Πριν από 5 χρόνια και ενώ το όλο αυτό revival κίνημα στο hard/heavy/doom rock δεν είχε φτάσει στη σημερινή του δημοφιλία αλλά και κορεσμό, έκαναν τη δισκογραφική τους εμφάνιση οι Καναδοί BLOOD CEREMONY με το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Το χαρακτηριστικό τους ύφος BLACK SABBATH meets JETHRO TULL βρήκε οπαδούς, αλλά κέρδισε ακόμα περισσότερους με το “Living with the ancients” του 2011. Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση έρχεται φέτος και ο κρίσιμος 3ος τους δίσκος, που προς ανακούφιση στέκεται άνετα στα υψηλά στάνταρ που οι ίδιοι έθεσαν με τις προηγούμενες δουλειές τους.
Με το άλμπουμ να ξεκινά με το στίχο “Black Magic has risen in Witchwood”, με αυτή τη φωνή και αυτό το riff από πίσω, είναι σχεδόν αδύνατο αν είσαι φαν της μπάντας, αν όχι να κερδηθείς αμέσως, τουλάχιστον να σκάσεις ένα χαμόγελο. Το πλήρως αναγνωρίσιμο στυλ τους που παρουσίασαν από τον πρώτο τους δίσκο διατηρείται κι εδώ, με μικρές αλλά ολοφάνερες προσθήκες και διαφοροποιήσεις. Καταφέρνουν να γράψουν και πάλι ευκολομνημόνευτες κομματάρες, με την Alia O’ Brien να κλέβει φυσιολογικά την παράσταση μιας και αυτή τη φορά φαίνεται να έχει γράψει ακόμα καλύτερες φωνητικές μελωδίες. Ισάξιας σημασίας είναι όμως και η συμβολή της με το φλάουτο και το όργανο. Απολύτως προσεγμένη η χρήση τους και χωρίς να το παρακάνει, παίζοντας όμως ζωτικό ρόλο καθώς ομορφαίνουν σε τεράστιο βαθμό τις ενορχηστρώσεις και το τελικό αποτέλεσμα όπως και τα σόλο του κιθαρίστα και έτερου μέρους του δίπολου, Sean Kennedy. Σημαντικό μέρος της μαγείας και της όλης φολκλορικής occult ατμόσφαιρας αποτελούν και οι εικονοπλαστικοί στίχοι που διηγούνται ιστορίες για μάγους, ξόρκια, τελετές και θυσίες, διαόλια και λοιπά του Βελζεβούλη και σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές.
Το ήδη υπάρχων εκ γενετής folk στοιχείο είναι ακόμα πιο έντονο στο “The Eldritch Dark”, αυτή τη φορά αποτελώντας τη βάση για 2 ξεκάθαρα τέτοιου ύφους κομμάτια, τα “Lord Summerisle” & “Ballad of the Weird Sisters” που ομολογουμένως τους πηγαίνει πολύ. Το γεγονός ότι όχι μόνο ξεχωρίζουν εύκολα αλλά και αποτελούν ίσως τα 2 καλύτερα του δίσκου είναι τρανή απόδειξη ότι στο μέλλον καλό θα είναι να δοθεί εξίσου έδαφος σε μία τέτοια προσέγγιση. Το 2ο μάλιστα μπορεί να θυμίσει και τους PAGAN ALTAR του εξαιρετικού “Mythical & Magical” κάτι που από μόνο του αποτελεί μεγάλο credit. Οι άλλες διαφορές σχετικά με τον προκάτοχο του εντοπίζονται στις ίσως λίγο πιο απλοϊκές δομές και λιγότερο progressive κατεύθυνση και στη μικρότερη διάρκεια (που απ’ τη μία είναι θετικό γιατί ωθεί σε συνεχόμενα repeat). Ανάλογη είναι και η -ιδανική- παραγωγή. Σαφώς λιγότερο heavy, πιο minimal, απογυμνωμένη και καθαρή βγάζοντας μια κλασική rock/hard rock αύρα και μαζί μια ζεστασιά και οικειότητα.
Σε τελική ανάλυση, το τρίτο άλμπουμ των Καναδών μάλλον δε φτάνει (για λίγο) τα επίπεδα του εκπληκτικού “Living with the Ancients” αλλά από την άλλη -και αυτό είναι το σημαντικό- είναι ένας δίσκος που θα μείνει και αξίζει να μνημονεύεται, σε μια εποχή μάλιστα που η κατανάλωση δίσκων που ξεχνιούνται μετά από μία εβδομάδα έχει γίνει πολύ συχνό φαινόμενο. Απλά και όμορφα, με τρεις πλέον σερί δισκάρες οι BLOOD CEREMONY εδραιώνονται ως το καλύτερο συγκρότημα αυτής της συνομοταξίας (που ατυχώς ταμπελοποιήθηκε ως occult rock) και δείχνουν να έχουν την πάστα πραγματικά μεγάλης μπάντας.
8,5 / 10
Νίκος Χασούρας
