HELSTAR interview (James Rivera)
“Texas will rise again!”
Ένας αγουροξυπνημένος James Rivera μας παίρνει τηλέφωνο από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να μας μιλήσει για τη νέα δουλειά των HELSTAR. Οι Τεξανοί κυκλοφορούν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά μαζί με τον ιδρυτή και κιθαρίστα του συγκροτήματος, Larry Barragan, ύστερα από 19 χρόνια δισκογραφικής αποχής.
James, πέρασαν 13 χρόνια από το τελευταίο studio άλμπουμ των HELSTAR και 19 χρόνια χωρίς τον Larry Barragan ήταν σίγουρα πολλά… Ποιες είναι οι σκέψεις σου μετά την ολοκλήρωση του “The king of hell”;
Σάκη, για μένα έχουν περάσει ουσιαστικά 19 χρόνια δίχως studio άλμπουμ από τους HELSTAR. Για μένα το “Multiples of black” δεν θα έπρεπε να έχει βγει καν!
Δεν περίμενα να το πεις αυτό. Σίγουρα, είναι η χειρότερη στιγμή της μπάντας αλλά είχες προσπαθήσει πολύ εκείνη την περίοδο.
Ναι, αλλά τα τραγούδια ήταν πολύ κατώτερα των προσδοκιών των οπαδών μας και η παραγωγή ήταν χάλια…τουλάχιστον στα μισά κομμάτια. Τέλος πάντων, θεωρώ ότι το “The king of hell” είναι η φυσική συνέχεια του “Nosferatu”.
Ξέρω ότι με τον Larry έχετε ανταλλάξει μερικές βαριές κουβέντες –μιλάω για την περίοδο πριν τη reunion- αλλά παραμερίσατε τις διαφορές σας. Πόσο δύσκολο ήταν να συνεργαστείτε ύστερα από όλα αυτά;
Ναι, ξέρω τι εννοείς… Κοίτα, με τον Larry δεν είχα ποτέ προσωπικές διαφορές ώστε να είναι η ζωή μας ανυπόφορη στο studio. Ο Larry γουστάρει πολύ το μοντέρνο metal και εγώ απλά δε θέλω να ακούω καν αυτή τη λέξη. Ήξερα όμως ότι ο Larry είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ήχου των HELSTAR και δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να κυκλοφορήσει δίσκος των HELSTAR χωρίς τη συμμετοχή του.
Θα συμφωνήσω. Θεωρώ, μάλιστα, ότι οι δισολίες των Barragan και Trevino κλέβουν την παράσταση!
Ναι, είναι απίστευτοι! Ήταν κάτι που έλειπε τόσο πολύ από τον ήχο μας. Ήξερα από την αρχή ότι ο Larry θα έφερνε τον αέρα ανανέωσης που τόσο πολύ χρειαζόμασταν. Η αγάπη του για τον σύγχρονο, ακραίο ήχο σε συνδυασμό με τις παραδοσιακές 80’s ρίζες των HELSTAR έφεραν ένα μοναδικό αποτέλεσμα που είναι εμφανές σε όλα τα κομμάτια. Δεν είμαστε κολλημένοι στη δεκαετία του ‘80 και σίγουρα δε θα μου άρεσε να κυκλοφορήσουμε έναν retro-δίσκο. Αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα γνώριμα στοιχεία μας έχουν εξαφανιστεί. Το αντίθετο, μάλιστα! Υπάρχουν διάσπαρτα σε μία θα έλεγα ενημερωμένη έκδοση του 2008 (γέλια)!
Ας μιλήσουμε για το “The king of hell”. Ποια είναι τα συναισθήματα σου τώρα που είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει στην αγορά;
Δεν έχω αγωνία για το πώς θα το υποδεχτεί ο κόσμος… Μακάρι να έχει επιτυχία αλλά είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει σε όλους τους fans των HELSTAR. Αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία για μένα. Οι αντιδράσεις μέχρι τώρα είναι απίστευτες, ενώ όσοι έχουν δει τη μπάντα ζωντανά μόνο καλά λόγια έχουν να πουν! Σίγουρα, είναι το πιο δυνατό line-up όλης της καριέρας μας, γι’ αυτό σου είπα και πιο πριν ότι το “The king of hell” είναι η φυσική συνέχεια του “Nosferatu”. Συνεχίζουμε από εκεί που μείναμε!
Παρεμπιπτόντως, το demo που κάνατε μετά το “Nosferatu” ήταν καταπληκτικό! Κρίμα που δεν τράβηξε την προσοχή κάποιας εταιρείας εκείνη την εποχή…
Μου αρέσουν τόσο πολύ αυτά τα 4 τραγούδια που γράψαμε το 1990, γι’ αυτό και χαίρομαι που πριν από 6-7 χρόνια κυκλοφόρησαν μαζί με άλλες συνθέσεις των VIGILANTE (σ.σ. ο Rivera αναφέρεται στην επίσημη κυκλοφορία του 2001 με τίτλο “The James Rivera legacy”). Δυστυχώς ήταν δύσκολη εποχή για όλα τα power/speed συγκροτήματα, τουλάχιστον στην Αμερική.
