a
“Orchestral manoeuvres in the …prog”
Ο Σωτήρης Λαγωνίκας, ένας multi-intrumentalist, με μακρά πορεία στο χώρο με γκρουπ όπως οι WHAT’S THE BUZZ? ή οι DOUBLE TREAT, την Παρασκευή 3 Μαρτίου, θα παρουσιάσει το δίσκο του “Progressively dark” μαζί με άλλα τραγούδια με το prog rock γκρουπ του SL THEORY, στο Passport Κεραμεικός και τη συνοδεία ορχήστρας. Ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και πρωτοποριακό εγχείρημα που οφείλουμε όλοι οι μουσικόφιλοι να στηρίξουμε και το ROCK HARD και ο Σάκης Φράγκος, επικοινώνησαν με τον Σωτήρη να μας πει μερικά λόγια για το τι να περιμένουμε απ’ αυτό το live και όχι μόνο…
Μπορείς να μας περιγράψεις τι ακριβώς είναι οι SL THEORY; Είναι το καθαρά προσωπικό σου συγκρότημα (one-man band) ή οι προσωπικές σου μουσικές ιδέες με τη συνεργασία άλλων μουσικών; Ποια μορφή των SL THEORY προτιμάς;
Οι SL Theory υπήρξαν ως τώρα ένα one-man band. Γράφω διαρκώς μουσική, την οποία ηχογραφώ μόνος. Κάπου κάπου, όταν συγκεντρωθεί υλικό, παίρνω την απόφαση να το κυκλοφορήσω μέσα από indie labels και ιντερνετικές πλατφόρμες. Συνθετικά μου αρέσουν οι συνεργασίες και σπάνια λέω «όχι» σε αυτό, αλλά έχω ανάγκη και την μοναξιά όταν γράφω. Μου επιτρέπει να εκφράζομαι με πλήρη ελευθερία. Η σημερινή μορφή των SL Theory μου δίνει την χαρά να ακούω την μουσική μου παιγμένη ζωντανά, εκτός από το ότι αγαπώ πολύ όλα τα παιδιά της μπάντας. Καμία προτίμηση λοιπόν. Και οι δύο μορφές μπορούν άνετα να συνυπάρξουν.
Στις 3 Μαρτίου, στο Passport Κεραμεικός, θα πραγματοποιήσεις κάτι που προφανώς αποτελεί όνειρό σου σαν μουσικός… Αρχικά, μπορείς να μας περιγράψεις τι ακριβώς θα παρακολουθήσουμε;
Η ηλεκτρική μας μπάντα θα βρεθεί στην σκηνή του Passport Κεραμεικός, με την συνοδεία της ορχήστρας εγχόρδων του μαέστρου Γιάννη Αντωνόπουλου και θα παρουσιάσει στο πρώτο μέρος της συναυλίας, ζωντανά, ολόκληρο το heavy prog άλμπουμ “Progressively Dark” του 2012. Στο δεύτερο μέρος θα αποδεσμεύσουμε την ορχήστρα και θα συνεχίσουμε αμιγώς ηλεκτρικά. Η σκηνή του Passport θα μετατραπεί σε μια καταπληκτική παλέτα κινούμενης εικόνας και φώτων.
Για ποιον λόγο θέλησες να αποδώσεις ζωντανά το “Progressively dark” άλμπουμ, που κυκλοφόρησε πριν από πέντε χρόνια; Ένα άλμπουμ που έπαιξες όλα τα όργανα μόνος σου μάλιστα…
Το κάνω αυτό γιατί πιστεύω ότι ειδικά αυτό το άλμπουμ, γράφτηκε για να παιχτεί ζωντανά και θα αδικηθεί αν δεν συμβεί ποτέ αυτό. Πέρα από αυτό, τα κομμάτια αυτού του δίσκου περιέχουν τόσες λεπτομέρειες, που η ζωντανή και πιστή απόδοσή τους είναι για μένα μια πρόκληση στην οποία δεν μπορούσα να αντισταθώ.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γράφεις και να ηχογραφείς μόνος σου τη μουσική σου;
Έχω την αίσθηση ότι δεν είναι όσο δύσκολο φαίνεται. Κάποιος ο οποίος αφιερώνει το 100% του χρόνου του σε ένα μουσικό όργανο μπορεί να γίνει βιρτουόζος σε αυτό το όργανο. Εγώ προτίμησα να μοιράζω τον χρόνο μου σε όσα περισσότερα όργανα μπορούσα. Δεν θα γίνω ποτέ βιρτουόζος αλλά θα είμαι τουλάχιστον αυτάρκης.
