Real Me: Ξεκινάει σε λίγο καιρό και η Farewell Tour των MANOWAR. Άντε να τελειώνει το καραγκιοζιλίκι…
Me: Τι σε έπιασε πάλι; Αφού ξέρω ότι είσαι φανατικός οπαδός των MANOWAR!
Real Me: Ναι, ρε φίλε…πάντα θα είμαι αλλά πόσες φορές πια θα πούμε «Όσο μας πληγώνεις, τόσο μας πωρώνεις»; Έχεις σκεφτεί, αλήθεια, πόσες φορές μας απογοήτευσαν τα τελευταία 15 χρόνια;
Me: Θυμάμαι πόσο πολύ σου άρεσε το “Warriors of the world”.
Real Me: Τεράστιος δίσκος! Αλλά ρε φίλε αυτό ήταν πριν από 15 χρόνια. Από τότε έχουν βγάλει μονάχα 2 άλμπουμ και φυσικά δεν χρειάζεται να τα σχολιάσω, έτσι;
Me: Οπότε ίσως είναι και καλύτερα που αποφάσισαν επιτέλους να το διαλύσουν.
Real Me: Καλά δεν το συζητάω…σίγουρα ναι! Απλώς με αφήνουν με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Γιατί, ρε φίλε, τόσο συνθετική παρακμή; Μιλάμε για τη μπάντα που μας έδωσε απίστευτους δίσκους στα 80’s!
Me: Όπως το είπες…στα 80’s. Αν θέλουμε, μάλιστα, να το δούμε και πιο αντικειμενικά η…αντίστροφη πορεία είχε αρχίσει να φαίνεται ήδη από το “Louder than hell” αφού ο Kalodner τους είχε κάνει πιο rock n’ roll παρά metal.
Real Me: Ναι αλλά είχε και μερικές κομματάρες μέσα…
Me:…οι οποίες όμως δεν πολυέσωζαν την παρτίδα. Οπότε, ήρθε το φωτεινό «διάλειμμα» με το “Warriors of the world” το οποίο βγήκε έτσι και λόγω Nuclear Blast αν με ρωτήσεις και μετά επήλθε το απόλυτο χάος.
Real Me: DVD και πάλι DVD…τουλάχιστον οι συναυλίες τους βελτιώθηκαν αισθητά. Το 2007 και το 2011 στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό όλα αυτά τα χρόνια κανένας δεν είχε να πει κάτι άσχημο για τα live shows που ήταν μόνιμο αγκάθι παλιότερα.
Me: Δεν το συζητάμε και αυτός ο Adams…από άλλο πλανήτη! Να ένας καλός λόγος να ταξιδέψεις στην Ευρώπη για τη Farewell Tour.
Real Me: Φαντάζομαι πως ναι αλλά ακόμη με πονάει η φάση με τη δισκογραφική παρακμή. Από το “Gods of war” και τη στροφή σε…Rhapsody…
Me: Τους είχε πάρει τότε ο DeMaio και στη Magic Circle.
Real Me: Σωστά. Μετά έβγαλαν αυτό το “Thunder in the sky” που σαν EP κάτι πήγε να πει ώσπου στο δεύτερο CD κότσαραν το “Father” σε 15 γλώσσες λες και ήταν χορηγός η Linguaphone. 15 γλώσσες, ρε φίλε!
Me: Προσφορά του DeMaio σε όλους τους οπαδούς του ανά τον κόσμο.
Real Me: Ναι, μας υποχρέωσε. Τον ταλαίπωρο τον Adams δεν τον σκέφτηκε ήθελα να ‘ξερα; Τέλος πάντων…σου σκάει μετά και το “The lord of steel”.
Me: Είχε και τις καλές στιγμές του…δεν μπορείς να πεις.
Real Me: Με δουλεύεις; “Manowarriors” & “Hail kill and die”; Αυτά δεν ακούγονται ούτε από παιδιά του δημοτικού και θα πρέπει ο DeMaio να τα έγραψε σε 5 λεπτά.
Me: Είχε όμως και τα “Righteous glory”, “Born in a grave”, “Touch the sky” που ήταν φανταστικά.
Real Me: Ισχύει αλλά και με τόσο ξερή παραγωγή πάλι δεν αναδεικνύονταν όσο θα έπρεπε. Τι ψάχνουμε όμως; Μιλάμε για τους MANOWAR και αναζητούμε με το τσιγκέλι 2-3 τραγούδια. Κατάντια!
Me: Δεν έχεις άδικο. Μου εξηγείς γιατί σε κάποια δόση σταμάτησαν μία περιοδεία που έκαναν το 2015 για να μπουν στο studio για το νέο δίσκο και μετά αυτός δεν βγήκε ποτέ;
Real Me: Σιγά μην ξέρω να σου απαντήσω. Είχαν πει για το 2016 αλλά μετά ανακοίνωσαν τη Farewell. Ίσως είδε και ο DeMaio ότι δεν του βγαίνουν τα τραγούδια…ποιος ξέρει; Από το να έβγαινε πάλι μία πατάτα ή στην καλύτερη κάτι μέτριο, ας μη βγει καθόλου. Άλλωστε είναι αρκετά τα χτυπήματα όλα αυτά τα χρόνια.
Me: Ξέχασες και τα πιο σοβαρά φάουλ του Joey, έτσι;
Real Me: Άσε…δεν τα ξέχασα. Απλώς, ήλπιζα να τα είχες ξεχάσει εσύ. Μιλάς για τις επαναηχογραφήσεις του “Battle hymns” και “Kings of metal”.
Me: Στο μυαλό μου είσαι.
Real Me: Άλλη μελανή σελίδα και αυτή. Να μου πεις…ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είναι που το επεχείρησαν. Ρε φίλε, όμως, αυτά τα διαμάντια δεν τα αγγίζεις. Δεν γίνεται να τα πειράξεις! Τι με νοιάζει που ακούγονται πιο δυνατά και πιο καθαρά στην παραγωγή! Λες και ενοχλούσαν κανέναν οι προηγούμενες παραγωγές ή ότι όλοι έχουν το ηχοσύστημα του Bob Rock στο σπίτι τους για να πιάνουν και την παραμικρή λεπτομέρεια. Η ουσία είναι άλλη και δυστυχώς την έχασαν και εδώ οι MANOWAR.
Me: Γι’ αυτό σου λέω ότι είναι καλύτερα που το διαλύουν αφού δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να πουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Real Me: Μαζί σου…αλλά, ρε διάολε, πως να αποχαιρετήσεις το συγκρότημα που έδωσε τα “Battle hymns”, “Into glory ride”, “Hail to England”, “Sign of the hammer”, “Fighting the world”, “Kings of metal” και “Triumph of steel” (ναι…κι αυτό!); Πολύ δύσκολο.
Me: Θα έλεγα πολύ απλό. Όλα τελειώνουν, φίλε, και μένουν οι αναμνήσεις και οι δισκάρες που ανέφερες. Ξέρεις όμως τι θα λες στους πιτσιρικάδες μετά από χρόνια όταν σε ρωτάνε ποιοι ήταν αυτοί οι MANOWAR;
Real Me: Τι θα τους λέω;
Me: «Ποιοι ήταν…; Ήταν οι…METAL KINGS»!
Real Me: Να βγάλω και την κραυγή του Adams μετά;
Me: E, αυτό καλύτερα να το αποφύγεις!
Σάκης Νίκας