Στο νέο άλμπουμ προσθέσατε και κάποια νέα στοιχεία που δεν υπήρχαν σε κανένα παλιότερο δίσκο σας. Για παράδειγμα, το “Pain will be thy name” είναι ο ορισμός του Bay Area Thrash ενώ το “In my darkness” είναι απλό και κάπως μελαγχολικό. Τι έχεις να μας πεις για αυτά τα δύο κομμάτια;
Το “Pain will be thy name” θα μπορούσε κάλλιστα να έχει βγει στα τέλη των 80’s. Έχεις δίκιο! Προσωπικά, μου θυμίζει FORBIDDEN. Ο Larry έγραψε τους περισσότερους στίχους και σχεδόν όλη τη μουσική. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό τραγούδι για την όλη ατμόσφαιρα που επικρατεί στο “The king of hell”. Αρχικά ήθελα να είναι ανάμεσα στα 2-3 πρώτα τραγούδια του CD αλλά νομίζω ότι πράξαμε ορθώς βάζοντας το προς το τέλος. Από τη μία είναι ότι πιο γρήγορο έχουμε κάνουμε ποτέ αλλά από την άλλη έχει και πολλά στοιχεία ενός τυπικού, thrash HELSTAR κομματιού! Παράξενο, ε; Το “In my darkness” είναι όντως ένα απλό κομμάτι. Ίσως θα έπρεπε να είχαμε επιχειρήσει κάτι ανάλογο και στους παλιότερους δίσκους μας για να είχαμε κάποια πιθανότητα να ακουστούμε στους heavy metal σταθμούς της χώρας. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι ένα ακόμη τραγούδι του σωρού. Μάλιστα, αν το προσέξεις, μπορείς να παρατηρήσεις και κάτι από την ατμόσφαιρα του “Fade to black” χωρίς φυσικά να είμαστε κόπια των METALLICA.
Οι νέες μίξεις των “Tormentor” και “Caress of the dead” που είχαν αρχικά κυκλοφορήσει πέρσι στο “Sins of the past” είναι σαφώς καλύτερες. Τα φωνητικά σου ακούγονται πολύ βελτιωμένα…
Ναι, για τον πολύ απλό λόγο ότι η παραγωγή όλου του δίσκου είναι βελτιωμένη! Προσέξαμε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια και τελικά το αποτέλεσμα μας δικαίωσε.
Ποιος είχε την ιδέα με τα γυναικεία φωνητικά στο intro του “The king of hell”;
Ήταν δική μου ιδέα. Στην αρχή σκεφτόμασταν να έχουμε μία εισαγωγή στο στυλ του “The hellion” (JUDAS PRIEST), αλλά μόλις άκουσα ένα τοπικό συγκρότημα με τρεις τραγουδίστριες, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να τις χρησιμοποιήσουμε με κάποιο τρόπο στο άλμπουμ. Έτσι προέκυψε η απόκοσμη αυτή εισαγωγή στο “The king of hell”.
Επίσης, βάλατε μία διασκευή των ANGEL WITCH για bonus track. Με ποιο κριτήριο επιλέξατε το συγκεκριμένο τραγούδι;
Βρισκόμασταν στο Rock Hard Festival και μιλούσαμε στα παρασκήνια με τον ιδιοκτήτη της AFM, ο οποίος ήταν ενθουσιασμένος με την επιστροφή των HELSTAR. Συζητούσαμε για το ύφος των τραγουδιών, το εξώφυλλο, την περιοδεία, ό,τι μπορείς να φανταστείς! Ξαφνικά, μας πρότεινε να κάνουμε και μία διασκευή σε ένα κλασικό metal κομμάτι και να μπει σαν bonus track. Κοίταξα τον Rob (Trevino) και εκείνος μου είπε ότι έχει το κατάλληλο τραγούδι για την περίσταση. Το “White witch” έχει συνδεθεί με το όνομα των HELSTAR από τις πρώτες μέρες του συγκροτήματος. Σημαίνει πολλά για εμάς, αφού το παίζαμε σε όλες μας τις συναυλίες τα πρώτα χρόνια, πριν ακόμη κυκλοφορήσει το “Burning star”. Φέρνει στο νου πολλές αναμνήσεις!
