Όσοι από εμάς είχαμε δει τον θρυλικό Jeff Scott Soto στην πρώτη του εμφάνιση στο παλιό Fuzz, ξέραμε ότι έχουμε δει τον μεγαλύτερο ίσως εν ζωή τραγουδιστή της μεταλλικής κοινότητας την τελευταία δεκαετία. Φορτωμένος στις αποσκευές του, με ένα άλμπουμ καλό, που όμως, όπως και τα περισσότερα τελευταία του, έχει έλλειψη “μεγάλων” στιγμών, το “Damage control” ήρθε για να μας βγάλει από τα μεταλλικά στεγανά μας.
Την βραδιά άνοιξαν οι BACKSTAGE LOVE, που ζητώ συγγνώμη αλλά δεν πρόλαβα, επειδή το συγκεκριμένο Σάββατο δούλευα. Οι IN PHASE που ακολούθησαν είναι ένα κουιντέτο με καλές προδιαγραφές και ήχο που έχει μοντέρνα στοιχεία τύπου EVANESCENCE, αλλά και αρκετά από DOKKEN, CINDERELLA και γενικά τη σκηνή του L.A. Το τραγούδι τους με τίτλο “Bitch” και τα γυρίσματα αλά Britney Spears στο ρεφρέν, έχει δυναμική, αν δουλευτεί λίγο ακόμα στο κύριο μέρος του. Ηχογραφούν τώρα το πρώτο άλμπουμ τους και για τους φίλους του αμερικανικού ήχου, θα είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση.
Η ώρα έχει πάει 22.25 και την σκηνή καταλαμβάνουν οι DANGER ANGEL. Εναρκτήριο σχήμα στην περιοδεία του Soto, το κουιντέτο, με δύο άλμπουμ στο ενεργητικό του, το τελευταίο με τίτλο “Revolutia”, έδειξε πόσο τους έχει ωφελήσει η πρόσφατη περιοδεία. Με καλό ήχο και δεμένοι, (θα ήθελα τα πλήκτρα, λίγο πιο καθαρά, σε κάποια σημεία, η μόνη μου παρατήρηση) έδωσαν μια πολύ καλή ερμηνεία. Τραγούδια σαν τα “One hit in the night”, “Roadkill”, “Dead by Christmas”, “Falling” “When I’m gone” με την συμμετοχή του Soto και τρομερή ανταπόκριση του κόσμου στην εμφάνισή του, “Don’t die young”, “Not an angel”, “Decadence”, έδωσαν στον κόσμο μια παράσταση γεμάτη μελωδικό metal. Στο «χορευτικό» τραγούδι τους, όπως οι ίδιοι το ονόμασαν το “I’m not here” ξαφνικά ανέβηκε επί σκηνής όλο το σχήμα του Soto με σομπρέρος, και τραγούδησε μαζί τους, ενώ ταυτόχρονα τους τάιζαν μιλφέη από ένα ταψί, που το κρατούσε ο ίδιος ο Soto. Απέδωσαν τα μέγιστα και αν δεν έλεγαν και τις ατάκες του τύπου είστε το καλύτερο κοινό που παίξαμε στην περιοδεία, θα ήμασταν όλοι απόλυτα ικανοποιημένοι, για το πόσο καλοί γίνονται άλμπουμ με το άλμπουμ.
