ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Rom 5:12” – MARDUK
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΙΑ: Regain Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Marduk
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρα – Evil (Morgan Steinmeyer Håkansson)
Φωνητικά – Mortuus
Μπάσο – Devo (Magnus Andersson)
Τύμπανα – Emil Dragutinovic
Πριν 10 χρόνια οι MARDUK μας ξαφνιάζουν ευχάριστα, με την κυκλοφορία του δίσκου τους “Rom 5:12” να αποτελεί την καλύτερη black metal κυκλοφορία της χρονιάς και έναν από τους καλύτερους δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στο εν λόγω ιδίωμα.
Προσωπικά είχα χάσει το ενδιαφέρον μου με ότι κυκλοφόρησαν μετά το “Panzer Division Marduk” το μακρινό 1999. Είχαν κάποιες καλές στιγμές στο “World Funeral”, αλλά τίποτα που να με συγκινήσει ιδιαίτερα. Αυτή η κυκλοφορία όμως, έχει σχεδόν κάθε λεπτομέρεια που θα περίμενε κανείς από ένα ώριμο black metal άλμπουμ. Βρήκαν τελικά την τέλεια ισορροπία στη μουσική τους. Είμαι ένας από εκείνους που πιστεύουν ότι η ενσωμάτωση του Daniel “Mortuus” Rosten στο συγκρότημα ήταν καταπληκτική ιδέα του Morgan, διότι το συναίσθημα που δημιουργεί ο Mortuus ενώ τραγουδά με τα ποικιλόμορφα φωνητικά του, τον κατατάσσουν στους Top Class τραγουδιστές και frontmen στο black metal.
Μιλώντας για το άλμπουμ, το “Rom 5:12” έχει τα πάντα. Η μουσική τους έχει ποικιλία και αφήνουν στην άκρη την μονοδιάστατη συνθετική λογική του παρελθόντος. Είχαν δοθεί κάποια δείγματα και στους προηγούμενους δύο δίσκους αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό και οι οπαδοί της μπάντας τους κατηγόρησαν ότι ρίξανε τις ταχύτητες για να γίνουν πιο mainstream. Eδώ όμως, κατάφεραν να τα συνδυάσουν όλα στον απόλυτο βαθμό.
Τραγούδια με mid-tempo ρυθμό όπως ο «ύμνος» “Imago Mortis”, το εισαγωγικό τραγούδι του δίσκου “The Levelling Dust” ή το διεστραμμένα ανίερο “Accuser/ Opposer” όπου συμμετέχει στα καθαρά φωνητικά ο Alan Averill (aka A.A. Nemtheanga) των PRIMORDIAL. Επίσης τραγούδια που θυμίζουν τους παλιούς MARDUK και «φτύνουν» από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο, οργή και μίσος, όπως το “Limbs of Worship”, “Voices from Avignon” που κλείνει τον δίσκο αλλά και το “Cold Mouth Prayer” όπου συμμετέχει στα φωνητικά ένα παλιό γνώριμο μέλος της μπάντας ο Joakim Göthberg. Επίσης μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου είναι και το τραγούδι “Womb of Perishableness”. Στο σημείο που ακούγεται μόνο η μπασογραμμή του “Devo” και τα drums να τον συνοδεύουν πριν ξαναμπούν οι κιθάρες, δημιουργείται μία «σάπια» διαστροφική ατμόσφαιρα που την λατρεύεις από το πρώτο άκουσμα.
Επίσης εντυπωσιακή είναι και η παραγωγή του δίσκου, η οποία έχει μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση από την παραγωγή των προηγούμενων άλμπουμ, όπως και οι στίχοι τους που είναι καθαρά αντίθετοι με την θρησκεία, αλλά δεν είναι οι τυπικοί αντι-θρησκευτικοί στίχοι που χρησιμοποιούνται από τις περισσότερες black metal μπάντες και συνήθως είναι σαχλοί, χωρίς κανένα νόημα. Εδώ με τον Mortuus να έχει αναλάβει για δεύτερο σερί δίσκο το λυρικό κομμάτι, έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο λυρικό concept, που το αποδίδουν με τις σωστές οπτικές γωνίες, χρησιμοποιώντας την μουσική σωστά για να αποδώσουν το νόημα του στο maximum και χωρίς να χάνεται στο ανούσιο blast beat από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του δίσκου.
