Οι Αυστριακοί ξεκίνησαν την πορεία τους στη δισκογραφία στις αρχές των 00’ς προσπαθώντας να κερδίσουν το δικό τους μερίδιο και αναγνώριση στην αγορά. Το ντεμπούτο τους άφηνε ελπίδες ότι μπορούσε να εμφανιστεί ένα νέο συγκρότημα με αξιώσεις στο ύφος των NIGHTWISH – WITHIN TEMPTATION – AFTER FOREVER κτλ. Δυστυχώς οι όποιες ελπίδες άρχισαν να εξανεμίζονται από τον 2ο δίσκο. Παρόλα αυτά, το συγκρότημα συνέχιζε να δηλώνει δισκογραφικά παρόν, προσπαθώντας να βρει τη σωστή χημεία, ενώ η πρώτη τους τραγουδίστρια απεβίωσε το 2012, έχοντας αποχωρήσει από το συγκρότημα αρκετά χρόνια πριν.
Φτάνοντας στο 2013 και στην 5η τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, με τίτλο “Ethera”, γίνεται ευδιάκριτο ότι δεν υπάρχει συνθετικό ταλέντο στο συγκρότημα, δεν υπάρχει προσωπικός ήχος, κάτι που είναι κατά τους, δεδομένου ότι 11 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας θα έπρεπε να είχαν αποκτήσει ως ένα βαθμό.
Δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι, ούτε καν κάποιο συγκεκριμένο σημείο συγκεκριμένου τραγουδιού!! Η νέα τους τραγουδίστρια, η οποία είναι και Ελληνίδα, Maxi Nil στέκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα και η παραγωγή επίσης, αλλά τι να το κάνεις όταν η ουσία είναι ότι αναφερόμαστε σε ένα κάτω του μετρίου δίσκο.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι έχουν να προσφέρουν κάτι ως συγκρότημα, απορώ που έχουν ακόμα δισκογραφικό συμβόλαιο και μπορείτε να το προσπεράσετε άφοβα. Δεν χάνετε τίποτα.
3 / 10
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
