Δεν πίστευα ότι τον Ιανουάριο θα κυκλοφορούσαν δύο δίσκοι με τον τίτλο “Catharsis”, από τους MACHINE HEAD και τους MEDEN AGAN και θα είχα ακούσει τον δίσκο των δεύτερων τουλάχιστον διπλάσιες φορές, επειδή μου αρέσει περισσότερο. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι βρίσκω άθλιο το τελευταίο πόνημα του Rob Flynn και της παρέας του, αλλά με το ότι το άλμπουμ των MEDEN AGAN με ακούμπησε πραγματικά.
Το γκρουπ το παρακολουθώ από το ξεκίνημα της καριέρας του, έχοντας ακούσει αρκετές φορές και τους δύο προηγούμενους δίσκους του. Αρχικά, ήμουν διστακτικός, με τη νέα αλλαγή τραγουδίστριας (τρεις σε ισάριθμους δίσκους), αφού αυτές οι καταστάσεις φέρνουν δυσκολίες στα συγκροτήματα και είναι δύσκολο να αποκτήσεις ταυτότητα όταν δεν έχεις σταθεροποιήσει την frontwoman. Η Δήμητρα Παναρίτη όμως, φαίνεται ότι «κουμπώνει» απόλυτα στον ήχο του γκρουπ, που δεν χρειαζόταν μία φωνή τύπου Simone Simons, αλλά μία πιο δυναμική, τύπου Floor Jansen (κατά τη γνώμη μου).
Η μουσική των MEDEN AGAN, παραμένει symphonic power metal, με ακόμα πιο έντονο το συμφωνικό στοιχείο πλέον κι ένα βήμα πάνω από τον προκάτοχό του, σε ποιότητα συνθέσεων. Νομίζω ότι πλέον έχουν ωριμάσει αρκετά από συνθετικής άποψης και μας προσφέρουν έναν πολύ ικανοποιητικό δίσκο σε μία μουσική σκηνή, αυτή του female fronted συμφωνικού metal, που –σε προσωπικό επίπεδο- τη βρίσκω εξαιρετικά κορεσμένη και με γκρουπ που δεν έχουν πλέον να προσφέρουν και πολλά πράγματα.
Συνθέσεις όπως το εξαιρετικό “The purge”, το “Cleanse their sins” ή το “Shrine of wisdom” ανήκουν άνετα στην ελίτ του ιδιώματος και οι συνεχόμενες επαναλήψεις στην ακρόαση του “Catharsis”, με έκαναν να εκτιμήσω πάρα πολύ τη σε βάθος δουλειά που έχει γίνει. Αν έπρεπε να βρω κάποια μειονεκτήματα, θα τα εντόπιζα στα αντρικά φωνητικά του “A curse unfolding” (που θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερο) και σε ορισμένα χορωδιακά σημεία.
Η δισκογραφική επιστροφή των MEDEN AGAN, με ικανοποίησε πλήρως και με έκανε να ακούσω μετά από αρκετό καιρό δίσκο από female fronted συγκρότημα. Όχι επειδή είναι Έλληνες. Επειδή είναι ωραίος δίσκος.
8 / 10
Σάκης Φράγκος
