OΝΟΜΑ ALBUM: ‘Sad Wings Of Destiny‘ – JUDAS PRIEST
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1976
ΕΤΑΙΡΙΑ: Gull
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jeffery Calvert – Max West – JUDAS PRIEST
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Rob Halford
Κιθάρες, Πιάνο – Glenn Tipton
Κιθάρες – K.K. Downing
Μπάσο – Ian Hill
Τύμπανα – Alan Moore
Βρισκόμαστε στον Μάρτιο του 1976, 40 ολόκληρα χρόνια πριν, όταν οι JUDAS PRIEST εγκαταλείπουν τα εγκόσμια και χρίζονται Metal Gods, μέσα από το εξαιρετικό “Sad Wings of Destiny”, μιας από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες του συγκροτήματος και ενός εκ των καθοριστικότερων άλμπουμ στη διαμόρφωση του ιδιώματος του metal. Δεν είναι μόνο ότι εδώ μπαίνουν τα ισχυρότερα θεμέλια της πορείας τους, δεν είναι μόνο τα υπέροχα, διαχρονικά κομμάτια του, είναι πολύ περισσότερο η καινοτόμα φύση του αλλά και η επίδραση και η επιρροή που άσκησε, αφού αμέτρητοι ήταν αυτοί που προσπάθησαν στην πορεία να υιοθετήσουν και να αντλήσουν τα πρωτοπόρα στοιχεία του.
Βρισκόμαστε έτσι στην πιο σκοτεινή πλευρά της πρώτης περιόδου των Βρετανών, στις τάξεις των οποίων πλέον έχει επέλθει σημαντική βελτίωση, ωριμότητα και οργάνωση συγκριτικά με το καλό αλλά διαφορετικής φιλοσοφίας ντεμπούτο τους. Πραγματοποιώντας ένα τεράστιο άλμα προόδου λοιπόν (μην ξεχνάμε άλλωστε, πως συγκαταλέγονται στα συγκροτήματα που έκαναν σταδιακά και σταθερά βήματα προς την κορυφή, κατορθώνοντας με εκπληκτική επιτυχία να τροποποιούν παράλληλα τον ήχο τους), αφήνουν στην άκρη τις ψυχεδελικές επιρροές της αρχής τους, κρατούν ως ένα βαθμό τον progressive χαρακτήρα τους, δημιουργούν όμως μουσική με πιο άμεσο χαρακτήρα, δύναμη και όγκο. Διατηρώντας λοιπόν ξεκάθαρα τις επιρροές τους από QUEEN, DEEP PUPRLE, BLACK SABBATH και LED ZEPPELIN, προσπαθούν με τον τρόπο τους να τις πάνε ένα βήμα παραπέρα, αφήνοντας τις κιθάρες να κρατούν τα ηνία ηχητικά, εκπέμποντας τόσο ιδιαίτερα και αξιομνημόνευτα riff που συνδυάζουν κλασσικές φόρμες με αρκετές μελωδίες, ενώ όλα τα σολαρίσματα τους είναι υπέροχα και αλησμόνητα για όποιον τα έχει ακούσει έστω και για μια φορά.
Σημαντική καινοτομία είναι ότι στη metal φύση των συνθέσεων τους, χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά ορισμένες δισολίες, κάτι πραγματικά ασυνήθιστο φυσικά για την εποχή. Έτσι οι Tipton και K.K. Downing, σολάρουν από κοινού για πρώτη φορά, κάτι που ως γνωστόν στην πορεία θα τελειοποιηθεί και οι δυο τους θα αφήσουν σχολή αλλά και το στίγμα τους ανεξίτηλο στην metal σκηνή και όχι μόνο. Οι συνθέσεις έχουν έναν σκοτεινό χαρακτήρα, κάτι που ως τότε δε συνηθιζόταν, κουβαλούν μια υποβλητική και μυστηριώδη ατμόσφαιρα, είναι μελωδικές και πιασάρικες συνάμα, με εναλλαγές στις ταχύτητες και στο σύνολο τους εντυπωσιακές.
Μια δεύτερη καινοτομία του δίσκου, αποτελούν τα πρώιμα ψήγματα από το λεγόμενο speed metal που συναντάμε σε περιπτώσεις όπως τα εξαιρετικά ‘The Ripper'(φυσικά με θεματολογία από τον Serial killer της Βικτωριανής εποχής Jack The Ripper, με βάση την οπτική γωνία που παρουσιάζετε στον πίνακα του 1888 ‘The Nemesis Of Neglect’ του John Tenniel), ‘Tyrant’ με τις αρκετές αλλαγές στο tempo και τους πολύ εύστοχους στίχους του και το τέρμα γκάζι ‘Deceiver’. Για τη φωνή του Rob Halford, τα λόγια είναι πραγματικά περιττά. Ο άνθρωπος είναι αυτοκράτορας στο είδος και η φωνή του έχει επηρεάσει σε ασύλληπτο βαθμό, σε διάφορους χώρους του metal.
