Τι μπορείς άραγε να πεις για τον Mariusz Duda που βλέπει το προσωπικό του project, LUNATIC SOUL, να φτάνει σε ποιότητα και δημοφιλία το συγκρότημα από όπου ξεκίνησαν όλα, του μάστορες του prog RIVERSIDE. Αν δεν είναι αυτό δικαίωση για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω και από τις δύο μπάντες, έχοντας κάθε φορά να αντιμετωπίσει διαφορετικές προκλήσεις και ατυχίες, τότε τι είναι;
Συνοπτικά, η ιστορία των LUNATIC SOUL ξεκίνησε το 2008, με τον πρώτο ομότιτλο να χαίρει εξαιρετικής ανταπόκρισης από το κοινό. Προσωπικά θεωρώ το “Lunatic Soul” ως τον απευθείας διάδοχο του “Rapid Eye Movement” (2007), καθώς οτιδήποτε κυκλοφόρησε αργότερα από τους RIVERSIDE υστερούσε σε μελωδία και ατμόσφαιρα, δίνοντας κυρίως έμφαση στο ρυθμικό δεξιοτεχνικό prog. Έτσι λοιπόν, για (εμάς) τους λάτρεις της πρώτης περιόδου των RIVERSIDE, το κεφάλαιο που άνοιξε ο Mariusz με τους LUNATIC SOUL ήταν κάτι πέρα από ευπρόσδεκτο. Ήταν το καταφύγιο μετά από κάθε νέο δίσκο του main project, με εξαίρεση φυσικά το τελευταίο “Love, Fear And The Time Machine”.
Ο δίσκος ξεκινάει με ένα αυθεντικό… LUNATIC SOUL κομμάτι, όπου πειραματισμός και ατμόσφαιρα συνυπάρχουν αρμονικά, παρόλα αυτά όλος ο δίσκος απομακρύνεται ελαφρώς από αυτό το ύφος. Τα κομμάτια έχουν, ήδη από τον προηγούμενο δίσκο, μια ξεκάθαρη ύπαρξη, ωστόσο στο “Fractured” φαίνεται αυτό γίνεται πιο έκδηλο. Σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε με τις radio friendly συνθέσεις που συναντάμε πλέον στους RIVERSIDE, αλλά θα έλεγα πως ο Mariusz εμπιστεύεται την συνταγή που ανέδειξε το “Second Life Syndrome”. Φυσικά το τέμπο δεν θα μπορούσε να συμβαδίζει με εκείνα τα επίπεδα, μιας και εξ ορισμού οτιδήποτε γράφεται για LUNATIC SOUL έχει έναν σαφή low-tempo προσανατολισμό. Αυτό όμως που παρατηρούμε είναι ότι τα φωνητικά και το συνθετικό πρότυπο θέμα-ρεφρέν-θέμα-ρεφρέν επιστρέφουν στην καλύτερη εκδοχή τους. Ένα ακόμα στοιχείο που κάνει το “Fractured” ιδιαίτερα ελκυστικό είναι ότι κλέβει ιδέες από PAIN OF SALVATION, OPETH και DEAD SOUL TRIBE (τις παλιές εκδοχές ολονώνε) και τις εντάσσει σε ένα νέο πλαίσιο που μόνο ο Mariusz θα μπορούσε να διαχειριστεί.
Πιστεύω πως ο άδικος χαμός του εμβληματικού Piotr Grundzinski έχει άμεσο αντίκτυπο σε αυτόν τον δίσκο. Μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για την πρώτη επίσημη κυκλοφορία μετά το θλιβερό αυτό γεγονός και η σύνδεση ενός δίσκου LUNATIC SOUL με το παρελθόν των RIVERSIDE είναι πιο έντονη από ποτέ (το “Eye of the Soundscape” του 2016 ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό, αποτελούσε έναν φόρο τιμής). Όπως είναι λογικό, κάτι τέτοιο μόνο θετικό θα μπορούσε να είναι για τους ακροατές και τους λάτρεις της μουσικής του Πολωνού καλλιτέχνη. Απολαυστικός δίσκος, από μια ιδιοφυή φυσιογνωμία που δεν μας έχει απογοητεύσει ποτέ.
8.5 / 10
Νίκος Ζέρης
