Παλιοκαραβάνες οι ACCUSER. Μόλις το Big Boss μου έστειλε το συγκεκριμένο άλμπουμ για μία παρουσίαση, η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν πότε άκουσα τελευταία φορά κάποιον δίσκο των Γερμανών. Σίγουρα ήταν κάπου στα early 90′s και ίσως το “Repent” ήταν το τελευταίο άλμπουμ που άκουσα από τους ACCUSER. Από τότε, κυκλοφόρησαν κάνα δύο ακόμη δισκάκια (τα οποία δεν άκουσα ποτέ) και έκτοτε εξαφανίστηκαν για να «αναστηθούν» πριν από 3 χρόνια κυκλοφορώντας σχεδόν σε ετήσια βάση δίσκους.
Το “Diabolic” δεν αποτελεί εξαίρεση στο μουσικό μονοπάτι που πρωτοχάραξαν οι ACCUSER πριν από 25 χρόνια. Παλιομοδίτικο, τευτονικό thrash που υπολείπεται χιλιόμετρα από τους συνοδοιπόρους/συμπατριώτες των ACCUSER. Τα κομμάτια δεν είναι άσχημα…από την άλλη δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Θα έλεγα ότι είναι μάλλον προβλέψιμα και τυπικά όπως ήταν άλλωστε και όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμη και τα δύο καλύτερα τραγούδια του δίσκου (“Cannibal insanity” και “Beyond the blackness”) δεν σώζουν την παρτίδα αφού ο υπόλοιπος δίσκος «πλέει» σε ρηχά νερά. Πιστεύω ότι το “Diabolic” απευθύνεται μονάχα σε αυτούς που μαζεύουν τα άπαντα από το χώρο του thrash…και στην εποχή μας, πόσοι είναι άραγε αυτοί;
5 / 10
Σάκης Νίκας
