a
Θα ήταν άδικο να θεωρηθούν ως η καινούρια μπάντα του Ευθύμη Καραδήμα, ηγέτη των NIGHTFALL. Κάπου εδώ μπαίνει ο όρος μπάντα, μιας και μιλάμε για τριάδα των οποίων τα όργανα παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα. Κι αυτό προκύπτει αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η μουσική γράφτηκε με τη συνεισφορά του κιθαρίστα τους, Κώστα Κυριακόπουλο. Από το 2013 που ξεκίνησαν να γράφουν γι’αυτό το δίσκο
Το στυλ που παίζουν μπορεί να χαρακτηριστεί ως heavy/doom με πολλές lead κιθάρες και mid tempo ρυθμικές που χρωστάνε πολλά στους πρωτομάστορες BLACK SABBATH και SAINT VITUS. Μόνο που δεν είναι ένα ακόμα doom group που αρέσκεται στο να παίζει με heavy κιθάρες, μονοκόμματες μπασογραμμές και μονολιθικά drums. Εδώ ο Ευθύμης παίζει πολλά lead θέματα στο μπάσο, ο Κώστας οδηγεί τις συνθέσεις με τα lead θέματα του και η έκπληξη του group, η Άννα Ελευθέρου, γεμίζει με το αριστοτεχνικό της drumming τον ήχο τους. Ακούγοντας κομμάτια όπως το πολυσχιδές “She is my lazarus” και το “Magnificent desolation”, γίνεται αντιληπτό ότι τα κομμάτια έχουν δουλευτεί επί μακρόν με αποκορύφωμα το εθιστικό “The man that never was”. Γι’αυτό και έχουν πολύπλευρα φωνητικά από τον Ευθύμη πέρα από τα γνωστά ακραία του και ειδικά στο “We are the end” εντυπωσιάζουν με την εκφραστικότητα τους.
Καταφέρανε να αποτυπώσουν στο studio ένα live feeling και πρέπει να δοθούν τα εύσημα στα Soundflakes που έγινε η ηχογράφηση, αλλά και τη μίξη και το mastering που έγιναν στην Αμερική. Και τα οχτώ κομμάτια του δίσκου αποκτούν άλλη διάσταση όταν παίζονται live και έχουν μια ατμόσφαιρα μοναδική, όπως το “My Lai”. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται εντείνεται από εμβόλιμα soundscapes, που κολλάνε άψογα με τα τρία όργανα τους.
Οι φωνητικές γραμμές των κομματιών οδηγούν τις συνθέσεις σε πολλά σημεία και δημιουργούν καταπληκτικά ρεφραίν! Τα εύσημα, λοιπόν, στον Ευθύμη που γι’άλλη μια φορά καταπιάστηκε στους στίχους του με θέματα που δεν είναι κοινότυπα και αξίζει να ανακαλύψετε.
To υπέροχο εξώφυλλο και artwork του CD φιλοτέχνησε ο Costin Chioreanu, που έχει δουλέψει και για τους ARCTURUS και τους AT THE GATES. Η ομορφιά του θα φανεί όταν εκδοθεί τους επόμενους μήνες και σε βινύλιο.
Για να μπείτε στο πνεύμα του δίσκου αξίζει τον κόπο να το ακούσετε με μεγάλη ένταση και εκεί θα δείτε γιατί εναντιώνονται στο λεγόμενο loudness war. Ο ήχος τους είναι δυνατός με ευδιάκριτα όλα τα όργανα και όσο το δυναμώνεις, τόσο μεγαλώνει ο όγκος του χωρίς να χάνεται κάποιο όργανο ή να παραμορφώνει.
Μετά από αρκετές ακροάσεις ίσως να εθιστείτε και με τις οχτώ συνθέσεις τους όπως κι εγώ! Γιατί σε αυτό το στυλ σπάνια βγαίνουν δίσκοι με καλές συνθέσεις, που να αποφεύγουν να ακούγονται μονοδιάστατοι, επαναλαμβάνοντας τα standards των μεγάλων doom συγκροτημάτων. Εδώ οι THE SLAYERKING παρουσιάζουν συνθέσεις που δημιουργούν ένα σύνολο σπάνιο για την εποχή μας στο χώρο του doom metal.
Ακούστε τον οπωσδήποτε!
9/10
Λευτέρης Τσουρέας
