Είναι πολύ δύσκολο να παρουσιάσω το συγκεκριμένο άλμπουμ με μία εντελώς αντικειμενική προσέγγιση και κυρίως με μία ψυχρή, «δημοσιογραφική» σκοπιά. Βλέπετε, ο Brett Walker υπήρξε για μένα πάντα μία κορυφαία φιγούρα στο χώρο του melodic rock που έχαιρε καθολικής εκτιμήσεως από τους συναδέλφους του, τον Tύπο και τους οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Πριν από λίγο διάστημα, πληροφορηθήκαμε την αναπάντεχη απώλεια του Walker, ο οποίος πέθανε στον ύπνο του, σε μία περίοδο που ετοίμαζε τη δισκογραφική (και όχι μόνο) επιστροφή του.
Το σοκ του θανάτου του Walker μετριάστηκε κάπως (λέμε τώρα), από τη συγκινητική ανταπόκριση και τα μηνύματα συμπαράστασης προς την οικογένεια του Walker από συγκροτήματα και καλλιτέχνες του melodic rock, αλλά κυρίως, από την ποιότητα της τελευταίας του δουλειάς, με τίτλο “Straight jacket vacation”. Και αυτή είναι η πιο ρεαλιστική προσέγγιση που πρέπει να ακολουθήσουμε, καθώς η μουσική μένει και ευτυχώς για εμάς το έργο του Walker θα μας συνοδεύει για πάντα.
Κινούμενος στα γνωστά μονοπάτια του west coast AOR, με πληθώρα ρυθμικών, ακουστικών κιθαριστικών σημείων, ο Walker ηχογραφεί ένα διαμάντι για όλους τους φίλους του ιδιώματος. Και μπορεί το χαρακτηριστικό AOR του Walker να μην ξεσηκώνει τους λάτρεις του πιο up tempo ή αν προτιμάτε πιο rock ήχου της ανατολικής ακτής, αλλά η ποιότητα είναι αδιαμφισβήτητη και αυτό είναι που μετράει σε τελική ανάλυση.
Τώρα, μην περιμένετε ειδική αναφορά σε κομμάτια. Το “Straight jacket vacation” είναι το επιστέγασμα μίας σπουδαίας καριέρας ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Είναι μία δουλειά που πρέπει να την ακούσει κάποιος από την αρχή ως το τέλος σαν ένα concept άλμπουμ και όχι σαν μεμονωμένες συνθέσεις. Και ποια είναι αυτή η κεντρική ιδέα; Η μαγεία του AOR μέσα από τα μάτια του Brett Walker. R.I.P.
8,5 / 10
Σάκης Νίκας