Το “Rom 5:12” μπορεί να ξένισε κάποιους (λίγους) οπαδούς που προτιμάνε αποκλειστικά το προ “Panzer Division Marduk” υλικό αλλά θεωρώ πως οι MARDUK σε αυτόν τον δίσκο έχουν ωριμάσει ως συγκρότημα, από κάθε άποψη. Με τον Mortuus μπήκαν σε μία νέα εποχή συνθετικά αλλά και στιχουργικά, ενώ το συγκεκριμένο άλμπουμ θα αποτελεί χαρακτηριστικό έργο μπάντας που αρνείται να γίνει ένα με την (υπόλοιπη μουσική)μάζα και πάντα θα ηγείται της «αγέλης» των μπαντών του black metal.
Did you know that:
– Ο τίτλος του δίσκου “Rom 5:12” αναφέρεται σε εδάφιο της Βίβλου, To προς Ρωμαίους Κεφάλαιο 5, εδάφιο 12 που αναφέρει: «Επομένως, ακριβώς όπως η αμαρτία εισήλθε στον κόσμο μέσω ενός ανθρώπου και ο θάνατος μέσω της αμαρτίας, έτσι και ο θάνατος ήρθε σε όλους τους ανθρώπους, διότι όλοι αμάρτησαν».
– Το τραγούδι “1651” το έγραψαν οι MARDUK μαζί με το σουηδικό martial industrial/ambient συγκρότημα ARDITI. Ήταν η δεύτερη συνεργασία μεταξύ τους καθώς είχαν συνεργαστεί και στον προηγούμενο δίσκο “Plague Angel” του 2004 στο τραγούδι “Deathmarch”. Ξανασυνεργάστηκαν αρκετά χρόνια αργότερα και στον δίσκο “Frontschwein” του 2015, στο τραγούδι “Warschau III – Necropolis”.
– Το εξώφυλλο του δίσκου το εμπνεύστηκαν από μία τοιχογραφία που ονομάζεται «Trionfo della Morte» δηλαδή «Ο Θρίαμβος του Θανάτου». Η τοιχογραφία αυτή έγινε το 1485 από τον Giacomo Borlone de Buschis και βρέθηκε στο «Oratorio dei Disciplini» που βρίσκεται στην πόλη Clusone της Ιταλίας.
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
Ακολουθεί η συνέντευξη που είχε κάνει η Κατερίνα Φαλέκα με τον κιθαρίστα του σχήματος, Morgan Steinmeyer Håkansson, καθώς και η παρουσίαση του δίσκου, όλα από το έντυπο ROCK HARD, που είχε κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 2007, όταν δηλαδή είχε βγει και το άλμπουμ. Όπως πάντα, με φωτογραφικό υλικό της εποχής εκείνης…
MARDUK
“Darkness it shall be”
Romans 5:12 : «…και όπως η αμαρτία ήλθε στον κόσμο μέσω ενός άνδρα, και ο θάνατος μέσω της αμαρτίας, ο θάνατος ήρθε σε όλους τους ανθρώπους επειδή όλοι αμάρτησαν». Οι Σουηδοί blacksters χρησιμοποιούν εύστοχα απόσπασμα από τη Βίβλο για να περιγράψουν το καταπληκτικό νέο τους άλμπουμ “Rom 5:12”. Αν και ο Morgan με δυσκόλεψε μέχρι να καταφέρουμε να μιλήσουμε χαλάλι… Καιρό έχω να ακούσω μουσικό τόσο πραγματικά πωρωμένο! Σωστό πολυβόλο στις απαντήσεις του, μας είπε όλα τα νέα από το φλεγόμενο μέτωπο…
Πρώτα από όλα συγχαρητήρια για το φανταστικό νέο άλμπουμ – έχει ήδη μπει στη λίστα μου με τα καλύτερα της χρονιάς!
Ευχαριστώ πολύ – that’s cool! Πραγματικά ακούω πολύ καλά λόγια για το άλμπουμ και ενώ συνήθως δεν κάθομαι να σκεφτώ τί λέγεται για το άλμπουμ -γιατί ο κάθε ένας έχει διαφορετική άποψη- πραγματικά δε νομίζω ότι είχαμε ποτέ τόσο καλές αντιδράσεις και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο!
