Έχει περάσει περισσότερο από δεκαετία, από την τελευταία φορά που ο ευγενής Αμερικάνος, με έκανε να ασχοληθώ με νέα του κυκλοφορία, αφού μετά τους MVP (Michael Vescera Project), τον έχασα. Ευτυχώς όμως, το “Beyond the fight” δείχνει πως ο παλαίμαχος τραγουδιστής, είναι σε φόρμα και δεν έχει ξεχάσει τους λόγους που τον αγαπήσαμε.
Η φωνή του μαυρομάλλη Vescera, που στρατοπεδεύει στο Tenessee, παραμένει χαρακτηριστική, κρυστάλλινη και υγιής. Ο ίδιος, το ευχαριστιέται κι αφήνεται να οργιάσει στο νέο του άλμπουμ, που μου θύμισε γιατί αγάπησα το αμερικάνικο, κλασικό metal. Ταχύτητες ανεβασμένες στα περισσότερα τραγούδια, παραπέμπουν εύκολα στις μέρες των MVP αλλά και στις κιθαριστικές επιθέσεις του Joe Stump όταν συνεργάστηκαν στους REIGN OF TERROR. Ακούγοντας τετράλεπτα τραγούδια γεμάτα από κλασικά ριφ (ναι, κλισέ) και τα τραβηγμένα τελειώματα του Vescera σχεδόν σε κάθε στροφή, θυμήθηκα τον Rob Rock, μέρες IMPELLITERI, κάτι από LIZZY BORDEN, CHASTAIN και άλλες τέτοιες χαρές!
Καταιγίδες τύπου “Stand and fight” χτυπάνε κόκκινο ενώ ισορροπούνται με πιο κλασικά (τύπου FIFTH ANGEL) ριφ στο “Dynamite” που ίσως υστερεί λίγο στο ρεφραίν, αλλά σε κερδίζει με το ριφ του. Από την αρχή του “Blackout in Paradise” που τα σπάει με τύμπανα και κιθάρες να θυμίζουν JUDAS PRIEST στις φουριόζες μέρες του “Painkiller”, ως το “Suite 95” που κλείνει το άλμπουμ μόλις 36 λεπτά αργότερα, τα γκάζι είναι πατημένο και ο Michael Vescera τα δίνει όλα.
Πρέπει να αναφερθούμε όμως και πάλι στις φωνητικές του δυνατότητες, αφού μιλάμε για 55άρη άνθρωπο πλέον. Ναι, είναι ο ίδιος που ανέβασε τις συνθέσεις του Yngwie στα επιεικώς μέτρια “The seventh sign” και “Magnum Opus” και όργωσε την Ιαπωνία με τους LOUDNESS νωρίτερα. Η χροιά του παραμένει άψογη και ζεστή, παρά τις ψηλές νότες που χτυπάει. Επίσης μην ξεχνάτε πως ασχολείται αρκετά με παραγωγές στο δικό του στούντιο κι έχει φιλοξενήσει αρκετούς γνωστούς μουσικούς εκεί.
Το “Beyond the fight” παρότι δεν κυκλοφορεί ως MVP, αλλά ως VESCERA, είναι σίγουρα στην ίδια κατηγορία και μουσικά είναι εξαιρετικό! Ακούστε το για να ξυπνήσει το κοιμισμένο τέρας του 80ies American Metal μέσα σας!
8/10
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
