a
ΟΝΟΜΑ AΛΜΠΟΥM: “Communion” – SEPTICFLESH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2008
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Fredrik Nordström, Septic Flesh
EΤΑΙΡΕΙΑ: Season of mist
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, Μπάσο – Σπύρος Αντωνίου
Κιθάρες, Φωνητικά – Σωτήρης Βαγενάς
Ενορχήστρωση, Κιθάρες, Samplers – Χρήστος Αντωνίου
Τύμπανα – Φώτης Bernando
Το τέλος των SEPTIC FLESH έφερε τους DEVILWORX, project που τελικά δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για τα αδέρφια Αντωνίου. Ετσι η επανασύσταση με ενωμένο το όνομα ήταν ένα γεγονός που ικανοποίησε και τους οπαδούς τους.
Ως SEPTICFLESH κατάφεραν να κάνουν αίσθηση δέκα χρόνια πριν με την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους από τη γαλλική Season of Mist. Εκείνη η περίοδος ήταν ονειρική για όσους μεγάλωσαν στα 90s με την τριάδα ROTTING CHRIST-SEPTIC FLESH – NIGHTFALL. Και τα τρία group έκαναν γερό comeback που καλλιτεχνικά τους επανατοποθέτησε στην κορυφή του extreme metal.
Το “Communion” είναι ένας δίσκος που δεν είναι παραφορτωμένος με ορχηστρικά μέρη και στηρίζεται στην ισορροπία ανάμεσα στα συμφωνικά και στα μέρη της rock ενορχήστρωσης. Είναι σαφές ότι δεν είναι έργο κυρίως του Χρήστου Αντωνίου, αλλά είναι παρόντα τα χαρακτηριστικά στοιχεία των συνθέσεων του Σωτήρη, πέρα από τα φωνητικά του. To σημαντικότερο, όμως, από όλα είναι το γεγονός ότι έχει συνθέσεις που στιγμάτισαν την μπάντα σε τέτοιο βαθμό, που είναι αναπόσπαστα κομμάτια του setlist τους όπως το “Anubis” και το “Communion”. Στο “Persepolis” επανέρχονται το ιδιότυπο στοιχείο της ελληνικής σκηνής, που δεν είναι άλλο από τις απαγγελίες. Το “Narcissus” ξεχωρίζει και θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι σαν μύγα μέσα στο γάλα, μιας και θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται στο “Ophidian wheel” – το πληρέστερο album της καριέρας τους για εμένα!
Στιχουργικά καταπιάνονται εδώ με αρχαίους πολιτισμούς όπως ο Ελληνικός, ο Αιγυπτιακός και ο Σουμεριακός. Καταφέρνουν με τους στίχους τους να αποκαλύψουν την επαφή που μπορούμε να έχουμε με ό,τι αντιπροσωπεύουν αυτοί οι πολιτισμοί για την παγκόσμια Ιστορία.
Ηχητικά ο δίσκος είναι πομπώδης με τις κιθάρες να πρωταγωνιστούν είτε στα ρυθμικά τους μέρη, είτε στα lead μέρη τους όπως στο “Sunlight moonlight”. Τα drums του Φώτη Bernado πραγματικά να εντυπωσιάζουν με τα γεμίσματα που δίνουν στην πολυεπίπεδη ενορχήστρωση, για την οποία πρέπει να είναι ακόμα περήφανος ο Χρήστος Αντωνίου.
Για εμένα ο δίσκος αυτός έπαιξε καλύτερα από οποιονδήποτε της δισκογραφίας τους για να μπουν στο προσκήνιο σε ένα στυλ μουσικής που τότε πρωταγωνιστούσαν οι DIMMU BORGIR. Είναι, όμως, και ο προθάλαμος για να δημιουργήσουν το πιο ολοκληρωμένο album τους με τη σημερινή τους υπόσταση, το “The great mass”. Έτσι πιστεύω ότι το “Communion” είναι το album των singles τους, ενώ το “The great mass” το album που ξεχωρίζει σαν σύνολο – ό,τι ακριβώς συνέβη και με τους ROTTING CHRIST με το “Theogonia” και το “Aealo” την ίδια περίοδο. Αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στα δύο πρόσφατα album τους, στα οποία το songwriting θαρρώ πως πέρασε σε δεύτερη μοίρα, μιας και τα ορχηστρικά μέρη πρωταγωνιστούν, υποβαθμίζοντας τα μέρη των οργάνων της υπόλοιπης ενορχήστρωσης.
Did you know that:
Ο δίσκος κυκλοφόρησε και με άλλο εξώφυλλο, για το οποίο πρέπει να δαπανηθούν αρκετά χρήματα για να το αποκτήσετε σε βινύλιο. Εκτός κι αν είσασταν από τους ελάχιστους τυχερούς που το πήρατε με μόλις 15 ευρώ στην πρόσφατη συναυλία τους στο Piraeus Academy!
Λευτέρης Τσουρέας
