Η πόλη των Ιωαννίνων, εκτός από μια αδιαπραγμάτευτη ομορφιά, έχει και μια ενεργή τοπική σκηνή, μέλος της οποίας είναι και οι BANDEMONIC. Υπάρχουν από το 2009 και μέσα στα πρώτα τους 8 χρόνια, κυκλοφόρησαν δύο πολύ αξιόλογες δουλειές, το ep “Chains” και το πλήρες “Fires of redemption”, το οποίο αν και υστερούσε σχετικά στη παραγωγή, ήταν ένα αρκετά δυνατό άλμπουμ. Φέτος τα παιδιά έβαλαν τα δυνατά τους ώστε να παρουσιάσουν κάτι ικανό να τους ανοίξει δρόμους για «μεγάλα» πράγματα και, απ’ όσο δείχνει το τελικό αποτέλεσμα του “Against all odds”, το κατάφεραν.
Ο δίσκος ξεκινά με την πλέον ενδεδειγμένη, σίγουρη και «άχαστη» συνταγή, η οποία επιβάλλει σχεδόν ένα δυναμικό πρώτο δίδυμο κομματιών, ώστε ο ακροατής να δημιουργήσει καλές εντυπώσεις με τα πρώτα ακούσματα. Το ομότιτλο τραγούδι είναι ένας στακάτος, up tempo heavy «δυναμίτης» με συναυλιακό refrain και το “Zero hour” που ακολουθεί σε πιο επικούς τόνους, ολοκληρώνει τη «δουλειά» με τις απόλυτα heavy κιθάρες του. Σε ανάλογα μονοπάτια συνεχίζει και το υπόλοιπο άλμπουμ, με κάποιες μόνο μικρές αλλά οπωσδήποτε όχι δυσάρεστες εκπλήξεις, όπως το πιο thrash-ίζον (καλά, μη φανταστείτε, για ICED EARTH επιρροές μιλάω) “Infernal contract”. Κατά τ’ άλλα, το “Against all odds” είναι ένας δίσκος που θα αρέσει πολύ στους οπαδούς του βέρου αμερικανικού power metal και σε περιπτώσεις ίσως και τους ενθουσιάσει. Ξέρετε τώρα, JAG PANZER, ICED EARTH, STEEL PROPHET, από Ευρώπη μεριά φυσικά IRON MAIDEN, έπειτα HAMMERFALL (στα «σκοτάδια» τους, από το “Chapter V” και μετά) ενώ ως ελληνικό προηγούμενο, ως κάποιο ανάλογου ύφους και ήχου σχήμα, θα μπορούσα να σκεφτώ τους DEXTER WARD. Το καλό με τους BANDEMONIC, και είναι κάτι που ισχύει σε μεγάλο βαθμό για ολόκληρη την ελληνική σκηνή, είναι πως τα συγκροτήματά μας απλά κάποιες φορές θυμίζουν «κάτι». Ως ελληνικό metal, έχουμε ταυτότητα και προσωπική σφραγίδα. Και αυτό διότι έχουμε αφομοιώσει σωστά τις επιρροές μας.
Η μπάντα παίζει καλά. Έχει σωστή τεχνική κατάρτιση, ικανό τραγουδιστή, πάθος, όρεξη να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Οι συνθέσεις της είναι αρκούντως heavy, μελωδικές και διακατέχονται από μια επικολυρική essence που δεν σε αφήνει ανεπηρέαστο, αν φυσικά αυτά που διάβαζες ως τώρα περί επιρροών είναι στα καθημερινά και αγαπημένα σου ακούσματα. Και όσο οι ακροάσεις πληθαίνουν, μπορώ να ξεχωρίσω και κάποια τραγούδια που θα τα έβαζα άνετα σε συλλογές (κασέτα TDK 90άρα και μόνο, είμεθα της παλαιάς σχολής) με τα αγαπημένα μου του ελληνικού «σκληρού ήχου», όπως τα “Of lies and shadows”, “Ocean of tears” και “Wings of the night”. Μπράβο σας BANDEMONIC. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Κάντε τα κουμάντα σας για live τώρα, και βάλτε μια φωνή κατά δω, να έρθουμε και να σας χειροκροτήσουμε!
8 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
