ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The Age of Mastery” – JAG PANZER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jim Morris
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Mark Briody – κιθάρες
Chris Broderick – κιθάρες
Harry Conklin – φωνητικά
John Tetley – μπάσο
Rikard Stjernquist – τύμπανα
Το 1998 δεν ήταν μια χρονιά – μυστήριο για τους θρυλικούς power metallers από το Colorado. Τα «μαύρα χρόνια» του απαράδεκτου “Dissident Alliance” ανήκαν για τα καλά στο παρελθόν, καθώς το 1996 η μπάντα είχε κυκλοφορήσει το demo – προπομπό “The Return” και ένα χρόνο πριν, το 1997, είχε μεγαλουργήσει με το εκπληκτικό “The Fourth Judgement”. Όσοι είχαν λατρέψει τους JAG PANZER στο μνημειώδες ντεμπούτο τους, τους αγάπησαν ξανά με εκείνο το δίσκο. Έτσι, όλοι περιμέναμε πως και το επόμενο βήμα, θα ήταν ανάλογο.
Το back to back “The Age of Mastery” τους βρίσκει με μια ακόμη αλλαγή, καθώς ο «πολύς» Joe Tafolla αποχωρεί για να δώσει τη θέση του στον μέχρι τότε άγνωστο νεαρό Chris Broderick. Κανένα πρόβλημα. Ο μικρός καταθέτει το ταλέντο του με το «καλημέρα» και μας αφήνει σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ με το στόμα ανοικτό. Δεν είναι τυχαίο πως μετά από τέσσερεις δίσκους, έφυγε για να δοκιμάσει τη τύχη του σε MEGADETH και NEVERMORE, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Από τους καλύτερους κιθαρίστες της γενιάς του, συνέχισε τη παράδοση των βιρτουόζων lead κιθαριστών στους Αμερικανούς, μετά τους Tafolla και Lasegue. Άλλωστε, δεν θα μπορούσε ένα συγκρότημα σαν τους JAG PANZER να έχει έναν απλά καλό μουσικό στις τάξεις του. Έτσι, μαζί με τον Mark Briody δημιουργείται ένα συμπαγές δίδυμο στις κιθάρες, το οποίο συνοδευόμενο από το τεχνικότατο rhythm section των Tetley – Stjernquist στρώνει το χαλί για να πατήσει πάνω σε αυτό ο μεγάλος Harry Conklin και να χαρίσει εντυπωσιακές ερμηνείες.
Ο δίσκος είναι γεμάτος από τραγούδια που αποτελούν ανά πάσα ώρα και στιγμή μέρος του set της μπάντας και favorites των οπαδών. Ο ήχος έχει γίνει ακόμη πιο μεγαλοπρεπής, χορωδίες ενισχύουν ακόμη περισσότερο το τελικό αποτέλεσμα και τα θρυλικά Morrisound Studios δίνουν επιτέλους τη σωστή υπόσταση στη μουσική των Αμερικανών. Οι στιγμές που θα σε κάνουν να πατήσεις repeat, πολλές. Το “False Messiah”, το “The Age of Mastery”, το απειλητικό “Viper” με το ανατολίτικο ταπεραμέντο, το “Chain of Command” με τον καλπάζοντα ρυθμό, το “Burning Heart”, αλλά οι καλύτερες φάσεις του άλμπουμ, είναι χωρίς αμφιβολία τρεις: το εναρκτήριο έπος “Iron Eagle” (με τον Broderick να δηλώνει πως ήρθε για να μείνει με το solo intro και εκείνο το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ crescendo στο μεσαίο τμήμα του τραγουδιού) η καταπληκτική από όλες τις απόψεις μπαλάντα “Take this Pain Away” με την υπέροχη ερμηνεία του Tyrant και το solo βιολί του Todd Ehle το οποίο αντικατέστησε το αρχικό της ηλεκτρικής κιθάρας (περίπτωση ίδια με αυτή του “A Cry in the Night” των VIRGIN STEELE, ψάξτε το λίγο) και φυσικά το εμπνευσμένο από τον μύθο του Αρθούρου “The Moors”, τραγούδι αντάξιο της ιστορίας που πραγματεύεται. Μεσαιωνικά πλήκτρα, βιολί, χορωδίες, γνήσιο επικό μέταλλο και ερμηνεία από τον Tyrant που θυμίζει TITAN FORCE και “Master of Disguise”. Ασύλληπτο.
Το “The Age of Mastery” είναι ένας δίσκος που καθιέρωσε τη μπάντα, άνοιξε το δρόμο για μια δεύτερη νιότη και εν πολλοίς ολοκλήρωσε την αποκατάστασή της στις συνειδήσεις των οπαδών. Περιέχει ποιοτικότατη μουσική, και αξίζει να υπάρχει σε κάθε δισκοθήκη. Όσοι δεν… να. Τόσο απλό.
Did you know that:
– Πολλά από τα κομμάτια του δίσκου είναι επανεκτελέσεις παλαιότερων, που τα βρίσκουμε στα άλμπουμ “Shadow Thief” EP και “Chain of Command”, κάποιες φορές με διαφορετικό όνομα; Καινούργια ήταν τα “Iron Eagle”, “Twilight Years”, “Displacement”, “The Moors” και το ομώνυμο.
– Το “False Messiah” είναι διασκευή σε τραγούδι του Jack Starr από τον δίσκο “Out of the Darkness”.
– Ο Todd Ehle στο βιολί ήταν επί πολλά χρόνια στην ουσία κάτι σαν έκτο μέλος της μπάντας.
– Οι φωνές της χορωδίας, δεν ανήκουν σε κλασσικούς – λυρικούς τραγουδιστές; Απεναντίας, τραγουδούν τα μέλη της μπάντας, ο παραγωγός Jim Morris, οι Derek Blake και John Lutzow των progsters LEVIATHAN, και οι κυρίες Karen Kennedy και Tammy Tetley.
Δημήτρης Τσέλλος
