Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από τη πρώτη επίσκεψη των WATAIN στη χώρα μας, με τη δημοτικότητα των Σουηδών blacksters να ανεβαίνει κατακόρυφα με κάθε κυκλοφορία τους από τότε, διεισδύοντας ταυτόχρονα σε ένα κοινό που θα μπορούσες να αποκαλέσεις με κάποια υπερβολή έως και επιφανειακό. Έχοντας ξεφύγει από την ταμπέλα των «φυσικών απόγονων» των DISSECTION μεν, διατηρώντας δε τη μελωδικότητα που τους χαρακτηρίζει, οι WATAIN έχουν την ικανότητα να είναι αρεστοί σε αρκετούς.
Στην αθηναϊκή τους εμφάνιση γύρω στα 400 άτομα παρέστησαν στην occult τελετή που εξάσκησε επί σκηνής ο E, με τους συμπατριώτες μας AENAON να αποτελούν τη πρώτη μπάντα της βραδιάς. Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το αρκετά καλό “Extance”, οι Θεσσαλοί κατάφεραν να αποδώσουν το απαιτητικό υλικό τους αρκετά ικανοποιητικά, υποβασταζόμενοι βέβαια από κάποια προηχογραφημένα μέρη και με πηγαίο ενθουσιασμό από μέρους τους αλλά με τον περιορισμένο χρόνο να αιωρείται ως πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια τους.
Οι Σουηδοί DEGIAL οι οποίοι ακολουθούν τους WATAIN σε όλη τους την ευρωπαϊκή περιοδεία, ήταν και οι πιο old-school της βραδιάς, με το corpsepainted death metal τους να ηχεί τσιτωμένο, πληρώντας όλες τις προϋποθέσεις για ανελέητο headbanging, με ωραίες σφήνες από αρχαίους MORBID ANGEL και POSSESSED και τον E. Forcas των REPUGNANT πίσω από το drum-kit.
Με το τέλος της εμφάνισής τους, η σκηνή γέμισε με ωμά κρέατα και κρανία ζώων καρφωμένα σε ανάποδους σταυρούς, με δύο φλεγόμενες τρίαινες να δεσπόζουν στο πίσω μέρος καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης των WATAIN κι ένα αιματοβαμμένο σκηνικό να περιβάλει τα μέλη τη μπάντας. Με τα “Night vision” και “De Profundis” ξεκινά το “The wild hunt”, με τον ίδιο τρόπο επέλεξαν να βγουν στη σκηνή, με τον E. να επιδίδεται σε fire-breathing και το “Malfeitor” από το “Lawless darkness” να προκαλεί τις πρώτες έντονες αντιδράσεις στο κοινό από κάτω. Όπως ήταν λογικό το “The wild hunt” μονοπώλησε το set-list και χωρίς να έχω γνώση αν υπήρχαν κάποιοι (κι αν ναι, πόσοι;) στο Κύτταρο που απογοητεύθηκαν από το γεγονός ότι δεν ακούστηκε ούτε νότα από το ντεμπούτο τους “Rabid death’s curse”, όλοι οι υπόλοιποι θα ενθουσιάστηκαν με τα “Puzzles ov flesh” και “Devil’s blood” από 
το “Casus Luciferi” και γενικότερα με τα τραγούδια που ακούστηκαν από τις μετέπειτα κυκλοφορίες τους. Ο ήχος μπορεί να μην ήταν πολύ καθαρός αλλά λόγω της συναυλιακής εμπειρίας των WATAIN, η απόδοσή τους κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα, με τον Set Teitan (UNANIMATED, ex-DISSECTION) παρά τη session παρουσία του να συμβάλει σημαντικά σε αυτό. Φυσικά δεν ήταν δυνατό να μην αναφερθεί το όνομα του Selim Lemouchi των THE DEVIL’S BLOOD, ενός νέου μουσικού που εμπνεύστηκε το όνομα της μπάντας του από το ομότιτλο τραγούδι των WATAIN και ο οποίος είχε περιοδεύσει ως session κιθαρίστας μαζί τους στο παρελθόν και το “Waters of Ain” το οποίο αποτέλεσε και το τέλος της μυσταγωγίας δεν θα μπορούσε να μην ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του.
Κώστας Αλατάς
Set-list:
Night vision
De Profundis
Malfeitor
Black flames march
Puzzles ov flesh
Devil’s blood
Sleepless evil
Legions of the black light
Total funeral
The wild hunt
Outlaw
Sworn to the dark
The serpent’s chalice
Holocaust dawn
Waters of Ain
