A Day to Remember… 22/7 [KREATOR]













    ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Outcast” – KREATOR 
    ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997 
    ΕΤΑΙΡΙΑ: GUN Records 
    ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Vincent Wojno 
    ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ: 
    Φωνητικά – Mille Petrozza 
    Κιθάρες – Mille Petrozza,  Tommy Vetterli 
    Μπάσο – Christian Giesler 
    Drums – Ventor

    Το 1995 ήταν μια περίεργη χρονιά για τους KREATOR. Μόλις είχαν κυκλοφορήσει το “Cause For Conflict”, ένα άλμπουμ κομβικό για τη μπάντα καθώς σηματοδότησε μια περίοδο ανακατατάξεων για τα μέλη της. Είναι το πρώτο άλμπουμ χωρίς τον Ventor που αναγκάστηκε να μπει σε κλινική αποτοξίνωσης, με τον Joe Cangelosi (πιο γνωστός από τις δουλειές του με τους WHIPLASH) να αναλαμβάνει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Είναι το πρώτο άλμπουμ με τον Christian Giesler στο μπάσο, θέση την οποία καλύπτει επάξια μέχρι και σήμερα. Σημαντικότερο όλων όμως, είναι το τελευταίο άλμπουμ με τον Frank Blackfire στις κιθάρες ο οποίος θεωρώντας ότι ο κύκλος του στους KREATOR είχε κλείσει (όπως και στους SODOM παλιότερα) αποφάσισε να αποχωρήσει από την μπάντα.

    Με όλα αυτά, ο ηγέτης της μπάντας Mille Petrozza ανασκουμπώνει τα μανίκια και πιάνει δουλειά. Ο αποτοξινωμένος Ventor επιστρέφει στη μπάντα ενώ στις κιθάρες  για μια ακόμη φορά γίνεται η έκπληξη καθώς το κενό του Blackfire έρχεται να καλύψει ο Tommy Vetterli. Και αν το όνομα δεν σας λέει τίποτα, ίσως να τον γνωρίζετε ως Tommy T. Baron όπως είναι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί στους (πρόσφατα επανασυνδεμένους) CORONER.

    Με νέα σύνθεση για μια ακόμη φορά, οι KREATOR κυκλοφορούν τον Ιούλιο του 1997 το όγδοο κατά σειρά άλμπουμ τους με τίτλο “Outcast”.  O δίσκος γίνεται δεκτός με ανάμικτες κριτικές, καθώς ο ήχος τους, εκτός από τα industrial στοιχεία που είχαν εντάξει οι KREATOR στη μουσική τους από το διαβόητο “Renewal” και έπειτα, περιέχει και αρκετές gothic πινελιές, ενώ τα thrash στοιχεία της μπάντας κάπου έχουν μπει στο περιθώριο. Δεν υπάρχει αυτό το ανελέητο σφυροκόπημα του “Cause For Conflict”. Εδώ υπάρχουν πρωτόγνωρα  ηχοχρώματα για τους KREATOR που θα σε κάνουν είτε να αγαπήσεις αυτό το άλμπουμ είτε να το μισήσεις. Μην φανταστεί κανείς όμως ότι οι KREATOR μαλάκωσαν τον ήχο τους. Υπάρχει ποικιλομορφία, υπάρχει τραχύτητα, και οπωσδήποτε υπάρχουν κομμάτια που δεν μπορεί κανείς να τα προσπεράσει αδιάφορα. Θα επιχειρήσω μια track-by-track ανάλυση για να καταλάβετε τι εννοώ. 

