Θυμάμαι πριν από 5 περίπου χρόνια όταν είχα δει το video clip για το “High speed GTO” από μία άγνωστη, για μένα, μπάντα εκείνη την εποχή με το όνομα WHITE WIZZARD. Είχα εντυπωσιαστεί από την ποιότητα του video και δεν με ενοχλούσε καθόλου το γεγονός ότι μουσικά οι τύποι ξεπατίκωναν τα καλύτερα riffs των MAIDEN και των SAXON… Άλλωστε, ως γνωστόν, δεν υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική. Αγόρασα το πρώτο άλμπουμ (“Over the top”)… Μου άρεσε. Πήρα το δεύτερο (“Flying tigers”)… Απογοητεύτηκα. Οπότε, είχα μία σχετική περιέργεια για τη νέα δουλειά των Αμερικανών, αλλά δεν καιγόμουν κιόλας!
Το “The devil’s cut” βρίσκεται κάπου στη μέση σε σχέση με τις δύο προηγούμενες δουλειές των WHITE WIZZARD. Δηλαδή, δεν εντυπωσιάζει, αλλά δεν απογοητεύει κιόλας. Είναι ένα ΟΚ άλμπουμ που το ακούς ευχάριστα χωρίς και καμία ιδιαίτερη επιθυμία να το εντάξεις σε συνεχές rotation. Εννοείται πως και εδώ δεν ανακαλύπτεται ο τροχός και το παραδοσιακό heavy metal με τις έντονες NWOBHM αναφορές έχει την τιμητική του. Μάλιστα, υπάρχουν και δύο σπουδαία κομμάτια που ξεχωρίζουν και σε «αναγκάζουν» έστω και υποσυνείδητα να πατήσεις το “repeat” στο CD player. Πρόκειται για τα “Kings of the highway” και “Steal your mind” τα οποία είμαι σίγουρος ότι όλοι οι φίλοι της Σιδηράς Παρθένου θα εκτιμήσουν ιδιαιτέρως.
Οπότε, οι fans του new wave of traditional heavy metal ας τσεκάρουν και τη νέα δουλειά των WHITE WIZZARD. Μέχρι τότε: Up The Wizzards… Λέμε τώρα!
7 / 10
Σάκης Νίκας
