Η μηχανή του χρόνου μας γυρνάει στο μαγικό 1982 και την αγαπημένη μεταλλομάνα Αμερική. Εκεί που ξεπηδούσαν τα συγκροτήματα συνέχεια σε κάθε γειτονιά. Σε κάποια από αυτές τις γειτονιές μεγάλωνε και ο Marty Friedman (ΗΑWAII, CACOPHONY, MEGADETH). To 1978 δημιούργησε τους DEUCE θέλοντας να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Το ομώνυμο άλμπουμ της μπάντας και ντεμπούτο κυκλοφόρησε μερικά χρόνια αργότερα.
Στον συγκεκριμένο δίσκο υπάρχουν δέκα τραγούδια στο σύνολο και είναι ένα άκρως χαρακτηριστικό δείγμα για το πώς αντιλαμβάνονταν οι νέοι μουσικοί εκείνης της εποχής τον όρο heavy metal ή heavy rock. Όπως και να αναφερθεί θα με βρει προσωπικά σύμφωνο. Γιατί εδώ έχουμε μίξη και των δύο ιδιωμάτων. Το εισαγωγικό “Barnburner” είναι δείγμα πρώιμου heavy metal της αντίπερα όχθης, τραχύ, βρώμικο, νεανικό, αληθινό. Στα “Angels From The Dust” και “72 Hours” ακούμε τη μπάντα να κινείται σε πιο hard rock μορφές και τα καταφέρνει αρκετά καλά καθώς έχει πιάσει το πνεύμα της εποχής. Άλλωστε μιλάμε για την περίοδο 1978 – 1981 που στην ουσία δεν έχει οριοθετηθεί η έννοια heavy metal. To “Telemann’s 3rd” κουβαλάει όλες τις επιρροές από το N.W.O.B.H.M. στις πλάτες τους ενώ το “Bad Boys” ξεκινάει σαν μπαλάντα για να την κόψει τη μέση ένα άνευ όρων ξέσπασμα οργής και μελωδικότητας συνάμα! N.W.O.B.H.M. και στο “Atomic Age” με τους DIAMOND HEAD να έχουν τον πρώτο λόγο ενώ το “One nation underground” είναι φόρος τιμής για όλες εκείνες τις μπάντες της underground σκηνής με τα μουσικά μονοπάτια να κινούνται στο ίδιο μοτίβο. Το “Devastator” είναι ένα Instrumental τραγούδι όπου ο Marty Friedman κάνει ουσιαστικά την πρώτη του κιθαριστική επίδειξη χωρίς να έχει κάτι το ενδιαφέρον σαν σύνθεση ενώ ακολουθεί ένα κλασσικό δείγμα heavy metal ολέθρου της εποχής με δισολίες και up tempo ρυθμό και ακούει στο όνομα “Love’s machine suicide”. Εξαιρετικό! Ο δίσκος κλείνει με το “Telemann’s 3rd” σε μία πιο heavy επανεκτέλεση του τραγουδιού που έγινε το 1993.
Το “Deuce” σαν δίσκος είναι αυτό που λέμε πρώιμο και καθαρό. Αγνό. Είναι η γνωριμία του Marty Friedman με το κοινό που θα τον ανάγει μερικά χρόνια αργότερα σε κορυφαίο κιθαρίστα μέσα από τους δίσκους των MEGADETH. O δίσκος έχει τα τραγούδια που θα σου τραβήξουν το ενδιαφέρον και κάποια άλλα τα οποία κινούνται στη μετριότητα. Όπως και να έχει για τους οπαδούς του underground είναι ταμάμ! Για τους οπαδούς των MEGADETH η ευκαιρία να ακούσουν τον Marty Friedman στα πρώτα του βήματα και για τους λοιπούς μεταλλάδες η ευκαιρία να ακούσουν πως παιζόταν η αγαπημένη τους μουσική από μια μπάντα της γειτονιάς ανάμεσα σε τόσες άλλες. Όλο και κάποιο νόημα υπάρχει σε αυτές τις επανακυκλοφορίες. Καιρός να εντοπίσετε το δικός σας με αυτόν το δίσκο.
7/10
Επανακυκλοφορία
Nτίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