Τελικά είσαι 100% ικανοποιημένος από το τελικό αποτέλεσμα;
Σάκη, με ξέρεις! Δεν θα έλεγα ποτέ κάτι μόνο και μόνο για να φανεί εντυπωσιακό ή κάτι τέτοιο. Κάναμε το καλύτερο δυνατό που μπορούσαμε και θεωρώ ότι το “The king of hell” είναι το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας μας. Ποια είναι η γνώμη σου;
Θεωρώ ότι είναι ένα κλικ πιο κάτω από το “Nosferatu” και θυμίζει πολύ την ατμόσφαιρα του “Remnants of war”. Μου αρέσει πολύ, αν και νομίζω ότι ο χρόνος θα δείξει αν θα παραμείνει κλασικό.
Πιστεύω ότι 3-4 κομμάτια θα παραμείνουν στο set-list των συναυλιών μας για πολλά-πολλά χρόνια. Το ήξερα, πάντως, ότι θα σου άρεσε λιγότερο από το “Nosferatu”!
Δεν είναι κακό αυτό. Ποια είναι τα πλάνα σας για περιοδεία;
Αρχικά, είχαμε αποφασίσει να ξεκινήσουμε την Ευρωπαϊκή περιοδεία το Νοέμβριο, αλλά αναγκαστήκαμε να το αναβάλουμε για τον Ιανουάριο αφού εκείνη την περίοδο είχαν κλειστεί συναυλίες από πολλά και γνωστά συγκροτήματα. Είχαμε, μάλιστα, κανονίσει και δύο ημέρες στην Ελλάδα, οι οποίες τελικά μετατέθηκαν για τις αρχές του 2009.
Θα ήθελες να μας βαθμολογήσεις τα studio άλμπουμ των HELSTAR;
OK. Στο “Burning star” θα έβαζα 8 όσον αφορά τα τραγούδια και 3 όσον αφορά την παραγωγή. Στο “Remnants of war” και στο “A distant thunder” 8,5, στο “Nosferatu” 9, στο “Multiples of black” 1 και στο “The king of hell” 10!
James, σε ευχαριστώ. Τα λέμε από κοντά.
Σε ευχαριστώ για την υποστήριξη!
Ζητήσαμε από τον James Rivera να μας χαρακτηρίσει με μία λέξη ή φράση τα παρακάτω άτομα και συγκροτήματα:
Larry Barragan: Ombre malo (κάτι σαν bad guy…με την καλή έννοια)!
Rob Trevino: Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές!
Jerry Abarca: Ταπεινός, χαρούμενος τύπος!
Russell DeLeon: Ο Playboy της μπάντας!
James Rivera: James Bond!
VIGILANTE: Κλασικοί και διαχρονικοί!
DESTINY’S END: Η αναγέννηση για τον James Rivera!
SEVEN WITCHES: Οι φίλοι από το New Jersey!
DISTANT THUNDER: Υποτιμημένοι!
VICIOUS RUMORS: Τίποτα!
HELSTAR: Οι Τεξανοί θεοί του metal!
Σάκης Νίκας
HELSTAR – “The king of hell” (AFM)
Δεκαεννέα χρόνια ήταν πολλά από την τελευταία φορά που βρέθηκαν μαζί στο studio για την ηχογράφηση ενός full άλμπουμ οι ηγέτες των HELSTAR, James Rivera και Larry Barragan. Η ιστορία είναι λίγο – πολύ γνωστή… Η κλασική σύνθεση του “Remnants of war” επανασυνδέθηκε πριν από δύο χρόνια και πέρσι κυκλοφόρησε μία συλλογή με επαναηχογραφημένα κομμάτια της μπάντας που περιελάμβανε και δύο ολοκαίνουργια τραγούδια από το (τότε) επερχόμενο studio άλμπουμ των HELSTAR. Το “The king of hell” είναι ένας δίσκος που θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς οπαδούς των Τεξανών αφού περιέχει όλα τα γνώριμα στοιχεία των HELSTAR σε μία πιο μοντέρνα εκδοχή! Οι περίφημες δισολίες των Barragan και Trevino είναι ξανά εδώ, ο Rivera είναι (όπως πάντα) σε εξαιρετική κατάσταση, οι στίχοι είναι ξανά ρεαλιστικοί ενώ τα κομμάτια είναι τεχνικά, δαιδαλώδη, γρήγορα αλλά ταυτόχρονα και πολύ πιασάρικα! Φανταστείτε μία μίξη της σκοτεινής ατμόσφαιρας του “Remnants of war” με τη speed / power προσέγγιση του πρώτου δίσκου των DESTINY’S END. Ίσως κάποιοι, μάλιστα, θα ξαφνιαστούν με τραγούδια σαν το “Pain will be thy name” και “The garden of temptation” με την Bay Area αισθητική τους (αν και όλες οι συνθέσεις είναι πιο κοντά στο thrash παρά στο US power). Το “The king of hell” είναι αυτό που περιμέναμε από τους HELSTAR του 2008! Πιστεύω, πάντως, ότι η επόμενη δισκογραφική τους δουλειά θα είναι ακόμη καλύτερη!
8,5 / 10
Σάκης Νίκας
