a
ΟΝΟΜΑ ALBUM: ‘My arms, Your hearse’ – OPETH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΙΑ: Candlelight Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: OPETH – Fredrik Nordstrom – Anders Friden
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Κιθάρες/Πιάνο/Μπάσο – Mikael Akerfeldt
Κιθάρες – Peter Lindgren
Τύμπανα/Κρουστά – Martin Lopez
Οι OPETH όσο και αν στις τελευταίες τρεις δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει δεν έχουν καμία σχέση με την μπάντα που κατάφερε να μαγέψει, να πειραματιστεί και να μεταδώσει με τον καλύτερο τρόπο την άκρως προοδευτική πρότασή τους στο χώρο του metal, για τον γράφοντα που αποτελεί fan των Σουηδών από την πρώτη τους στουντιακή δουλειά μέχρι και το ‘Watershed’, είναι ότι κάτι καλύτερο το να έχει την ευκαιρία να θυμηθεί και να καταγράψει γεγονότα και σκέψεις της περιόδου που οι OPETH κατάφεραν να κατακτήσουν πολλά ετερόκλητα αυτιά στο φάσμα του metal. Οπότε ας περάσουμε στο θέμα για να συναντήσουμε τους Σουηδούς είκοσι χρόνια πριν τότε που κυκλοφορούσαν την τρίτη τους δισκογραφική δουλειά ‘My arms, Your Hearse’.
Έχοντας καταφέρει ήδη με τα δύο πρώτα άλμπουμ τους να φανούν και να τραβήξουν τα βλέμματα της metal κοινότητας πάνω τους, η μπάντα βρίσκεται στην δύσκολη θέση να ψάχνει για μπασίστα και ντράμερ μιας και με το τέλος της περιοδείας που προηγήθηκε, το δίδυμο των Åkerfeldt και Lindgren απέρριψαν τον ως τότε μπασίστα De Farfalla για προσωπικούς λόγους και μάλιστα χωρίς να ενημερώσουν τον ντράμερ Anders Nordin. Όταν τελικά ο Åkerfeldt ενημέρωσε τον Nordin, ο οποίος ήταν σε διακοπές στη Βραζιλία, εκείνος αποφάσισε να αποχωρήσει και αυτός από την μπάντα και να παραμείνει στην χώρα του καφέ. Αν αναρωτιέται κανείς γιατί αναφέρουμε το στόρι, πέραν του πληροφοριακού λοιπόν να πούμε πως αυτές οι δυο αποχωρήσεις είχαν άμεσο αντίκτυπο στην ηχητική κατεύθυνση της μπάντας αφού οι δυο αποχωρήσαντες ήταν υπεύθυνοι για τις jazz επιρροές που είχαν στα δυο πρώτα άλμπουμ τους. Οι αντικαταστάτες θα βρεθούν από αγγελία που θα δημοσιεύσει σε μουσικό κατάστημα ο Akerfeldt. Οι Martin Lopez και Martin Mendez αμφότεροι πρώην μέλη των ETERNAL και οπαδοί των OPETH θα δουν την αγγελία θα ανταποκριθούν άμεσα, αλλά θα την κατεβάσουν κιόλας για να μην μπορεί να κάνει κάποιος άλλος αίτηση. Έτσι μολονότι στην αρχή τα δυο εναπομείναντα μέλη της αρχικής σύνθεσης Akerfeldt και Lindgren δεν ήθελαν να τους εντάξουν και τους δυο στην μπάντα, όχι λόγω των ικανοτήτων τους αλλά λόγω της άποψης που είχαν πως δεν ήθελαν να γνωρίζονται αυτοί που θα προσχωρούσαν στο σχήμα μήπως και στην πορεία δημιουργηθούν δυο στρατόπεδα στο εσωτερικό του, αποφασίζουν τελικώς να εντάξουν τους Martins στο δυναμικό τους και εδώ που τα λέμε καλά έκαναν μιας και στην ουσία αυτή η τετράδα μαζί με την προσθήκη του πληκτρά και όχι μόνο, Per Wiberg, στην πορεία είναι αυτή που θα φέρει την μπάντα στο top επίπεδο της, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Εκ των δυο όμως στο ‘My arms, Your hearse’ θα συμμετέχει ενεργά στις ηχογραφήσεις μόνο ο ντράμερ Martin Lopez, ο οποίος είχε κάνει το ντεμπούτο του με την μπάντα στην πολύ ωραία διασκευή του ‘Remember tomorrow’ των Τεράστιων IRON MAIDEN που είχαν ηχογραφήσει για την συλλογή ‘Call To Irons: A tribute to Iron Maiden’ η οποία και συμπεριλήφθηκε στην επανέκδοση του άλμπουμ το 2000 μαζί με την επίσης πολύ καλή διασκευή στο ‘Circle of tyrants’ των μεγάλων CELTIC FROST. Ο έτερος Martin, ο Mendez, επειδή προσλήφθηκε με μια μικρή καθυστέρηση λόγω του ζητήματος που προαναφέραμε δεν θα συμμετέχει στις ηχογραφήσεις, παρά μόνον στην επερχόμενη περιοδεία, γιατί δεν προλάβαινε να μάθει τα κομμάτια, οπότε το μπάσο στο στούντιο θα αναλάβει ο ηγέτης Mikael Akerfedt.