Το άλμπουμ είναι πολύ σκοτεινό. Μπορούμε να το θεωρήσουμε ως concept με κεντρικό άξονα τον θάνατο;
Δεν είναι ακριβώς concept αλλά υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος ο οποίος είναι όντως ο θάνατος. Αναφέρομαι κυρίως στην αίσθηση και τα συναισθήματα που βιώνεις όταν κοιτάς τον θάνατο κατάματα. Όλα είναι τοποθετημένα στην baroque εποχή, προσπάθησα να τοποθετήσω τον εαυτό μου σε εκείνη την περίοδο και να πλησιάσω τον δικό τους τρόπο σκέψης. Θέλησα να αναπαράγω στους στίχους την στάση και τις απόψεις που είχαν για το θάνατο καθώς και τις προετοιμασίες που έκαναν όταν ο θάνατος πλησίαζε. Είχα στο μυαλό μου τη φράση “Memento mori” (σ.σ. «ενθυμού το θάνατο σου»), που με συναρπάζει και δημιουργεί μουσική στο μυαλό μου.
Το αισθητικό κομμάτι του άλμπουμ υπογραμμίζει έντονα τη θεματολογία των στίχων με όλα αυτά τα έργα που αναπαριστούν τον θάνατο και την απόλυτη εξουσία του επάνω σε όλους μας. Κανένας δεν μπορεί να του ξεφύγει, μπροστά του είμαστε όλοι ίσοι…
Ναι, απόλυτα! Αυτή είναι η μόνη μορφή δημοκρατίας στην οποία πιστεύω, η δημοκρατία του θανάτου Αν πας σε ένα οστεοφυλάκιο τότε θα καταλάβεις την αλήθεια της απόλυτης δημοκρατίας του θανάτου. Το μόνο που βλέπεις είναι ένα μάτσο άσπρα κόκαλα που δείχνουν όλα ίδια, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος ήταν ο ισχυρός και ποιος ο αδύναμος. Όταν έγραφα τους στίχους μεγάλη πηγή έμπνευσης αποτελούσαν παλαιές προσευχές θανάτου που χρονολογούντο πίσω στο 1600-1700 και οι οποίες ήταν γραμμένες με ένα πολύ συγκεκριμένο και ενδιαφέροντα τρόπο. Αυτή την ατμόσφαιρα ήθελα να μεταφέρω τόσο στη μουσική όσο και στο artwork, για αυτό έχουμε 44 σελίδες στο booklet και υπάρχει συνάφεια των εικόνων με κάθε ξεχωριστό τραγούδι.
Χρησιμοποιείς συχνά την Αγία (σ.σ. λέμε τώρα) Γραφή ως έμπνευση; Ωραία ιδέα να τη γυρίζεις εναντίον τους, εξάλλου κατά τόπους είναι ένα πολύ βίαιο βιβλίο!
Ακριβώς και αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει! Εξάλλου πρέπει να γνωρίζεις τους εχθρούς σου…
Αυτό το άλμπουμ είναι λίγο «πειραματικό» (με διακόπτει πριν προλάβω να ολοκληρώσω)…
Δε θα το έλεγα, αν και εξαρτάται από το τί εννοείς με τον όρο πειραματικό. Σίγουρα δεν ανήκουμε στις μπάντες που είναι πειραματικές μόνο και μόνο για να είναι πειραματικές και δεν καθόμαστε να πούμε «Τώρα πρέπει να πειραματιστούμε». Συνθέτουμε στίχους και μουσική και μόνο μετά το μιξάρισμα έχουμε μια πλήρη εικόνα της ολότητας του άλμπουμ.
Βασικά αναφέρομαι στην ποικιλία τόσο σε ταχύτητες όσο και στην επαναχρησιμοποίηση καθαρών φωνητικών και τη συνεργασία σας με μια industrial μπάντα σε ένα από τα κομμάτια. Ξέρω ότι είσαι σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνος για τη σύνθεση, αλλά υπάρχει περίπτωση η παρουσία του Mortuus να σε ώθησε να διευρύνεις τα όρια;
Δεν ξέρω αν θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν δεν ήταν μαζί μου. Πάντως ήταν ο μοναδικός τραγουδιστής τον οποίο πραγματικά ενδιαφερόμουν να έχω στην μπάντα και καθίσαμε και συζητήσαμε πολύ για τη μουσική, τους στίχους και τη φιλοσοφία πίσω από τους MARDUK. Όσον αφορά τη συνεργασία με τους ARDITI αυτό ήταν ένα σχέδιο που είχα στο μυαλό μου πριν ο Mortuus γίνει μέλος.