    Το εναρκτήριο κομμάτι “Leave This World Behind” με το mid-tempo και τα έντονα industrial στοιχεία του, θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στο “Renewal”. Οι σφυγμοί ανεβαίνουν με το “Phobia”, με τον καθηλωτικό του ρυθμό που ακόμα και τώρα δημιουργεί πανικό όποτε ακούγεται live. Ένα κλασικό, πλέον κομμάτι που αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Το “Forever” είναι ένα από τα κρυμμένα διαμαντάκια του δίσκου. Αργό, ρυθμικό και βαρύ με μια απίστευτη riffάρα, σήμα κατατεθέν των KREATOR. “Black Sunrise” για τη συνέχεια και το πρώτο gothic κομμάτι στην ιστορία των Γερμανών είναι γεγονός. Ακόμα πιο χαμηλές ταχύτητες, με τον Mille να θρηνεί πίσω από το μικρόφωνο, σίγουρα θα ξενίσει αρκετούς. Το “Nonconformist” ανεβάζει κάπως τις ταχύτητες αλλά δεν είναι από τα κομμάτια που θα σου μείνουν στο μυαλό. Ρυθμικό και στακάτο το “Enemy Unseen”, από τα πολύ καλά industrial κομμάτια των KREATOR , με το βασικό riff να θυμίζει αρκετά RAMMSTEIN. Το ομώνυμο κομμάτι ακολουθεί την πεπατημένη του “Black Sunrise”, με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό, ενώ το “Stronger Than Before” κινείται και αυτό στις γνώριμες για τον δίσκο αυτόν, mid-tempo ταχύτητες χωρίς να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Κάπως καλύτερα τα πράγματα στο “Ruin Of Life” που κερδίζει πόντους με τις αρμονίες στο βασικό riff. Το “Whatever It May Take” είναι άλλο ένα πολύ καλό κομμάτι του δίσκου, με μια πολύ όμορφη εισαγωγή στο μπάσο από τον Giesler, εναλλαγές στο ρυθμό, για μια ακόμη φορά πολλά industrial στοιχεία , ενώ η συνέχεια είναι κάπως κατώτερη με το “Alive Again” που ενώ ξεκινά με ένα ρυθμικό riff, χάνεται στη συνέχεια, για να βρει το εαυτό του πάλι προς το τέλος του. Και ερχόμαστε στο “Against The Rest”, ένα εκπληκτικό κομμάτι,  με up-tempo ρυθμό και εκπληκτικό ρεφραίν, από εκείνα που μόνο ο Mille ξέρει να γράφει. Σίγουρα μαζί με τα “Phobia” και “Forever”, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, ένα κομμάτι πραγματικός ανεμοστρόβιλος που, χωρίς να αγγίζει τις ταχύτητες του παρελθόντος, μπορεί να θεωρηθεί άνετα κλασικό. Ο δίσκος κλείνει με το “A Better Tomorrow”, ένα mid-tempo κομμάτι, με λιγότερα industrial αλλά περισσότερα gothic στοιχεία που μπορεί να αρέσει σε κάποιους αλλά προσωπικά σε μένα, και ιδίως μετά το “Against The Rest” μου φάνηκε αδιάφορο.

    Να σταθούμε και λίγο στην απόδοση της μπάντας, η οποία παρά το περίεργο υλικό που καλείται να εκτελέσει, αποδίδει περίφημα. O Ventor δεν έχει κανένα πρόβλημα να παίξει τα mid-tempo θέματα που του αναλογούν, εντυπωσιακός ο Giesler στο ντεμπούτο του, ο Vetterli πολύ καλός στην αποστολή του (αυτό έλειπε!) ενώ ο Mille…. είναι ο Mille.  Στα θετικά στοιχεία του δίσκου κρατώ τα στακάτα riffs που ακόμα και σε κομμάτια χαμηλών ταχυτήτων έχουν μια όμορφη και ελκυστική τραχύτητα. Στα αρνητικά, η παντελής έλλειψη solos. Δεν είναι δυνατόν να έχεις στις τάξεις σου κιθαρίστα της κλάσεως του Vetterli και να μην τον εκμεταλλεύεσαι όσο το δυνατόν περισσότερο.  Μπορεί ο Mille να θεωρούσε ότι δεν κολλάνε τα solos στη δομή των κομματιών, ποιος ξέρει… ¨Όπως και να είναι, για μένα αυτό αποτελεί τεράστιο μειονέκτημα.

    Το  “Outcast” σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί κακό άλμπουμ. Είναι σίγουρα πειραματικό και μπορεί να ξένισε τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς αλλά αποδείχτηκε ότι περιέχει κομμάτια που άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου. Με αυτό το άλμπουμ οι KREATOR έκλεισαν τον industrial κύκλο τους και άνοιξαν έναν άλλον, εκείνον του gothic, που θα έκλεινε δυο χρόνια μετά με το ακόμα πιο αμφιλεγόμενο “Endorama”.

    Did you know that:
    Οι πρώτες εκδόσεις του CD στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε διανομή της F.A.D. Records το 1997, ήταν ελαττωματικές καθώς κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής του ακουγόταν κάποιο άγνωστο τραγούδι επάνω από τα κανονικά.  Η εταιρεία απέσυρε τα CD και κυκλοφόρησε διορθωμένη έκδοση αργότερα την ίδια χρονιά. Όσοι είχαν αγοράσει την ελαττωματική έκδοση, μπορούσαν να την επιστρέψουν πίσω και να την αντικαταστήσουν με την καινούργια.

    Πολλές από τις επανεκδόσεις του CD από την Noise/Sanctuary Records είχαν λάθος στην εκτύπωση του ένθετου. Συγκεκριμένα η εικόνα πίσω από τη θέση όπου τοποθετείται το CD ήταν η ίδια με την εικόνα του αντίστοιχου ένθετου από το “Cause For Conflict”.

    Θοδωρής Κλώνης

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here