Περνώντας τώρα στα καθαρά του άλμπουμ οι συνθέσεις εξακολουθούν να διατηρούν αυτό που από την αρχή αποδείχτηκε το δυνατό χαρτί για τους OPETH, το ιδιαίτερο πάντρεμα ήχων και επιρροών τους διανθίζεται ακόμα περισσότερο και μέσα από το εξ’ αρχής καθαρό progressive ύφος τους, βαδίζουν σταθερά προς την κορυφή. Υπεύθυνος για τις συνθέσεις είναι κατά κύριο λόγο ο αρχηγός Mikael Åkerfeldt, ενώ μικρότερη σε σχέση με πριν αλλά πάντα σημαντική είναι η συμβολή που έχει ο Peter Lindgren. Το αποτέλεσμα θα είναι μια εξαιρετική και δημιουργία από εικόνες και συναισθήματα που παρασύρουν μυαλό και σώμα σε ένα ονειρικό μουσικό ταξίδι είτε όταν το death έχει τον πρώτο λόγο, είτε όταν δίνει τη θέση του σε πιο απαλές και μελωδικές διαδρομές. Ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι ψυχεδελικές πινελιές και τα 70’s στοιχεία είναι δίνουν σταθερά το παρόν μαζί με τα -για τελευταία φορά σε κάποιες συνθέσεις- κλασικά black μονοπάτια. Έτσι προκύπτουν τα κλασικά πλέον ‘April ethereal’ και ‘Demon of the fall’, που συμπεριλαμβάνονται συχνά-πυκνά στις live εμφανίσεις της μπάντας μέχρι σήμερα, αλλά και τα ‘When’, ‘Karma’, ‘The Amen Corner’ που σίγουρα δύσκολα κάποιος μπορεί να αφήσει στην απέξω. Στιχουργικά τώρα μπορείς να πεις στην εν λόγω περίπτωση, πως η κακή μέρα από το σκοτάδι φαίνεται, με τον Mikael Åkerfeldt να στήνει ένα εξαιρετικό concept άλμπουμ και τους στίχους του να έχουν ήδη γραφτεί πριν την μουσική.
Η ιστορία του θέλει ως κεντρικό χαρακτήρα κάποιον που πεθαίνει και μετατρέπεται σε φάντασμα, να παρακολουθεί την αγαπημένη του, αφού η ψυχή του παραμένει ανήσυχη και διαταραγμένη πιστεύοντας ότι δεν τον θρηνούν πραγματικά και παλεύει ν’ ανακαλύψει την αλήθεια. Από την άλλη, η κοπέλα χωρίς ν’ αντιλαμβάνεται την παρουσία του φαντάσματος, νιώθει τεράστια θλίψη, μη μπορώντας ν’ αποδεχτεί την απώλεια. Η εξέλιξη της ιστορίας επίσης λειτουργεί κάνοντας κύκλο στις τέσσερις εποχές, ενώ άλλη μια ιδιαιτερότητα, αποτελεί το γεγονός ότι η τελευταία λέξη κάθε κομματιού, είναι ο τίτλος του επόμενου. Ενώ στις τρεις υπέροχες ορχηστρικές συνθέσεις του άλμπουμ, υπάρχει από μια μικρή γραμμένη ιστορία ούτως ώστε να βοηθάει στην εξέλιξη της πλοκής και να ολοκληρώνει το ποιητικό ύφος που είναι γραμμένοι οι στίχοι. Η απόδοση των μουσικών είναι εκπληκτική παρά τις πρόσφατες αλλαγές που έχει υποστεί η σύνθεση της μπάντας. Ο ηγέτης και άνθρωπος-ορχήστρα στο συγκεκριμένο δίσκο κι όχι μόνο, παρά το γεγονός ότι εκείνη την περίοδο υπέφερε από σοβαρής μορφής γρίπη, δημιουργεί εξαιρετικές μελωδίες και σολαρίσματα με τα μαγικά δάχτυλα του τόσο στην κιθάρα του όσο και στο πιάνο, ενώ όπως προείπαμε αναλαμβάνει και το μπάσο στο οποίο επίσης αποδίδει περίφημα. Για την φωνή του δε, δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά, αρκεί κανείς να την ακούσει για να διαπιστώσει τις τεράστιες δυνατότητες και το εύρος της, όντας ικανή να καθηλώσει με τα growls της και να σε σαγηνέψει ταυτόχρονα με την