Πάντως ο Mortuus επανάφερε τη βλοσυρότητα και την απειλητική ατμόσφαιρα στα live shows σας που δυστυχώς είχε χαθεί με όλη την show- man προσέγγιση του Erik…
Είναι τόσο πολύ περισσότερο κοντά σε αυτό που ήθελα για την μπάντα και αυτός ήταν και ο λόγος που έφυγε ο Erik. Διαφωνούσαμε σε αρκετά πράγματα και επειδή είναι δική μου μπάντα έπρεπε να φύγει.
Επιστρέφω στο άλμπουμ… Το “Imago Mortis” είναι τόσο somber, θα έλεγα ακόμη και μελαγχολικό. Ακολουθεί το πολύ βίαιο “Through the belly of damnation” και αυτό είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα του πόσο πολύ έχετε δουλέψει με τις δυναμικές του άλμπουμ έτσι ώστε αυτό να κυλά αβίαστα…
Δουλέψαμε πάρα πολύ τις δυναμικές του άλμπουμ και αυτή τη φορά δοκίμασα και κάτι διαφορετικό στο στούντιο. Συνήθως ηχογραφούμε τέσσερεις κιθάρες όμως αυτή τη φορά ηχογράφησα μόνο δύο, μία στο δεξί και μια στο αριστερό ηχείο όπως κάνουν οι SLAYER. Μπορεί να έχουμε λιγότερες κιθάρες αλλά μπορείς να καταλάβεις καλύτερα τί παίζουμε και το μπάσο έχει επιτέλους περισσότερο «χώρο». Τελικά το άλμπουμ ακούγεται πιο δυναμικό.
Έχετε ηχογραφήσει 14 κομμάτια και τα 10 από αυτά κατέληξαν στο άλμπουμ. Τα υπόλοιπα να υποθέσω ότι θα χρησιμοποιηθούν ως bonus;
Δεν τα έχουμε μιξάρει και δεν είναι ολοκληρωμένα. Δύο από αυτά είναι διασκευές σε DEATH IN JUNE, το “Little black angel” και στους WOVEN HAND, το “Deer skin doll”. Άλλο ένα κομμάτι είναι σαν στρατιωτικό εμβατήριο με κρουστά και έχω το βασικό riff για το τέταρτο. Έχω και κάποια παλιά κομμάτια που δεν έχω ηχογραφήσει: το “(ακατάληπτη γερμανική λέξη)” και το “Funeral nation”.
Η ερμηνεία του Mortuus είναι για άλλη μία φορά εκπληκτική. Είναι τόσο πολύ πιο ποικιλόμορφος από τον Erik! Στο “1651” χρησιμοποιεί τη φωνή του σχεδόν σαν όργανο!
Για εμένα είναι κάτι περισσότερο από φωνή, είναι αυτό που είπες, χρησιμοποιεί τη φωνή του σαν όργανο και αυτό είναι που μου αρέσει στον Mortuus. Αυτό που κάνει είναι πραγματικά πολύ ξεχωριστό και έχει φοβερό ταλέντο στο να μπορεί να πιάνει και να μετουσιώνει σε ήχο την ουσία των στίχων. Είμαστε και στο ίδιο μήκος κύματος όσον αφορά τη φιλοσοφία και τα θέλω μας οπότε είμαι πολύ ευχαριστημένος που τον έχω στην μπάντα.
Αληθεύει ότι ήταν ο Mortuus που ζήτησε στον παλιό σας τραγουδιστή Joakim να κάνει κάποια φωνητικά ή ήταν μια κίνηση για να γιορτάσετε το δέκατο άλμπουμ σας; Το λέω αυτό γιατί δεν είναι ο μόνος που συμμετέχει!
