Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από το τρομερό εκείνο comeback των ALICE IN CHAINS με το “Black gives way to blue”. Ένας δίσκος από το πουθενά σχεδόν, που άφησε άφωνους τόσο τους οπαδούς της μπάντας όσο και αρκετούς που μετά από χρόνια αποφάσισαν να προσπεράσουν την grunge ταμπέλα, να ανοίξουν τα αυτιά τους και να ακούσουν χωρίς προκατάληψη την πιο metal μπάντα του grunge κινήματος. Κι ας έλειπε ο Layne Staley, του οποίου την συμβολή στο οικοδόμημα των ALICE IN CHAINS δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει η να παραμελήσει.
Αυτήν την φορά απουσιάζει το στοιχείο της προ τετραετίας έκπληξης και τα πράγματα είναι πιο βατά από ποτέ. Η μπάντα μετά τον καλλιτεχνικό και εμπορικό θρίαμβο που ακολούθησε, αισθάνεται πιο προσγειωμένη στην σύγχρονη πραγματικότητα, τόσο σαν σχήμα όσο και σαν μονάδες και αυτό είναι γίνεται αισθητό ακούγοντας τον νέο τους δίσκο.
Θαρρείς ότι κατά κάποιον τρόπο οι AIC στον πέμπτο studio δίσκο τους κάνουν μια ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας τους, γράφοντας κομμάτια που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε καθέναν από τους δίσκους τους. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία τραγουδιών στο “The devil put dinosaurs here”.
O Jerry Cantrell, o ιθύνων νους της μπάντας ξέρει ακριβώς πώς να γράφει τρομερά κολλητικά riffs σαν αυτά των “Stone”, “Hollow”, “Breath on a window”, “Phantom limb” και “Pretty done” . Αυτά είναι και τα πιο heavy κομμάτια του δίσκου παρεμπιπτόντως. Από την αρχή της ακρόασης όμως “κόλλησα” με το ψυχεδελικό ομώνυμο κομμάτι που διαθέτει μια gloomy ατμόσφαιρα και ένα εξαιρετικό ρεφρέν. Πραγματικό αριστούργημα.
Τα “Lab monkey” και “Hang on a hook” διατηρούν την ψυχεδελική ατμόσφαιρα , τα “Voices” και “Choke” επεκτείνονται σε πιο μελωδικούς δρόμους, συνολικά όπως ανέφερα και πιο πάνω, ακούγοντας κάθε κομμάτι ξεχωριστά αντιλαμβάνεσαι την ποικιλία των ήχων που περικλείει η μουσική των ALICE IN CHAINS.
Εν κατακλείδι, αυτός εδώ ο δεύτερος δίσκος της επανασύνδεσης είναι ένα σκαλί παρακάτω από τον προκάτοχο του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια σπουδαία κυκλοφορία για την τρέχουσα χρονιά. Αντιλαμβάνομαι ότι οι ALICE IN CHAINS ήρθαν για να μείνουν για τα καλά αυτήν την φορά και αν δεν σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του θα ακολουθήσουν και άλλα ανάλογα σπουδαία πράγματα από την μπάντα στο προσεχές μέλλον. Οι οπαδοί τους, παλιοί και καινούργιοι, μπορούν να τους εμπιστευτούν άφοβα για άλλη μια φορά.
8 / 10
Γιάννης Παπαευθυμίου
