ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Swansong” – CARCASS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1996
ΕΤΑΙΡΙΑ: Earache Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Colin Richardson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, μπάσο – Jeff Walker
Κιθάρες – Bill Steer
Κιθάρες – Carlo Regadas
Τύμπανα – Ken Owen
Kακά τα ψέματα! Οι CARCASS ανήκουν ξεκάθαρα στην κατηγορία των μεγάλων και επιδραστικών συγκροτημάτων. Aποτέλεσαν πρωτοπόροι για τον ακραίο ήχο, ορίζοντας όχι ένα, αλλά δύο υποείδη του death metal, το goregrind και μελωδικό τεχνικό death. Το τελευταίο μάλιστα υποείδος, άρχισαν να το διαμορφώνουν πριν η μεγάλη σχολή της Σουηδίας δώσει τα δικά της διαμάντια, με την κυκλοφορία του τεράστιου “Heartwork” (1993), το οποίο ήταν κατά πολλούς (συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου), η πιο ώριμη και ποιοτική τους δουλειά. Σαν επιστέγασμα αυτού ήρθε ένα διεθνές συμβόλαιο από την Columbia, το οποίο εκείνη τη στιγμή φάνταζε ως ο καλύτερος οιωνός για να συνεχιστεί εντονότερα η συνεχής ανοδικής πορεία της μπάντας. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν ακολούθησαν εν τέλει αυτή την οδό. Ο Michael Amott αποχώρησε από τη μπάντα και η πίεση που ξεκίνησε να τους ασκεί η εταιρεία για τον επόμενο δίσκο, η οποία πρόσμενε σε μια εμπορική επιτυχία, ήταν τα γεγονότα εκείνα που άρχισαν να κόβουν από τη δυναμική που είχαν αναπτύξει μέχρι εκείνη τη στιγμή οι Βρετανοί. Μακροπρόθεσμα, το θέμα της εταιρείας ήταν και αυτό που οδήγησε τη μπάντα στη διάλυσή της, πριν ακόμα ολοκληρωθεί ο επόμενος δίσκος τους.
Περί τα τέλη του 1994, οι CARCASS μπήκαν στο στούντιο με τον Colin Richardson για την ηχογράφηση του “Swansong”, το οποίο ήταν ήδη έτοιμο από το Φεβρουάριο του 1995. Η εταιρεία δεν ήταν ευχαριστημένη με το υλικό και δήλωνε πως το group δεν ήταν έτοιμο να ηχογραφήσει και πως χρειαζόταν να γράψει κι άλλα κομμάτια, αλλά η συμβουλή τους αγνοήθηκε παντελώς από τη μπάντα. Στα καπάκια η εταιρεία πρότεινε να γίνει εκ νέου μίξη του υλικού, για να ακούγεται πιο βαρύ και heavy, γεγονός που οδήγησε σε μεγάλες καθυστερήσεις της διαδικασίας, σε τέτοιο βαθμό που προκάλεσε τρομερό εκνευρισμό στη μπάντα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό του Bill Steer, ο οποίος σκεφτόταν σοβαρά να εγκαταλείψει το group, πράγμα που και έπραξε στις αρχές του 1996. Μέχρι τότε όμως, το συμβόλαιο με την Columbia είχε ακυρωθεί, με τη μπάντα να επιστρέφει στην Earache και να διαλύει πριν το album βγει στα δισκοπωλεία, τον Ιούνιο του 1996.
Για πολλούς, το ύφος του “Swansong” ήταν ένα ”μίνι σοκ”, με το εναρκτήριο “Keep on Rotting in the Free World”, να αποτελεί αντιπροσωπευτικότατο παράδειγμα για το τι παίζει στη συνέχεια. Περισσότερες μελωδίες, mid-paced κομμάτια, πιο “ροκ” κατεύθυνση, καθαρότερος ήχος και εν γένει πιο soft προσέγγιση σε σχέση με το παρελθόν. Δυστυχώς πολύς κόσμος έμεινε σε αυτά τα χαρακτηριστικά, χωρίς να δώσει τις ευκαιρίες που θα άρμοζαν σε ένα δίσκο σαν και αυτόν, ο οποίος έχει να δώσει πολλά σε κάποιον που θα επενδύσει ακροάσεις και χρόνο. Ναι, το δέχομαι πως τα κομμάτια είναι λιγότερο heavy σε σχέση με παλαιότερα, αλλά ας το αφήσουμε λίγο στην άκρη αυτό. Από τότε που ξεκίνησαν σαν μπάντα, οι CARCASS δεν έμειναν ποτέ στάσιμοι, αλλά πάντα προόδευαν τον ήχο τους. Αν ακούσουμε ενδελεχώς το “Swansong”, παρατηρούμε πρώτα απ’ όλα το πόσο καλοδουλεμένο είναι. Πιασάρικα riffs, καταπληκτικό groove και solos ή leads για σεμινάριο. Η δομή των κομματιών μπορεί να απλουστεύτηκε, αλλά αυτό δε σημαίνει πως τα τραγούδια είναι “προχειράτζες”, με τις ενορχηστρώσεις να αποδεικνύουν τον “ιδρώτα” που είχε ρίξει το συγκρότημα κατά το στήσιμο του δίσκου. Ο Colin Richardson έκανε καταπληκτική δουλειά στην παραγωγή, η οποία μπορεί να ακούγεται λίγο στεγνή, αλλά δίνει όγκο και φέρνει για πρώτη φορά σε δίσκο των CARCASS, το μπάσο τόσο ψηλά, σε σημείο τέτοιο που το κάνει απολύτως ευδιάκριτο στο τι παίζει, καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου. Άξιο μνείας είναι και το πανέμορφο drumming του Ken Owens, το οποίο παραμένει τεχνικό, παρά τη λογική απλούστευσης που ακολουθεί γενικότερα το υλικό. Αλλαγές παρατηρούνται επίσης και στους στίχους, όπου η “πτωματίλα” έχει πάει ολοκληρωτικά περίπατο, με το Walker να προσανατολίζει την πέννα του σε κοινωνικά, αλλά και σε πιο εσωτερικά θέματα.
Το “Swansong” είναι αναμφίβολα ένας αρκετά υποτιμημένος δίσκος. Παρουσίασε ένα διαφορετικό πρόσωπο των Βρετανών και παρά το γεγονός ότι είναι κάτι παραπάνω από εμφανές, πως αυτό που ακούς είναι CARCASS, ο δίσκος έμεινε στη συνείδηση των οπαδών ως αμφιλεγόμενος. Με την κυκλοφορία του, έπεσε η αυλαία στην πορεία μιας πραγματικά μεγάλης μπάντας, αλλά ευτυχώς για εμάς, μετά από κάμποσα χρόνια προέκυψε το πολυπόθητο reunion. Για την ιστορία της υπόθεσης, από τις στάχτες των CARCASS γεννήθηκαν οι BLACKSTAR, με τους Walker, Owens και Regadas να συνεχίζουν σε πιο hard rock μονοπάτια, παρέα με τον Mark Griffiths των CATHEDRAL. Δυστυχώς η πορεία τους ήταν βραχύβια, με το τέλος τους να έρχεται το 1999, εξαιτίας της εγκεφαλικής αιμορραγίας που αντιμετώπισε ο Owens, αφήνοντάς τον 10 μήνες σε κόμμα και βάζοντάς τον σε πολυετή διαδικασία ανάρρωσης.
Θανάσης Μπόγρης