Εγώ του ζήτησα να τραγουδήσει αλλά η ιδέα ανήκει όντως στον Mortuus ο οποίος λατρεύει το “Those of the unlight” και τον τρόπο με τον οποίο έχει τραγουδήσει σε αυτό ο Joakim. Ήταν εύκολο να του το ζητήσω γιατί μένει ακόμη στην περιοχή μου αν και δεν ήξερα τί να περιμένω όταν τον ρώτησα. Ευτυχώς ήταν πραγματικά ενθουσιασμένος να το κάνει και για εμένα ήταν κάτι το μαγικό να ακούω τους δύο τραγουδιστές μαζί στο στούντιο. Μπορεί να έχει περάσει καιρός από τότε αλλά υπάρχει ακόμα αυτός ο δεσμός από αίμα (σ.σ. δεν εννοεί συγγένεια φυσικά) που μας ενώνει.
Φαντάζομαι ότι είναι η εκατομμυριοστή φορά που σε ρωτούν αλλά πρέπει να ρωτήσω για τη συμμετοχή του Allan από τους PRIMORDIAL στο “Accuser/ Opposer”!
Τον είχα γνωρίσει σε ένα μικρό tour που είχαμε κάνει το 2005 ή 2006 και υπήρχε άμεση χημεία οπότε του είχα προτείνει από τότε να κάνουμε κάτι μαζί. Είναι από τους τραγουδιστές με καθαρά φωνητικά που πραγματικά μου αρέσουν. Η φωνή του είναι κάπως ακατέργαστη αλλά ταυτόχρονα καθαρή, γνήσια και έρχεται κατευθείαν από την καρδιά. Μου άρεσε πολύ και το τελευταίο τους άλμπουμ, οπότε σκεφτόμουν ότι θα ήταν ιδανική επιλογή για να κάνουμε κάτι λίγο διαφορετικό. Στο στούντιο συνειδητοποιήσαμε ότι το “Accuser/ Opposer” ήταν κατάλληλο τόσο μουσικά όσο και από πλευράς στίχων οπότε του το πρότεινα και κατενθουσιάστηκε! Ήρθε στη Σουηδία και δουλέψαμε μαζί στο στούντιο – φοβερή εμπειρία!
Η τελετή στην αρχή από πού είναι παρμένη;
Είναι στα λατινικά και είναι ένας εξορκισμός τον οποίο κλέψαμε (γέλια). Είναι από μια ταινία, την οποία δε θα σου πω, που όμως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που πραγματεύονται οι στίχοι. Απλά μου άρεσε πολύ και ταίριαζε άψογα με το κομμάτι.
Ο Emil ηχογράφησε το άλμπουμ και έφυγε. Φήμες λένε ότι είχε πάψει να αποτελεί μέλος σας από την 1η Νοεμβρίου….Κάποια κομμάτια ηχογραφήθηκαν με άλλο ντράμερ. Διαφώτισέ μας..
Συζητούσαμε για το ότι θα χρειαστεί να είμαστε αρκετό καιρό σε περιοδεία όμως ο Emil δουλεύει σε μια εταιρία στην πόλη του που απέχει τρεις ώρες από τη βάση μας και ήταν ξεκάθαρο ότι δε θα μπορούσε να μας ακολουθήσει (σ.σ. προτεραιότητες …). Έτσι συμφωνήσαμε να ηχογραφήσει το άλμπουμ μέχρι να βρούμε καινούριο ντράμερ και να αποχωρήσει. Πέντε από τα κομμάτια στο άλμπουμ έχουν παιχτεί από ένα γνωστό μου.
Όταν ζητήσατε από τον Fredrik Andersson να αποχωρήσει και παρόλο που οι MARDUK ήταν ήδη τεράστιοι, διάλεξες έναν άγνωστο νεαρό ως αντικαταστάτη και τώρα ιστορία επαναλαμβάνεται. Προφανώς αυτό γίνεται σκόπιμα… Θέλεις να δουλεύεις με άτομα «πεινασμένα» για δουλειά;
Είμαι της λογικής να μην παίρνω άτομα που ξέρω αιώνες αλλά να δίνω την ευκαιρία σε άγνωστους σχετικά μουσικούς. Να είσαι σίγουρη ότι αυτοί δίνουν τα πάντα και είναι και αφοσιωμένοι, κάτι που παίζει πρωταρχικό ρόλο. Οι MARDUK είναι η δική μου μπάντα, το δικό μου όραμα και όσοι δεν είναι αφοσιωμένοι πρέπει να φύγουν. Θέλω να έχω δίπλα μου άτομα που να θέλουν να το κάνουν.
