Οι GALADRIEL προέρχονται από τη κεντρική Ευρώπη και συγκεκριμένα τη πρωτεύουσα της Σλοβακίας, Μπρατισλάβα. Έχουν αρκετά χρόνια στο μεταλλικό κουρμπέτι, είκοσι χρόνια για την ακρίβεια, αλλά για να είμαι ειλικρινής, προσωπικά πρώτη φορά ακούω τη μπάντα. Άλλωστε με τέτοιο όνομα δύσκολα θα δοκίμαζα να τους ακούω, αφού παραπέμπει σε power metal (σ. Σάκη Φράγκου: Μόνο κάτι prog rockers υπάρχουν με τέτοιο όνομα!!!), κάτι που ποτέ δε γούσταρα ιδιαίτερα. Το EP “Lost in the Ryhope Wood” είναι το τελευταίο τους πόνημα μετά από εφτά ολοκληρωμένους δίσκους, με τελευταίο “The 7th Queen Enthroned” του 2012.
Το EP ξεκινά με το μελωδικό “Song of a daughter”, με ένα δακρύβρεχτο βιολί να δημιουργεί μια μουντή ατμόσφαιρα, πριν μπουν γυναικεία φωνητικά της Sona Kozakova. Τη μελωδικότητα αυτή σπάνε τα brutal φωνητικά του ιδρυτή της μπάντας και μπασίστα Dodo Datel, τα οποία μου αρέσουν ιδιαίτερα. Ταχύτητες mid-tempo κατά κύριο λόγο, που γίνονται αρκετά doom αρκετές φορές και κάποια ανεπαίσθητα ηλεκτρονικά ατμοσφαιρικά περάσματα, τα οποία προσδίδουν μια prog ιδέα. Το “Dual heritage” που ακολουθεί είναι αρκετά πιο επιθετικό με κοφτά riffs, με τα φωνητικά να εναλλάσσονται διαρκώς, ενώ υπάρχει και ένα folk solo από το βιολί, το οποίο γενικά «ντύνει» τα τραγούδια τους. Στο τραγούδι συμμετέχει ως guest στα φωνητικά ο «δικός μας» Γιώργος Μπόκος (STONE COLD DEAD, ex-ROTTING CHRIST, ex-NIGHTFALL), ο οποίος έχει κάτι και τη παραγωγή του άλμπουμ στο Grindhouse Studio. Τρίτο κατά σειρά τραγούδι το “Strong one against the storm”, ένα τραγούδι που αναμιγνύει μελωδικότητα και επιθετικότητα, ενώ έχει ένα κολληματικό lead riff που πωρώνει. Και αυτό το τραγούδι έχει Ελληνική συμμετοχή, αφού κάνει guest φωνητικά ο Σάκης Τόλης (ROTTING CHRIST, THOU ART LORD), που σίγουρα προσδίδει άλλο κύρος στο άλμπουμ με τα χαρακτηριστικά φωνητικά του. Επόμενο το “She – The myth”, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως και η μπαλάντα του EP, έχοντας μια εκπληκτική lead καθ’ όλη τη διάρκεια του. Το πέμπτο κατά σειρά “The forest lullaby”, ξεκινά με τη Sona να τραγουδά a cappella, πριν «σχίσει» την ατμόσφαιρα ένα black metal riff, που σου αλλάζει άρδην την διάθεση. Προσωπικά είναι το αγαπημένο μου κομμάτι, λόγω σύνθεσης και εναλλαγής συναισθημάτων. Το EP κλείνει με μια πολύ καλή σύνθεση εν ονόματι “Lavondyss”, στην οποία συνοψίζουν όλο το δίσκο, συνδυάζοντας όλα τα προαναφερθέντα.
Αρκετά καλό το EP των Σλοβάκων, το οποίο σίγουρα μου κέντρισε τη προσοχή και θα ψαχουλέψω την δισκογραφία τους. To μελωδικό doom/death τους δεν σφύζει από πρωτοτυπία, αλλά παρόλα αυτά είναι ευχάριστο σαν άκουσμα για τους fan του είδους.
7 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
