Δεν ήμουν παρών στα death metal τεκταινόμενα τη δεκαετία 1996-2006 (πολύ χοντρικά) για να ξέρω από πρώτο χέρι αν ήταν όντως τόσο πέτρινα χρόνια όσο λέγεται. Το σίγουρο όμως είναι ότι από εκεί κι έπειτα υπήρξε μια άνθηση ή μάλλον σήψη πιο σωστά, με αποτέλεσμα σήμερα το είδος να διανύει μια χρυσή περίοδο. Αυτό ισχύει τόσο σε θέμα παραγωγικότητας, όσο και σε θέμα ποιότητας, αν και πάντα όταν δημιουργούνται τάσεις θα υπάρχουν και οι μέτριοι και οι για πέταμα. Μία από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις της τρέχουσας αυτής τάσης για αναβίωση του πραγματικού death metal, είναι οι Βρετανοί GRAVE MIASMA, τόσο από θέμα ήχου όσο και αισθητικής. Τα μέλη βέβαια (2 από τα οποία είναι και στους φοβερούς και τρομερούς CRUCIAMENTUM) είναι χρόνια στο κουρμπέτι καθώς ξεκίνησαν από το 2002 ως GOAT MOLESTOR σε πιο “τραγίσια” black/death μονοπάτια και την ανάλογη αισθητική, για να εξελιχθούν στη μπάντα που γνωρίζουμε σήμερα. Η τετράδα από το Λονδίνο λοιπόν δέκα χρόνια μετά την πρώτη της demo ηχογράφηση φτάνει στο -τυπικά- ντεμπούτο full length δίσκο της (το πρώτο τους EP ως GRAVE MIASMA έχει 35 λεπτά διάρκεια) .
Στο ‘Odori Sepulcrorum” είναι ξεκάθαρο ότι κύρια επιρροή παραμένουν οι INCANTATION, με τα χαρακτηριστικά tremolo picking riffs και τα αργά, βαλτώδη σημεία. Επίσης μικρότερα σημεία που τους έκαναν ιδιαίτερα αγαπητούς στο underground death metal κοινό, όπως τα φωνητικά με το σπηλαιϊκό echo, και ο τελετουργικός χαρακτήρας της μουσικής τους διατηρούνται κι εδώ, μέσα από μια ακόμα πιο προσεγμένη παραγωγή με έναν ωραιότατο μπάσο ήχο. Οι Βρετανοί κάνουν όμως και το βήμα παραπάνω, παρουσιάζοντας πιο ώριμο song writing σε σχέση με τα προηγούμενα ανοσιουργήματά τους, με περισσότερες εναλλαγές και λιγότερο μονότονο και μονολιθικό παίξιμο, αυξημένα και πιο λειτουργικά lead & solo αλλά και ρίχνοντας περισσότερες επιρροές στο τραπέζι (από αμερικάνικο κυρίως αλλά και σκοτεινό σκανδιναβικό death metal) πλάθοντας έτσι έναν πιο ιδιαίτερο, λιγότερο κοινότυπο ήχο. Κερασάκι στην τούρτα το σπουδαίο εξώφυλλο του Denis Forkas.
Για όσους θέλουν το death metal τους μυστικιστικό και κατευθείαν από τις κρύπτες, το “Odori Sepulcrorum” είναι must δίσκος. Εκτός από το καθαρά μουσικό κομμάτι, ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι στην Αμερική την κυκλοφορία έχει αναλάβει η Profound Lore, οπότε μπορούμε να μιλάμε αυτόματα για άνοιγμα σε μεγαλύτερο κοινό. Γενικότερα μεγαλύτερες δισκογραφικές αρχίζουν να (ξανα)δείχνουν ενδιαφέρον γι’ αυτό τον ήχο (βλέπε Century Media με SONNE ADAM, MIASMAL κ.α) όπως και -φυσιολογικά- και περισσότερος κόσμος/ακροατές, απολύτως δίκαια κατά τη γνώμη μου, μέσα σε ορισμένα πλαίσια πάντα μιας και μιλάμε για αντι- mainstream ήχους. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητο ότι θα έχει μόνο οφέλη(ίσως σημάνει μεγαλύτερο ποσοστό μετριότητας π.χ. ή συμβιβασμούς από μεριάς των γκρουπ σε μουσικά θέματα) αλλά κάτι τέτοιο μένει φανεί. Όπως και να’ χει οι μπάντες που νιώθουν θα ξεχωρίσουν, και οι GRAVE MIASMA νιώθουν.
8 / 10
Νίκος Χασούρας
