Οι Γάλλοι melo-deathsters FRACTAL GATES επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα μετά από 4 χρονιά με τον διάδοχο του ντεμπούτου τους “Altered state of consciousness”, με τίτλο “Beyond the self”. Δεν γνώριζα τη μπάντα, μέχρι που κάπου είδα στο facebook ένα link με ένα καινούριο τραγούδι τους στο οποίο συμμετέχει ο “δικός” μας Σωτήρης Βαγενάς (SEPTIC FLESH). Δεν υπήρχε λοιπόν περίπτωση να μη τους τσεκάρω, μια που όπως πολλάκις έχω δηλώσει, είμαι fan του Σωτήρη από μικρό παιδί. Ο άλλος “κράχτης” του δίσκου είναι όχι μόνο η παραγωγή αλλά και η συμμετοχή του τρισμέγιστου Dan Swanö.
Η πρώτη εντύπωση βλέποντας μόνο το track list, ήταν ο αριθμός των τραγουδιών, σύνολο 14. Βέβαια έχει και 3 instrumental, τα “Visions” VII, VIII, και I”. Δε βρίσκω λόγο ύπαρξης τους όμως, εκτός αν θέλουν να μας μάθουν να μετράμε στα λατινικά. Παραβλέποντας αυτό, προχωρώντας στο κύριο μέρος του άλμπουμ, εύκολα κανείς καταλαβαίνει σχεδόν άμεσα, τις επιρροές τους. Από τα κλασικά melo–death σχήματα IN FLAMES και DARK TRANQUILLITY εποχής “Colony” και “Haven” αντίστοιχα, μέχρι και τους δικούς μας SEPTIC FLESH, όσο έχει να κάνει με αρκετά riffs του στυλ του Σωτήρη… Μάλλον η “αύρα” του τους επηρέασε αρκετά. Άλλοτε μελωδικοί, με κάποια ηλεκτρονικά στοιχεία, με up–tempo ταχύτητες, άλλοτε σε mid–tempo riffs που συνοδεύονται από δίκαση σχεδόν πάντα (έτσι πρέπει!). Δε λείπουν και οι πιο old school death στιγμές, όπως στο “Dissonance”. Τα φωνητικά είναι πολύ καλού επιπέδου και ταιριάζουν απόλυτα. Σίγουρα όμως απογειώνονται τα κομμάτια όπου τραγουδά ο Dan Swanö με τη χαρακτηριστική χροιά των καθαρών φωνητικών του… Κάνει μπαμ που λέμε! Ο Σωτήρης ασχολείται μόνο με τις κιθάρες κι όχι με τα φωνητικά και φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταλάβετε πότε παίζει. Άλλωστε το κορυφαίο τραγούδι του δίσκου είναι το “Timeless”, που είναι σαν να ακούς SEPTIC FLESH riffs δεκαετίας ‘90 (άλλο που δε θέλω). Άλλα κομμάτια που ξεχωρίζω είναι τα “Everblaze”, “The sign” και “Reverse dawn” καθώς και η πολύ καλή διασκευή στο “Mighty wings” των CHEAP TRICK, από το soundtrack του “Top Gun”. Γενικά, υπάρχουν πολλά πιασάρικα riffs που μένουν στο μυαλό. Άλλο ένα στοιχείο του “Beyond the self” που μου αρέσει είναι η θεματολογία των στίχων, η οποία είναι εξ’ ολοκλήρου sci–fi. Φυσικά για τη παραγωγή δε χρειάζεται σχόλιο… Dan Swanö = Εγγύηση.
Αρκετά καλό το νέο άλμπουμ των FRACTAL GATES, με μόνο ψεγάδι το γεγονός ότι δεν έχουν και τόσο δικό τους ήχο. Αν στις επόμενες κυκλοφορίες κάνουν κάτι πιο προσωπικό, που σίγουρα δείχνουν ότι έχουν τις ικανότητες γι’ αυτό, θα απογειωθούν σαν μπάντα. Παρόλα αυτά σίγουρα οι οπαδοί του είδους θα γουστάρουν τρελά!
7,5 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
