Ντεμπούτο για τους AFTERIMAGE από τη Σύρο. Ναι, τη Σύρο. Να λοιπόν που και η νησιωτική Ελλάδα δηλώνει «παρούσα» στα εγχώρια metal δρώμενα, προς απάντηση στις διαρκείς κυκλοφορίες από πλευράς της ηπειρωτικής. To κουιντέτο αυτό ακολουθεί ξεκάθαρους power/progressive δρόμους, σεβόμενο τους μεγάλους του είδους και επηρεασμένο από τις αξίες που αυτή άφησαν ως παρακαταθήκη. Μεγάλους όχι αποκλειστικά σε όνομα, μα κυρίως σε αξία. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί στα δικά μου τουλάχιστον αυτιά, το “Traveler in crystal visions” θυμίζει πολύ το θεϊκό “In Flagrante Delecto” των ηρώων του underground US power/prog CONDITIONED RESPONSE.
Πάμε να δούμε το άλμπουμ λίγο καλύτερα. Η μπάντα έχει καλές ιδέες. Τα τραγούδια διέπονται από τη προσωπικότητά της και φιλτράρουν τις καλοδεχούμενες όσο και αναγκαίες επιρροές στο δικό τους, προσωπικό φίλτρο. Οπότε η μαγιά υπάρχει, και απλά πρέπει να δουλευτεί. Υπάρχουν όμως τρία σημεία, στα οποία θα ήθελα να σταθώ: Το πρώτο έχει να κάνει με τη φωνή. Ο τραγουδιστής της μπάντας έχει δυνατότητες, έχει μια τάση όμως να «τραβάει» τις καταλήξεις και να «σπάει» πολύ έντονα τη φωνή του, πράγμα που από ένα σημείο και μετά προσωπικά με κουράζει. Αποτέλεσμα; Να ακούγεται πως δεν έχει ποικιλία στην εκφραστική του παλέτα. Έχει όμως μια εντελώς αναγνωρίσιμη χροιά, να το αναγνωρίσω αυτό. Αν δουλέψει πάνω σε αυτά και βελτιωθεί, θα αλλάξει και ένα μεγάλο μέρος από την εικόνα της ίδιας της μπάντας. Το δεύτερο έχει να κάνει με τις συνθέσεις. Όπως έγραψα πιο πάνω, υπάρχουν πολύ καλές ιδέες. Αλλά δεν υπάρχει η αναμενόμενη ποικιλία καθώς τα τραγούδια, με εξαίρεση τα ατμοσφαιρικά τους μέρη, ακούγονται πάνω κάτω ίδια. Μου έλειψε πολύ ένα πιο up tempo κομμάτι (και γιατί όχι ταχύτατο) ή ένα βαρύ, «γεμάτο» και δυναμικό mid – προς – slow tempo. Και τέλος, η παραγωγή είναι ξερή και αδικεί το περιεχόμενο του δίσκου. Αλλά αυτό είναι το τελευταίο που κοιτώ, γιατί είναι κάτι που διορθώνεται ευκολότερα από κάθε άλλο. Δυνατότερες στιγμές; Το “Traveler” (του οποίου το refrain θυμίζει αυτό το A.O.R έπους “Dying for your love” του Mark Free) η lead κιθάρα, το “Connection missing” και το εντελώς SHADOW GALLERY “Edge of a dream”.
Συμπέρασμα: οι AFTERIMAGE έχουν δυνατότητες για να πετύχουν κάτι αρκετά καλό. Αυτό που χρειάζεται, είναι να διορθώσουν κάποιες αδυναμίες. Αν το κάνουν, θα αλλάξουν εντελώς εικόνα. Προσωπικά τους περιμένω, και εύχομαι αυτή εδώ η άποψη (σας έχω πει, σιχαίνομαι τον όρο «κριτική») να βάλει το δικό της λιθαράκι. ΥΓ: Εννοείται πως για κάποιον που δεν θεωρεί αυτά που εγώ διαπίστωσα ως αδυναμίες, μειονεκτήματα, ο βαθμός είναι μεγαλύτερος.
6 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
