότερο από την δισκογραφία των EXODUS, τονίζοντας παράλληλα ότι δεν έπρεπε ποτέ να παρασυρθούν από το κύμα πειραματισμού της εποχής.
Θοδωρής Κλώνης