Πότε σου ήρθε η ιδέα γι’ αυτό το live και πόσο δύσκολο ήταν να πραγματοποιηθεί; Έκανες κάποιες «εκπτώσεις» σε σχέση με αυτό που αρχικά είχες στο μυαλό σου να πραγματοποιήσεις για τεχνικούς και όχι μόνο λόγους;
Η ιδέα γεννήθηκε με το που άρχισα να ηχογραφώ το άλμπουμ αλλά η απόφαση πάρθηκε πριν από περίπου έξι μήνες. Καθ’ όλη την προετοιμασία, όπως και για την ίδια την συναυλία, δεν διανοήθηκα την παραμικρή «έκπτωση» η οποία θα αλλοίωνε στο απειροελάχιστο την αισθητική ποιότητα σε ήχο και εικόνα.
Όταν έγραψες το “Progressively dark”, είχες ποτέ στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι θα το παρουσίαζες με συνοδεία ορχήστρας; Αν όχι, πόσο δύσκολο ήταν να το προσαρμόσεις σ’ αυτές τις συνθήκες;
Το άλμπουμ είναι γεμάτο από κλασικά έγχορδα και πάντα το ονειρευόμουν έτσι, απλά τότε η ιδέα μου φαινόταν πολύ μακρινή. Η προσαρμογή της ορχήστρας στην μορφή του άλμπουμ όπως θα παρουσιαστεί ζωντανά, δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση και τα συγχαρητήρια για αυτό πρέπει να πάνε στον μαέστρο Γιάννη Αντωνόπουλο για την καταπληκτική δουλειά που έκανε στην προετοιμασία μας.
Οι υπόλοιποι μουσικοί που σε συνοδεύουν, είναι χρόνια μαζί σου; Έχουν μπορέσει να κατανοήσουν πλήρως όλο το concept της μουσικής σου;
Νομίζω πως τώρα πια, έχουν πάρει μια εικόνα.. Υποθέτω γι’ αυτό με φωνάζουν «ανώμαλο» στις πρόβες (γέλια). Οι μόνοι από τους μουσικούς που έχω συνεργαστεί στο παρελθόν είναι ο Αλέξης Φλούρος στην κιθάρα, ο οποίος πέρασε ένα φεγγάρι από τους What’s The Buzz? και οι Γιάννης Νίγδελης στην κιθάρα και Μιχάλης Καρασούλης στα φωνητικά, με τους οποίους είχαμε συνεργαστεί στους Double Treat. Όλοι οι υπόλοιποι είναι νέες γνωριμίες, οι οποίες μοιάζουν παμπάλαιες και για τις οποίες είμαι πολύ τυχερός.
Με τους DOUBLE TREAT και τους WHAT’S THE BUZZ έπαιζες εντελώς διαφορετική μουσική απ’ ότι με τους SL THEORY. Ποιο συγκρότημα αντιπροσωπεύει περισσότερο τον Σωτήρη Λαγωνίκα ως μουσικό;
Αναμφισβήτητα οι SL Theory είναι η μπάντα η οποία εκφράζει αυτό που έχω στο μυαλό μου περισσότερο από ότι άλλο έχω κάνει. Απλά, επειδή οι άνθρωποι αλλάζουν διαρκώς, υπάρχουν και πράγματα που έχω γράψει και έχω κυκλοφορήσει ως SL Theory, τα οποία σήμερα δεν με αντιπροσωπεύουν.
Όντας ενεργός μουσικός εδώ και πολλά χρόνια, ποιες είναι οι πιο σημαντικές διαφορές που έχεις διαπιστώσει σε όλους τους τομείς της μουσικής; Από τα live, την ηχογράφηση και την προώθηση;
Τα πάντα έχουν αλλάξει από την εποχή που πληρώναμε μικρές περιουσίες σε στούντιο για να κάνουμε ένα demo για να πάμε πόρτα-πόρτα με μία κασέτα από δισκογραφική σε δισκογραφική και να παρακαλούμε μάταια τους A&R υπεύθυνους των εταιρειών να μας ακούσουν και να μας δώσουν μια ευκαιρία. Σήμερα, βομβαρδιζόμαστε ιντερνετικά απευθείας από τόσες μπάντες όσες δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ακούσουμε. Είναι απίστευτα δύσκολο να καταφέρει να ξεχωρίσει κάποιος κάτι που θα του άρεσε μέσα στον χαμό.
Τι να περιμένουμε από τους SL THEORY στο μέλλον;
Σκοπεύουμε να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας ζωντανά, σε όσα μέρη -εντός και εκτός Ελλάδας- μπορούμε, δουλεύοντας παράλληλα σε νέο άλμπουμ το οποίο θα προσπαθήσει να «υπερβεί τα εσκαμμένα»!
Σάκης Φράγκος
(φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν)