μελωδία και την απαλότητά της. Ο σίγουρα πιο ταιριαστός κατά την ταπεινή άποψη μου άποψη για να σταθεί στο πλευρό του στις κιθάρες Peter Lindgren, δίνει το στίγμα του, και με τις κιθαριστικές του επιδόσεις δημιουργεί μαζί με τον προαναφερθέντα ένα αριστουργηματικό δίδυμο στις κιθάρες, δείχνοντας πως η χημεία, παικτικά τουλάχιστον, είναι μεγάλο πράγμα και όσο και να μου αρέσει ο μετέπειτα αντικαταστάτης αυτού Fredrik Akesson όπου και αν έχει παίξει, δεν νομίζω ότι βγάζει την ίδια χημεία με τον Akerfeldt. Μνεία σίγουρα αξίζει και στον νεοεισελθόντα Martin Lopez, ένας από τους καλύτερους ντράμερ της γενιάς του άλλωστε, που αναλαμβάνει τα απαιτητικά και ιδιόρρυθμα τύμπανα καθώς τα καταφέρνει εκπληκτικά επιδεικνύοντας την ικανότητα και το ταλέντο του από την πρώτη κιόλας δουλειά του με το συγκρότημα, προσφέροντας και ολοκληρώνοντας ιδανικά το τελικό αποτέλεσμα.
Η παραγωγή του δίσκου, είναι επίτευγμα της μπάντας και του πασίγνωστου Fredrik Nordström που παίζει και το Hammond στο ‘Epilogue’, ενώ ανακατεμένος είναι και ο Anders Friden των IN FLAMES, οπότε το αποτέλεσμά που προκύπτει είναι απλά εξαιρετικό. Το ‘My arms, Your hearse’ ήταν τελικά για τους OPETH το κλείσιμο ενός κεφαλαίου και η αρχή του επόμενου ταυτόχρονα, μιας και μέσα από αυτό καταφέρνουν να διευρύνουν ακόμη περισσότερο τους μουσικούς τους ορίζοντες, αποδεικνύοντας το πόσο προοδευτικοί, ανοιχτόμυαλοι αλλά και ανήσυχοι ήταν ως σχήμα. Αυτό φυσικά θα συνεχιστεί σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό στην πορεία μη διστάζοντας να πειραματιστούν και να οδηγήσουν τα μουσικά τους μονοπάτια προς ποικίλες κατευθύνσεις μιας και η πρόοδος τους θα είναι συνεχείς αρχής γενομένης από το αριστουργηματικό ‘Still Life’ που θα επακολουθήσει. Αλλά αυτά και αυτό είναι άλλη ιστορία, οπότε απολαύστε υπεύθυνα το ‘My arms, Your hearse’ και θυμηθείτε ή μάθετε γιατί οι OPETH συγκαταλέγονται στα κορυφαία γκρουπ της γενιάς τους όσο αναφορά το progressive metal και όχι μόνο αλλά και γιατί δικαιωματικά θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην κορυφή του είδος έστω και αν εδώ και τρεις δίσκους θυμίζουν ελάχιστα αυτό το σχήμα, πάλι καλά υπάρχουν και τα live για να είσαι σίγουρος ότι είναι η ίδια μπάντα.
Did you know that:
– Όλα τα κομμάτια στο ‘My arms, Your hearse’ είναι μικρότερα σε διάρκεια από τα δέκα λεπτά, δίνοντας έτσι μια πιο straight αίσθηση σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ τους ‘Mornigrise’ όπου κάθε τραγούδι ξεπερνά τα δέκα λεπτά.
– Το άλμπουμ είναι αφιερωμένο στον Lee Barrett της Candlelight Records που ήταν αυτός που τους πίστεψε από την αρχή και τους βοήθησε δίνοντας τους συμβόλαιο στην εταιρεία.
– Ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται από τους στίχους του τραγουδιού “Drip, Drip” της 70’s progressive folk rock μπάντας COMUS, άλλωστε ο Akerfeldt είναι γνωστός λάτρης της prog rock σκηνής της συγκεκριμένης περιόδου.
Παναγιώτης “The unknown force” Γιώτας