Ακόμα ένα σημείο στο οποίο η μπάντα, πρωτοτυπεί, είναι η σκοτεινή φύση των φοβερών, φορτωμένων με συναισθήματα στίχων των κομματιών. Ένα τρανό και χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπέροχος ύμνος ‘Victim Of Changes’ με την απίστευτου εύρους φωνή του Halford να τσακίζει και να καθηλώνει με την εκπληκτική ερμηνεία του.
Πρόκειται γενικά, για μια δουλειά πολύ μπροστά από την εποχή της και σίγουρα η απήχησή της θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη, αν είχε κυκλοφορήσει από μεγαλύτερη δισκογραφική, μιας και η Gull που το κυκλοφόρησε δεν είχε τα φόντα να στηρίξει για κάτι περισσότερο. Σήμερα τέσσερις δεκαετίες πλέον αργότερα, το ‘Sad Wings Of Destiny’, αναγνωρίζεται για τη ζωτική συμβολή του στον προσδιορισμό του metal στα τέλη της δεκαετίας του ’70 αλλά και για το γεγονός ότι βοήθησε στο να χτιστεί η βάση πάνω στην οποία σύντομα θα γεννηθεί ολόκληρο το NWOBHM. Αν επρόκειτο για ντεμπούτο, τότε θα μιλάγαμε για ένα από τα πραγματικά σπουδαιότερα στην ιστορία της μουσικής. Κρίνεται σίγουρα απαραίτητο στη δισκοθήκη, είτε οπαδών του συγκροτήματος, είτε οπαδών της πρώιμης περιόδου του heavy metal. Πάνω από όλα όμως κρίνεται απαραίτητη μια ακρόαση του από οποιονδήποτε φίλο του metal ανεξαρτήτου ιδιώματος αφού σίγουρα κάτι θα έχει να του πει για την μουσική που αγαπάει.
Did you know that:
– Το υπέροχο επόμενο άλμπουμ των JUDAS PRIEST που θα ακολουθήσει υπό τον τίτλο ‘Sin After Sin’ πήρε το όνομα του μέσα από τους στίχους του εξαιρετικού κομματιού ‘Genocide’.
– Ο ντράμερ Alan Moore που παίζει για μια και μοναδική φορά τύμπανα σε άλμπουμ της μπάντας είναι το μοναδικό μέλος που πέρασε από τους PRIEST και το μόνο πράγμα που είναι γνωστό για την μετέπειτα πορεία του. είναι πως παράτησε την μουσική για να γίνει οδηγός φορτηγού κάπου στα τέλη του 70 μέχρι και τα μέσα του 80, έκτοτε μετακόμισε κάπου στις νήσους Γουάιτ και η τύχη του αγνοείται από βιογράφους και fans, μιας και κανείς δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει τα ίχνη του.
– Ο μαγευτικός ύμνος ‘Victim Of Changes’ , προέκυψε από την ένωση δυο κομματιών που προυπήρχαν, το ‘Whiskey Woman’ μια σύνθεση των Al Atkins και K.K. Downing που είχε παιχτεί αρκετές φορές σε live και κόπηκε τελικά από το ντεμπούτο των PRIEST(μπορεί κάποιος να το βρει σε demo εκτέλεση) και το ‘Red Light Lady’ που ήταν ένα κομμάτι που έφερε μαζί του o Rob Halford από την προηγούμενη μπάντα του με το όνομα HIROSHIMA.
– Για τον πρώτο τραγουδιστή της μπάντας Al Atkins θα είναι η τελευταία φορά που θα εμφανιστεί το όνομα του στα credit των συνθέσεων, στα ‘Victim Of Changes’ και ‘Dreamer Deceiver’ , εντούτοις μετά από χρόνια θα δηλώσει πως δεν είχε ανάμειξη στο δεύτερο και έτσι θα αφαιρεθεί το όνομα του από μετέπειτα επανακυκλοφορίες.
– Το εξαιρετικό εξώφυλλο του άλμπουμ με τον χαρακτηριστικό έκπτωτο άγγελο που είναι από πίνακα του Patrick Woodroffe, θα εμφανιστεί άλλες δυο φορές σε εξίσου κομβικής σημασίας στιγμές στην πορεία των JUDAS PRIEST, θα τον δούμε λοιπόν και στα εξώφυλλα του τεράστιου ‘Painkiller’ και στο εξαιρετικό restart της μπάντας ‘Angel Of Retribution’.
– Λέγεται πως ο Tim ‘Ripper’ Owens όταν έκανε οντισιόν για την θέση του τραγουδιστή μετά την φυγή του Halford, ερμήνευσε τα ‘Victim Of Changes’ και ‘The Ripper’, από το δεύτερο τελικά του κόλλησαν το παρατσούκλι του οι Tipton και Downing.
Χαρά Νέτη & Παναγιώτης ‘The Unknown Force’ Γιώτας
