Για όσους θυμούνται, το προηγούμενο άλμπουμ των GOTHMINISTER “Anima inferna” είχε παρουσιαστεί πριν από δύο χρόνια στην παρθενική εμφάνιση του Rock Hard στο διαδίκτυο. Για όσους δεν θυμούνται και τόσο καλά, αν είδαν ένα περίεργο group να σκοτεινιάζει τα νορβηγικά προκριματικά της… Eurovision, ήταν πάλι οι GOTHMINISTER. Όποια εκδοχή και να δεχτείτε, το γεγονός είναι ότι αυτοί οι σκοτεινοί τύποι είναι διαρκώς ανερχόμενοι.
Στην πέμπτη τους δουλειά οι GOTHMINISTER καταπιάνονται με τη ζωή του frontman τους, που το πρωί ασχολείται με τη δικηγορική και το βράδυ με τη μπάντα του (κάτι ανάλογο του πρωί κομμώτρια, το βράδυ νταλικέρης). Οι στίχοι και η όλη ατμόσφαιρα περικυκλώνουν τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν, την επαγγελματική αντίθεση που δυσκολεύει τα πράγματα και την απορία για το αν θα βρεθεί κάποια λύση στο τέλος. Όσο ενδιαφέρον και να ακούγεται το όλο concept, μουσικά υπάρχουν μερικά «νερά».
Μαζί με κάποια εξαιρετικά τραγούδια, όπως το φανταστικό ομώνυμο, το σκοτεινό “All alone” και τον εκπληκτικό επίλογο του “Boogeyman”, το υπόλοιπο “Utopia” διανθίζεται με αρκετά ιντερλούδια των μερικών δευτερολέπτων και τραγούδια που παλαντζάρουν στη γνωστή συνταγή RAMMSTEIN meets MINISTRY meets PARADISE LOST. Το ζήτημα είναι όμως ότι, ενώ προσπαθώντας να αναδείξουν σε ίδιο βαθμό και τα μεταλλικά τους στοιχεία, αδικούν τους εαυτούς τους με το να μην εκφράζονται όπως νιώθουν, κάτι που συνέβαινε με τις προηγούμενες δουλειές τους. Πραγματικά δε μπορώ να εξηγήσω αν όλο αυτό οφείλεται σε κούραση ή στο ότι έδωσαν περισσότερη βάση στο στήσιμο του concept, παρά στο εκτελεστικό/μουσικό κομμάτι.
Όπως και να έχει, όσοι θέλουν να έρθουν σε μια πρώτη επαφή με αυτούς τους σκοτεινούς Νορβηγούς, το “Utopia” είναι μια καλή αρχή, από την άποψη ότι μετά θα ακούσουν τα προηγούμενα τους album και θα γουστάρουν ακόμα πιο πολύ. Από την άλλη, όσοι τους παρακολουθούν καιρό, ας θεωρήσουν αυτή τη δουλειά μια μέτρια παρένθεση.
6,5 / 10
Γιώργος Κόης