Πώς και επέστρεψε ο Devo;
Του είπα ότι ο BWar θα πήγαινε να κάνει την τύχη του στην Αμερική, κουφάθηκε, και μετά του πρότεινα να αναλάβει το μπάσο. Είναι κιθαρίστας αλλά παίζει φυσικά και μπάσο! Η απάντησή του ήταν “F**k yeah!”. Παρόλο που έχουμε να παίξουμε 10 χρόνια μαζί αισθάνομαι ωραία που έχουμε ένα παλιό μέλος μαζί μας και όχι κάποιον ξένο.
Σοφή και η απόφαση να αλλάξετε στούντιο…
Ναι, γιατί όταν δουλεύεις συνέχεια στο ίδιο ο ήχος γίνεται μονότονος, επαναλαμβανόμενος και πλαστικός. Σε αυτό το άλμπουμ δε νομίζω να ήμασταν περισσότερες από 12 μέρες στο στούντιο και ηχογραφούσαμε μόνο όταν νιώθαμε ότι ήμασταν στη φάση να το κάνουμε.
Μου φαίνεται ότι παρόλο που φτάσατε αισίως στο δέκατο full length βρίσκεσαι σε μια πολύ δημιουργική περίοδο…
Έχω ήδη ιδέες για το νέο άλμπουμ (!). Η μουσική είναι η ζωή μου, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο να κάνω και όλη μέρα ασχολούμαι με αυτή. Κάθε βράδυ παίζω κιθάρα, μου έρχονται ιδέες για στίχους… Δεν κάθομαι να προγραμματίσω τη μέρα που θα αρχίσω να συνθέτω! Αρκετές ιδέες για κομμάτια τις ηχογραφώ σε demo που δεν ξέρω αν θα καταλήξουν σε άλμπουμ, όμως αυτή τη στιγμή έχω έτοιμα ένα κομμάτι και στίχους για άλλα τρία. Όταν περιοδεύουμε δεν υπάρχει χρόνος να τα προβάρουμε αλλά εγώ συνθέτω συνεχώς.
Τώρα που το ανέφερες, τί έγινε ακριβώς με την ακύρωση της Ευρωπαϊκής σας περιοδείας; Έμαθα ότι η διοργανώτρια εταιρία τα θαλάσσωσε…
Ναι, τα σκάτ**αν και το έχουν ξανακάνει στο παρελθόν. Δεν ξέρω σε τι οικονομικά προβλήματα κατάφεραν και έβαλαν την εταιρία… Έχουν τόσο πολύ κόσμο που δεν βγάζεις άκρη. Δουλεύαμε με αυτούς από το 1994 και ο λόγος που δε φύγαμε νωρίτερα είναι ότι θέλαμε να παραμείνουμε πιστοί και να μην τους προδώσουμε στις δυσκολίες. Πλέον δουλεύουμε με την Πολωνική Massive Music, όλα δείχνουν καλά και σχεδιάζουμε μια πλήρη Ευρωπαϊκή περιοδεία για τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο. Τον Αύγουστο θα παίξουμε στην Αυστραλία και τον Σεπτέμβριο θα κάνουμε ένα μικρό tour στις μακρινές Ανατολικές χώρες όπως η Πολωνία, Ρουμανία και η Ελλάδα.
Ποιο είναι το πιο παράξενο μέρος που έχετε παίξει;
Δεν ξέρω τί εννοείς όταν λες παράξενο, για εμένα η Αγγλία είναι πιο παράξενο μέρος από την Λατινική Αμερική λ.χ.
Γιατί;
Γιατί; Δεν ξέρω – δε μου αρέσει η Αγγλία (γέλια). Μου αρέσουν άλλα μέρη του κόσμου, εντάξει δε με ενοχλεί πολύ η Αγγλία… Κάποιοι θα έλεγαν ότι η Γουατεμάλα ή το El Salvador είναι παράξενα μέρη αλλά εμένα μου άρεσε τρομερά αυτή η εμπειρία και το κοινό ήταν φανατικό! Αυτό είναι που μου αρέσει σε ένα show, το κοινό να σεληνιάζεται και να γίνεται σφαγή από κάτω! Να νιώθω ότι τους εξολοθρεύσαμε! Δε θέλω να πω ότι στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες οι οπαδοί είναι κακομαθημένοι όμως η αλήθεια είναι ότι βλέπουν πολύ συχνά τις μπάντες που άλλες χώρες δεν έχουν δει ποτέ! Προσπαθούμε να κλείσουμε ένα show στη Βενεζουέλα αυτόν τον καιρό!