Στις 23.30 ανέβηκε πλέον επί σκηνής το σχήμα του Soto, κουιντέτο κι αυτό με μουσικούς από Ισπανία, Βραζιλία, ΗΠΑ και δυνατότητες υψηλής στάθμης. Ο πληκτράς και δεύτερος κιθαρίστας BJ μαζί με τον Ισπανό κιθαρίστα Jorge Salan, ξεχώριζαν. Το σετ ουσιαστικά είχε δύο μέρη, το πρώτο με τραγούδια από τις τελευταίες δουλειές του, σαν τα “Take U Down”, “21st Century”, “Damage Control”, “One Love” (W.E.T. ) που το έπαιξε αρκετά πιο σκληρά από το άλμπουμ, “Look Inside Your Heart”, “Soul Divine”, “Tears That I Cry”, “Broken Man”, “Afraid To Die”, “Eyes of Love” στο οποίο έγινε χαμός και ξύπνησε ουσιαστικά ο κόσμος, ακολούθησε ένα σύντομο αλλά εντυπωσιακό instrumental το “Risk” (σύνθεση του Jorge Salán) που οι δύο κιθαρίστες στην κυριολεξία 
έλιωσαν τις ταστιέρες, χωρίς οι υπόλοιποι να μένουν πίσω και στη συνέχεια η ώρα που περιμέναμε οι περισσότεροι ένα εκπληκτικό (TALISMAN medley) με τα “Break Your Chains / Day By Day / Give Me a Sign / Dangerous / Just Between Us / Mysterious (This Time It’s Serious)” και τον κόσμο να παραληρεί, αλλά και συνέχεια με τις πιο γνωστές διασκευές του σε Madonna και Seal και τα “Frozen / Crazy” και βέβαια το “I’ll Be Waiting” με παιγνίδια ανάμεσα στον Soto και το κοινό και ένα υπέροχο σόλο μπάσο πάνω στο “Billie Jean” του Michael Jackson, που απλά επιβεβαίωσε την ποιότητα των μουσικών που συμμετέχουν στο σχήμα του. Έκπληξη ήταν η διασκευή του “Shot in the Dark” (OZZY)με τον κόσμο να τι δίνει όλα και βέβαια δεν μπορούσε να λείπει το “Don’t Stop Believin’” (JOURNEY)/ “I’ll Be Waiting” (συνέχεια) που το μοιράστηκε με τον πληκτρά του και τον ίδιο να λέει «εγώ δεν μπορώ πλέον να το τραγουδώ», και με την πικρία εμφανή στον κόσμο, η συναυλία έκλεισε με το “Livin’ the Life” (STEEL DRAGON ) από την γνωστή ταινία, όπου και έπαιξε με όλο το σχήμα στα φωνητικά καθήκοντα, αποδεικνύοντας μας πόσο καλοί τραγουδιστές είναι όλοι, μηδενός εξαιρουμένου.
Ο χρόνος έχει περάσει και το ένα και μοναδικό encore είναι το “Stand Up” στο οποίο καλεί και τον τραγουδιστή των DANGER ANGEL και επί σκηνής επικρατεί ένας πανικός ενώ ο Soto έχει βάλει μια μπλούζα της Εθνικής Ελλάδος του μπάσκετ… Για κλείσιμο, μια έκπληξη, μια α καπέλα έκδοση του τραγουδιού των STEEL PANTHER με τίτλο “Community Property” και ομαδικές φωτογραφίες με φόντο το κοινό. Το κοινό που στο μισογεμάτο Κύτταρο είχε ήδη αραιώσει, αλλά κατάφερε ακόμα μια φορά να δείξει, ότι οι 35 και άνω που μαζευτήκαμε, κατά κύριο λόγο, κρατάμε την φλόγα, γιατί δυστυχώς ο κόσμος λίγος και η διάθεση στα νέα τραγούδια μικρή, πράγμα που αισθάνθηκε και ο ίδιος. Απολαυστικός performer, μουσικός και φωνή ολκής, ασταμάτητος επί σκηνής, έδωσε με το πρώτο μέρος, μια funk/hard rock μυρωδιά στην Αθήνα του power/death metal. Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν όταν μας είπε πόσο τον απέτρεψε να έρθει στη χώρα μας ο μάνατζερ του, θεωρώντας την πολιτική κατάσταση και την οικονομία, επικίνδυνες και ότι δεν θα μάζευε κόσμο. Τελικά ήμασταν όλοι εκεί, ο Αργύρης, ο Γιώργος, ο Θωμάς, ο Δημήτρης, ο Callahan, κάποιοι, κάποιες δεν τα κατάφεραν, για όλους εσάς, λοιπόν, αφιερώνουμε, εμείς οι ξεροκέφαλοι την κατά Soto εκδοχή του “Don’t stop believing”… Απλά άλλη φορά λιγότερα support για να έχουμε περισσότερα τραγούδια και σόου από τον μέγιστο αυτόν καλλιτέχνη. Όπως και ο ίδιος είπε: «αγοράστε το άλμπουμ, ας μην το κατεβάζετε».
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