Έχετε τελειώσει το video για το “Cold mouth prayer”; Έχει νόημα να επενδύετε τόσα πολλά χρήματα; Φαντάζομαι ότι είναι δραματικά λίγοι οι σταθμοί που θα το μεταδώσουν! Μήπως σας σώζει το You Tube;
Είναι σχεδόν έτοιμο, κάτι ψιλοδουλίτσες έμειναν. Προτιμούμε να δουλεύουμε μόνοι μας, δε θέλουμε να έχουμε άλλους πάνω από το κεφάλι μας. Το video δεν ακολουθεί τους στίχους, βασίζεται περισσότερο πάνω σε συναισθήματα. Όσο για το air-play, δε με νοιάζει. Το κάνουμε για τους εαυτούς μας πρωταρχικά και στη συνέχεια ίσως να το χρησιμοποιηθεί σε κάποιο DVD ή special edition. Η μουσική μας δεν βγάζει hit και πραγματικά δε με νοιάζει γιατί μου κόστισε μόνο 50 ευρώ περίπου.
Κατερίνα Φαλέκα
MARDUK – “Rom 5:12” (Regain)
Να το πω απαλά για να μη τρομοκρατηθείτε: Το “Rom 5:12” είναι ό,τι πιο «παράξενο» έχουν κάνει μέχρι τώρα οι θρυλικοί Σουηδοί. Από το πρώτο κιόλας κομμάτι “The levelling dust”, έναν αργό μαύρο ύμνο, κάτι είναι εμφανώς διαφορετικό: ο ήχος είναι λιγότερο χαοτικός, εφόσον αντί για τέσσερις κιθάρες έχουν ηχογραφηθεί μόνο δύο, αφήνοντας έτσι χώρο στο μπάσο να κάνει αισθητή την παρουσία του. Η σημαντικότερη όμως διαφορά έγκειται στην ίδια τη μουσική και θα ακούσετε κομμάτια που ξεφεύγουν αρκετά από το τυπικό (σ.σ. και γαμ**ο!) στυλ των MARDUK. Το “Imago mortis” για παράδειγμα, έχει ένα τόσο λυπητερό (!), αργό riff που σε συνδυασμό με τα «κατεστραμμένα» φωνητικά του Mortuus σου τρώει την ψυχή για 8:36 λεπτά! Η industrial μπάντα ARDITI συνυπογράφει το ομώνυμο κομμάτι (!!), στο black ύμνο “Cold mouth prayer” έχουμε τον παλιό τραγουδιστή Joakim Af Gravf στα φωνητικά, ενώ το “Accuser/Opposer”, με την εισαγωγή στα λατινικά και τα καθαρά φωνητικά (!!!) από τον Alan Nemtheanga των PRIMORDIAL, είναι σίγουρα ό,τι πιο «ριψοκίνδυνο» έχουν ηχογραφήσει μέχρι τώρα. Το “Through the belly of damnation” από την άλλη είναι ένας τυπικός ισοπεδωτικός ύμνος όπου ο Mortuus σκίζει το λαρύγγι του σε μία ατελείωτη μαύρη κραυγή στο μέσον. Όντας πλέον ενσωματωμένος στη μπάντα, έχει δώσει φοβερή ψυχή στην πολυπρόσωπη ερμηνεία του, ενώ ο Morgan παραδέχεται ότι σε αυτόν οφείλεται η μουσική αλλαγή (σ.σ. όταν προσχώρησε στην μπάντα ήταν ήδη όλα έτοιμα για το “Plague angel”). Το “Rom 5:12” πιθανόν να γίνει το πιο αμφιλεγόμενο δημιούργημα των MARDUK και βλέπω ήδη πολλούς από εσάς να ετοιμάζετε την πίσσα και τα πούπουλα… Αν όμως ξεπεράσετε το πρώτο shock και καταδυθείτε στη διάχυτη μαύρη ατμόσφαιρά του, θα ανακαλύψετε ότι αυτή η καινούρια προσέγγιση μπορεί να προκαλέσει πολλές ανατριχίλες ευχαρίστησης. Από εμένα, thumbs up!
9 / 10
Κατερίνα Φαλέκα
